Μια αφήγηση — εγκατάσταση: για τον γάμο.
Ο περίπατος ως μονάδα μέτρησης της ανάμνησης.
Η μονάς δυάς αμερής και αδιαίρετη. Η ίδια η μονάς και δυάς. Όλη η μονάς η ίδια η δυάς όλη και όλη η δυάς η ίδια η μονάς όλη. Όλη εν συνόλω η μονάς και όλη εν συνόλω η δυάς εν | pointillisme
Ο σκηνικός λόγος ως ξενάγηση – σαν να λέμε: απόπειρα της εν χώρω ανάπτυξης της μνήμης.
Ο σκηνικός χώρος ως απόπειρα εμπράγματης εγκατάστασης της αναμονής.
«Το Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης γράφτηκε όταν είχα πια παντρευτεί»
Σκηνοθεσία – Εγκατάσταση: Κωνσταντίνος Παπασωτηρόπουλος
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η πεταλούδα που ‘ταν στα μάτια της, σήκωσε τα φτερά της και ξεσκέπασε την στεγνή κοίτη τους, όπου σαν από θαύμα άρχισαν ν’ αναβλύζουν αστείρευτα δάκρυα. Έκλαιε, έκλαιε ώσπου από τα δάκρυα πλημμύρισαν οι αδειανές κόγχες, και τα μάτια της ξανά ανάτειλαν, σαν δυό πυρήνες κυττάρων σε οργασμό αναπλάσεως και πολλαπλασιασμού, σχηματίζοντας τις πλασματικές ατράκτους της καρυοκίνησης με τους πεταλοειδείς διαχωρισμούς των χρωμοσώμων και τις μετακινήσεις τους από τους δύο πόλους, προς τη νέα κοινή μεμβράνη του διαχωρισμού που επιβάλλει η ζωή. Τότε ένιωσε πραγματικά και τον Παύλο δίπλα της, που έσκυβε και της φιλούσε τα βλέφαρα.
in utero [ή] τι βρίσκεις δικό σου, μέσα στην μοναξιά της κάμαρης που θυμίζει τάφο; βασισμένο στο «Μυθιστόρημα της κυρίας Έρσης» του Ν. Γ. Πεντζίκη, εκδ. Άγρα, Αθήνα, 1992 και σε μια ημερολογιακή καταγραφή του Γιώργου Σεφέρη.
Ταυτότητα παράστασης:
- σκηνοθεσία – εγκατάσταση Κωνσταντίνος Παπασωτηρόπουλος
- με τους Στέφανος Βλάχος, Σίλια Μπισιώτη
- σχεδιασμός αφίσας – γραφιστικά Γλυκερία Παππά
- παραγωγή HËW Εταιρεία Παραστατικών Τεχνών
[προσδοκώμενη] διάρκεια παράστασης: 81’