Η συγγραφή ενός λιμπρέτου βασισμένου σε νουβέλα άλλου συγγραφέα, στην προκειμένη περίπτωση σε νουβέλα ενός σπουδαίου συγγραφέα, του Στέφαν Τσβάιχ, είναι μία πρόκληση άσκησης στην πίστη αλλά και στην ελευθερία συνάμα.

Επιδίωξη μου, ήταν να ακολουθήσω πιστά την δραματουργική εξέλιξη της ιστορίας, το νοηματικό βάρος των πράξεων, έχοντας όμως απόλυτη ελευθερία στην έκφραση, στην προβολή των συμβολισμών, στην σκιαγράφηση της ψυχολογίας των ηρώων. Που θα πει, να αφουγκραστώ, όχι τις λέξεις τους, όπως κάποιες προκύπτουν απ’ το αφήγημα, αλλά κυρίως τις σιωπές τους. Να δώσω λόγο στην κίνηση της ψυχής τους, να γνωρίσω τον χαρακτήρα τους και αυτόν να αναδείξω.

Δεν ζήτησα να δικαιώσω κάποιους, ζήτησα να εκθέσω το δίκαιο και το άδικο του καθενός, τις πληγές και τις ανεπάρκειες, τους εγκλωβισμούς τους, το κυνήγι της λίγης χαράς, την ελπίδα και απελπισία, μ’ έναν λόγο την αλήθεια του καθενός.

ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!

Τρία κύρια πρόσωπα, μία υπηρέτρια και ένα ζευγάρι βαρόνων γίνονται μικρογραφία ενός κόσμου που πληγώνει και πληγώνεται, που φοβάται την αλήθεια και ψεύδεται, ζητώντας απεγνωσμένα να κρατηθεί από κάτι. Η υποκρισία και η αλήθεια εναλλάσσονται, το λογικό και το παράλογο επίσης, η επιθυμία και η απόγνωση.

Η Λεπορέλλα μάλιστα, μια αδρή γυναίκα, υπηρέτρια του σπιτιού ζώντας μέσα από μεταθέσεις και προβολές δεν αργεί να χάσει κάθε μέτρο λογικής ,κάθε όριο που το συναίσθημα και η ανθρώπινη συνείδηση βάζουν.

Κύριο μέλημά μου στην συγγραφή του λιμπρέτου ήταν η θεατρική οικονομία, η απροσποίητη έκφραση, η αμεσότητα των ψυχικών κλυδωνισμών να περνά και στη γλώσσα, σε μια γλώσσα που υπάρχει για να γίνει μουσική.

Άλλωστε η βαθιά και συνεχής επικοινωνία μου με τον Γιώργο Κουρουπό, οι συζητήσεις μας για το έργο μού έδειξαν από νωρίς καθαρά το ζητούμενο: να γραφτεί ένα κείμενο που να αποτελέσει τον στέρεο καμβά για να αναπτυχθεί η μουσική. Και πράγματι αναπτύσσεται, δρα η μουσική με όλη την ποικιλία, την λεπτομέρεια, την πνευματικότητα, την τόλμη και ευαισθησία, που χαρακτηρίζουν τον συνθέτη.

Γιατί η μουσική απ’ την φύση της, ως αληθινή τέχνη υψηλής αφαίρεσης, ξέρει «να ξεδιπλώνει το πεπρωμένο των λέξεων» με τρόπο συγκλονιστικό.

Διαβάστε επίσης:
Λεπορέλλα, του Γιώργου Κουρουπού στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