Οι Kalfayan Galleries παρουσιάζουν στην Αθήνα την ατομική έκθεση [in]visible territories της Ελληνίδας εικαστικού με έδρα τη Μεγάλη Βρετανία, Αικατερίνης Γεγησιάν. Η καλλιτέχνις είναι μια από τους συμμετέχοντες στο φετινό βραβευμένο με το Χρυσό Λέοντα Περίπτερο της Αρμενίας στην 56η Μπιενάλε της Βενετίας. Στην τρίτη ατομική της έκθεση στην γκαλερί, η Γεγησιάν εκθέτει μέρος της δουλειάς της από τη Βενετία με τίτλο A Small Guide to the Invisible Seas. Αυτή αποτελείται συνολικά από επτά ενότητες έργων με κολάζ (όλες συμπεριλαμβάνονται στο ομώνυμο βιβλίο της εικαστικού που υπάρχει στην έκθεση), εκ των οποίων οι τρεις εκτίθενται ακόμα στο Περίπτερο της Αρμενίας (The Sea of Echoes, The Sea of Actions, The Sea of Waves) και οι υπόλοιπες τέσσερις παρουσιάζονται στην παρούσα έκθεση (The Sea of Reflections, The Sea of Passions, The Sea of Departures, The Sea of Images).
Οι παράλληλες αυτές εκθέσεις δημιουργούν έναν ενεργό διάλογο ανάμεσα στις δύο πόλεις (Βενετία-Αθήνα) και σηματοδοτούν την ολοκλήρωση της συγκεκριμένης ενότητας.
Με αφετηρία την εν εξελίξει έρευνά της για έννοιες κληρονομιάς, κοινωνικών ερεθισμάτων, υπόστασης των φύλων και εθνικής ταυτότητας, η Γεγησιάν χρησιμοποιεί στο έργο της ένα τεράστιο έντυπο υλικό όπως φωτογραφικά λευκώματα και τουριστικούς οδηγούς των δεκαετιών 1960 με 1980. Ο διαχωρισμός των εικόνων που παρουσιάζουν βιομηχανικά περιβάλλοντα, ιστορικούς και αρχαιολογικούς χώρους, θρησκευτικά μνημεία και ειδυλλιακά τοπία, παράγει τη σύνθεση και την ανάδυση μιας νέας αφήγησης. Εμπλουτισμένα με αυτοβιογραφικές αναφορές της καταγωγής της καλλιτέχνιδος, καθένα από τα κολάζ ξετυλίγει απεικονίσεις της Σοβιετικής Αρμενίας, Τουρκίας και Ελλάδας. Η σύνδεση τοπογραφικών στοιχείων μεταξύ, απ’ ό,τι εκ πρώτης όψεως φαίνεται, ανόμοιων γεωπολιτικών περιοχών, διαφορετικών αρχιτεκτονικών τυπολογιών και εθνολογικών συντήξεων, όχι μόνο αποπλανεί τον θεατή στην αποκωδικοποίηση των στρωμάτων εικονογράφησης αλλά επίσης εγγράφεται η υποκείμενη αναλογία της αμοιβαίας και παράλληλης τροχιάς με την ανάδυση νέων τοπογραφιών. Η ένωση αυτών των πολυποίκιλων γεωγραφικών τόπων ξετυλίγεται διαμέσου διαδικασιών του συλλογικού ασυνειδήτου, δίνοντας έμφαση σε έναν ετερόκλητο διαπολιτισμικό λόγο.
