«Insenso», του Δημήτρη Δημητριάδη από το Ινστιτούτο Γκροτόφσκι στο Θέατρο Τέχνης

Το Θέατρο Τέχνης παρουσιάζει από 22 έως 25 Σεπτεμβρίου 2016 την παράσταση που άνοιξε στις 15 Ιανουαρίου 2016 την αυλαία της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας της Ευρώπης στο Βρότσλαβ της Πολωνίας και εγκαινιάζει στις 18 Οκτωβρίου 2016 τη Θεατρική Ολυμπιάδα που θα πραγματοποιηθεί στην ίδια πόλη.

Πρόκειται για την πολωνική παραγωγή «Insenso» του Δημήτρη Δημητριάδη σε σκηνοθεσία Πέτρου Σεβαστίκογλου με πρωταγωνίστρια την Αλεξάνδρα Καζάζου. Μια παραγωγή του Ινστιτούτου Γκροτόφσκι και της Avant Art, μόνο για 4 παραστάσεις στη σκηνή της Φρυνίχου.

Τίποτα περισσότερο δεν υπάρχει για τον άνθρωπο από ένα άνθρωπο.

Μόνον ο άνθρωπός δίνει. Άλλο υπέρτατο απ’ αυτό δεν υπάρχει.

Το Insenso είναι η ιστορία μιας γυναίκας που «παραφρονεί» από έρωτα, που ο έρωτας εξωθεί πέρα της λογικής της, πέρα του μέτρου, πέρα από κάθε αποδεκτού ορίου: Insenso, ολοσχερής ήττα της φρόνησης – εξουθενωτικός θρίαμβος των αισθήσεων, ακροβασία στα όρια της λογικής.

Ο Δημήτρης Δημητριάδης ορίζει το έργο του Insenso σαν μια όπερα χωρίς μουσική όπου ο λόγος και το ανθρώπινο σώμα αποτελούν τα μοναδικά όργανα. Κίνηση, λόγος σε αντίστιξη, σε αρμονία η δυσαρμονία. Ένστικτο και λογική σε μια αιώνια συνομιλία. Ένα θέατρο όπου η κίνηση, το σώμα, δεν αποτελούν το αναγκαίο υπόβαθρο του λόγου αλλά που μπαίνουν σε μια διαλεκτική σύγκρουση μαζί του. Θέατρο της έξ-στασης που αναζητεί την ψυχική και σωματική μετακίνηση από την στασιμότητα του αποδεκτού.

Για τον Δημητριάδη ο έρωτας είναι από τα πιο επαναστατικά στοιχεία της ζωής. Μας επιτρέπει να ξεφύγουμε από ό, τι έχουμε μάθει, να σπάσουμε τα όρια του καθώς πρέπει, για να μπορέσουμε να δούμε καλύτερα. Το Insenso είναι αυτή η παράλογη, μη λογική, προσπάθεια να γκρεμιστούν οι τοίχοι που χτίζουμε γύρω μας, σε μια τολμηρή πορεία προς την«άλλη πλευρά». Με ρίσκο, με πόνο να διεκδικήσουμε το ανέφικτο. Να βυθιστούμε στο μη κοινωνικά και ηθικά αποδεχτό. Το Insenso είναι πιο πολύ επίκαιρο από ποτέ σε μια εποχή που επιβάλει πια να γκρεμίσουμε ό,τι θεωρούμε δεδομένο για να συνειδητοποιήσουμε ότι υπάρχουν και άλλοι τρόποι ύπαρξης προσωπικοί, πολιτικοί και κοινωνικοί.

1 με 9 Οκτωβρίου η παράσταση θα παρουσιαστεί στη Μονή Λαζαριστών της Θεσσαλονίκης, καλεσμένη από το ΚΘΒΕ.

Η παράσταση, πραγματοποιείται στα ελληνικά.