Μια σειρά τριών μικρότερων ενοτήτων εγκαθιδρύει την ‘υπερσύνδεση’ των τεσσάρων Θαλασσών. Φέροντας τους τίτλους The Red Line, Sea Blues και A Place in the Sun αντίστοιχα, η νέα αυτή δουλειά ακολουθεί την αισθητική του A Small Guide to the Invisible Seas χρησιμοποιώντας την μέθοδο του κολάζ αρχειακών εικόνων, η οποία ενδυναμώνεται και ενεργοποιείται αυτήν τη φορά διαμέσου της παρουσίας ενός επιπρόσθετου και επίθετου δικτύου γραμμών. Αντανακλώντας προηγούμενους πειραματισμούς αποδόμησης των ήδη υπαρκτών φορμών σε αστικά περιβάλλοντα, η Γεγησιάν τώρα χρησιμοποιεί λιτές και μονές γραμμές για να υποδηλώσει την αφαιρετική διαδικασία και το εικαστικό λεξιλόγιο του αφηρημένου κονστρουκτιβισμού. Αυτό με τη σειρά του παραπέμπει σ’ έναν από τους τρόπους ελέγχου που πραγματοποιούσαν οι επίσημοι φορείς λογοκρισίας της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, Glavlit και Goskomizdat, κάτι που γινόταν καθ’ ολοκληρία στο έντυπο υλικό τουλάχιστον μέχρι τα τέλη του 1980. Σε αυτές τις τρεις ενότητες οι γραμμές μεταλλάσσονται σε φορείς διερεύνησης αντιτασσόμενων ιδεολογικών παραδόσεων και κοινωνικών δομών, εμφανίζονται ως συνειδησιακοί άξονες νοητικής αποδόμησης της χωροταξικής αναγνωρισιμότητας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η προβολή 40 διαφανειών (Formless Forms) ανταποκρίνεται στο χρωματικό ρεπερτόριο των εικόνων που χρησιμοποιήθηκαν από τις δεκαετίες του 1960 μέχρι το 1980. Η μετάβαση των χρωμάτων κατά τη διάρκεια της ημέρας και η επίδρασή της στην όραση του ανθρώπου αποτελεί επίσης ένα από τα ενδιαφέροντα της Γεγησιάν. Ορατά -φυσικά ή τεχνητά- τοπία διαμορφώνονται διαδοχικά και συγχρόνως αφανίζονται από το χρώμα και το φως του ηλίου. Αυτό που αρχικά μοιάζει να είναι ξεκάθαρα ορατό ξαφνικά παρουσιάζεται ρευστοποιημένο, διαφανές και αόρατο, ένας σχηματισμός από κατακερματισμένες μορφές, ενώ ο προσανατολισμός άδοξα δίνει τη σκυτάλη στην αίσθηση του αποπροσανατολισμού.
Αυτό το φυσικό και πανταχού παρόν trompe-l’œil ενέχει τη δυσνόητη ψευδαίσθηση της ασυνέχειας από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα.
Επιμελητής: Δρ Κώστας Πράπογλου
Σύντομο βιογραφικό Σημείωμα
Η Αικατερίνη Γεγησιάν ζει και εργάζεται στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ελλάδα. Το πολυδιάστατο έργο της διερευνά το πώς λειτουργούν οι εικόνες στο πλαίσιο του παγκοσμιοποιημένου περιβάλλοντος των ΜΜΕ, περιβάλλον που διαμορφώνει το ασυνείδητο και συνειδητό περιεχόμενο νέων δυνατοτήτων σκέψης. Το 2014 ολοκλήρωσε το διδακτορικό της (PhD) στο Πανεπιστήμιο του Westminster (Λονδίνο) και ήταν επισκέπτρια πανεπιστημιακή καλλιτέχνις στο Πανεπιστήμιο της Pensilvania (ΗΠΑ). Φέτος ήταν μια από τους καλλιτέχνες που εξέθεσαν στο Αρμενικό Περίπτερο της 56ης Μπιενάλε της Βενετίας, το οποίο έλαβε τον Χρυσό Λέοντα για την καλύτερη εθνική συμμετοχή. Το έργο της έχει παρουσιαστεί σε μπιενάλε: 6th Moscow Biennale (Ρωσία), 3rd Mardin Biennale (Τουρκία), 2nd Tallin Photomonth (Εσθονία), 1st Μπιενάλε Θεσσαλονίκης (Ελλάδα) and 6th Gyumri Biennale (Αρμενία), και έχει εκτεθεί σε πολλά ιδρύματα, μεταξύ των οποίων CAC-LA Traverse (Αλφορτβιλ, Γαλλία), NARS Foundation (Νέα Υόρκη), Peltz Gallery, Κολέγιο Birkbeck (Λονδίνο), Μουσείο Καλών Τεχνών του Vladikafkaz (Βόρεια Οσετία, Ρωσία), Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης (Θεσσαλονίκη), Spike Island Gallery (Μπρίστολ), Oberhausen Film Festival (Ομπερχάουζεν, Γερμανία), Videoformes Festival (Γαλλία). Έργα της βρίσκονται σε σημαντικές ιδιωτικές και μουσειακές συλλογές. Εκπροσωπείται από τις Kalfayan Galleries, Αθήνα-Θεσσαλονίκη.