Σκηνοθεσία: Πέτρος Σεβαστίκογλου

Ερμηνεία : Αλεξάνδρα Καζάζου

Σκηνικά : Πέτρος Σεβαστίκογλου

Κοστούμι : BajkaTworek

Φωτισμοί : Karol Jarek

Παραγωγή : Grotowski institute, Avant Art

Διάρκεια 60 λεπτά

Πέτρος Σεβαστίκογλου

Ο Πέτρος Σεβαστίκογλου γεννήθηκε στη Mόσχα το 1959. Σπούδασε κοινωνιολογία (Master) στο πανεπιστήμιο της Nanterre στο Παρίσι (1980) και σκηνοθεσία κινηματογράφου (Bachelor of science) στο Ithaca college στις H.Π.A (1982). Φιλμογραφία μεγάλου μήκους: «Electra» (2014), «Attractive illusion» (2012), «Τρεις στιγμές» (2007), «Άνεμος στην πόλη» (1997). Στο θέατρο έχει παρουσιάσει τις εξής παραγωγές: «Alice in China” ακροβατικό τσίρκο της Κίνας  Γαλλία / Κίνα (2014). “Το αναπάντεχο” του Φ.Μελκιό, Θέατρο Εμπρός  (2005). «H μοιρασιά του διαβόλου» του Φ. Mελκιό  K.Θ.B.E (2004). «4.48 Ψύχωση» της Σ.Kείν, Θέατρο Eμπρός (2003). «Ποιος ανακάλυψε την Aμερική» της Xρ. Σπηλιώτη, Θέατρο  Aργώ (2002)  «Όχι μόνο για παιχνίδι»  συλλογικό έργο, Tεχνοχώρος (2002). «O μάγος του Oζ»  διασκευή, Θέατρο Ήβη (2000). «Oι δούλες»  του Z.Zενέ, Tεχνοχώρος υπό Σκιάν (2000). «Tο νησί των μεταναστών» συλλογικό έργο, Eθνικό Θέατρο Πειραματική  Σκηνή (1999). «Παραμυθίαδα» του Δ.Σεϊτάνη, Δημοτικό Θέατρο Kαλλιθέας (1997) «O Kαραγκιόζης παρουλίγον βεζύρης» του Γ.Σκούρτη, Eλληνικό Θέατρο του Bελγίου (1993). «H Aυλή των Θαυμάτων» του I.Kαμπανέλη, Eλληνικό Θέατρο του Bελγίου (1992)  «H Aγριόπαπια» του E. Iψεν, ΔH.ΠE.ΘE Kαλαμάτας (1991). Διδάσκει από το 2007 υποκριτική κινηματογράφου στη σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Δίδαξε το διάστημα 2000 – 2012 σκηνοθεσία και σενάριο κινηματογράφου στο Mεταπτυχιακό Πρόγραμμα “Ψηφιακές Mορφές Tέχνης” της Aνώτατης Σχολής Kαλών Tεχνών της Aθήνας. Επίσης δίδαξε σκηνοθεσία κινηματογράφου στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2004 – 2007).

Αλεξάνδρα Καζάζου

Η Αλεξάνδρα Καζάζου είναι Ελληνοπολωνέζα, γεννημένη στο Βρότσλαβ. Μετά τις θεατρικές της σπουδές στο Τμήμα Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ., εργάζεται ως ηθοποιός στην Πειραματική Σκηνή της «Τέχνης». Παράλληλα, με φίλους και συνεργάτες, ιδρύει στην Αθήνα, τη θεατρική ομάδα Asypka. Το 2009 επιστρέφει στη γεννέτηρα της και κάνει μεταπτυχιακές σπουδές MA in acting υπό την αιγίδα του Manchester Metropolitan University. Είναι μέλος του Studio Matejka στο Ινστιτούτο Γκροτόφσκι, της Ομαδας Jubilo και του Odra Ensemble στο Song of the Goat Theater και διδάσκει Αρχαία Ελληνική τραγωδία στο Πανεπιστήμιο του Βρότσλαβ. Κύριο ερευνητικό της πεδίο, είναι η λειτουργία του χορού στο αρχαίο δράμα και η σύνδεσή του με καταστάσεις και γεγονότα της καθημερινής ζωής. Από τις σπουδαιότερες εμπειρίες που έχει ζήσει, η επίσκεψή της − για ερευνητικούς λόγους − στη βάση του Γκουαντάναμο, στην Κούβα.Απο το 2010 ηθοποιός και σκηνοθέτης στο Ινστιτούτο Γκροτόφσκι. Το έργο Χαρμολύπη, παραγώγη του Ινστιτούτου το 2013, περιόδευσε σε πολλές χώρες του κόσμου αποσπώντας διθυραμβικές κριτικές. To 2014-15 σκηνοθετε; i το Αναπάντεχο του Fabrice Melqiuot καί ερμηνεύει την Κασσάνδρα στο έργο του Δημήτρη Δημητριάδη, ”Ο ευαγγελισμος της Κασσανδρας” σε σκηνοθεσία της Ιους Βουλγαρακη, παραγωγές του Ινστιτούτου Γκροτόφσκι. Η Αλεξάνδρα Καζάζου παραδίδει σεμινάρια σε πολλές χώρες του κόσμου πάνω στο Σωματικό Θέατρο και τις τεχνικές του Studio Matejka. Studio Matejka: Ανοίγει τις πόρτες του το 2010 υπό την αιγίδα του Grotowski Institute, ως θεατρικό εργαστήριο που εξερευνά τις σύγχρονες τεχνικές σωματικής έκφρασης και performance. Μέσα από την πρακτική έρευνα, οι performers μαθαίνουν να αναπτύσσουν τη δύναμή τους, την ευκινησία τους και την επιδεξιότητά τους να επικοινωνούν με το σώμα τους, μέσα από ένα ευρύ φάσμα ιδεών, εικόνων και λέξεων.