Με τους «Ιππείς» του Αριστοφάνη, τη μεγάλη καλοκαιρινή παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου, σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Ρήγου, συνεχίζει το πρόγραμμά του το 5ο Φεστιβάλ Δωδώνης.
«Για πέμπτη χρονιά έχουμε την τιμή να συνεχίζουμε τη συνεργασία με το Εθνικό Θέατρο», σημειώνει ο Δήμαρχος Δωδώνης κύριος Χρήστος Ντακαλέτσης. Πρόκειται για μια σύμπραξη με στόχο, όπως τονίζει και ο ίδιος: «την παρουσίαση ποιοτικού πολιτιστικού προϊόντος, ώστε σε συνδυασμό με τις στέρεες βάσεις που θέτουμε διαρκώς, ο θεσμός του Φεστιβάλ Δωδώνης να αποκτήσει την αίγλη του ιστορικού παρελθόντος».
Λίγα λόγια για την παράσταση
Έπειτα από τη νίκη των Αθηναίων επί των Σπαρτιατών στη Σφακτηρία, η Αθήνα βρίσκεται στο απόγειο της δύναμής της και ο Κλέων αυξάνει τη δημοτικότητά του. Αυτό όμως δεν εμποδίζει τον Αριστοφάνη να εξαπολύσει μία αμείλικτη επίθεση εναντίον του, προσφέροντας παράλληλα μια κριτική ανάλυση της σχέσης του αθηναϊκού λαού με τους πολιτικούς που προσπαθούν να εξασφαλίσουν την εύνοιά του με κολακείες και απάτες, υπολογίζοντας μόνο το προσωπικό τους συμφέρον και όχι το γενικό καλό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι Ιππείς παρουσιάστηκαν στα Λήναια το 424 π.Χ. και κέρδισαν το πρώτο βραβείο. Ήταν η πρώτη φορά που ο Αριστοφάνης σκηνοθέτησε ο ίδιος το έργο του.Οι Ιππείς είναι μία κωμική πολιτική αλληγορία με στόχο τον γνωστό δημαγωγό της εποχής, Κλέωνα, που μετά τον θάνατο του Περικλή απέκτησε ισχυρή θέση στη δημόσια ζωή του τόπου. Εδώ παρουσιάζεται ως ο καινούργιος ευνοούμενος επιστάτης του Δήμου -του προσωποποιημένου λαού της Αθήνας- με το όνομα Παφλαγόνας. Οι παλαιότεροι δούλοι του Δήμου, Δημοσθένης και Νικίας που υποφέρουν από την κακομεταχείριση του βάρβαρου Παφλαγόνα, βρίσκουν τον αντικαταστάτη του στο πρόσωπο ενός περαστικού αλλαντοπώλη.
Χειρότερος από τον Παφλαγόνα, ο άξεστος και αγράμματος αλλαντοπώλης, καταφέρνει με τη βοήθεια των Ιππέων, που αποτελούν τον Χορό της κωμωδίας, να θριαμβεύσει. Όχι μόνο νικάει τον Παφλαγόνα σε όλες τις δοκιμασίες πετυχαίνοντας να γίνει ο καινούργιος επιστάτης, αλλά προξενεί και τη θαυματουργική αναγέννηση του Δήμου, ο οποίος αποκτά πάλι το μεγαλείο που είχε την εποχή των περσικών πολέμων. Ο ηττημένος Παφλαγόνας εκδιώκεται και ο Αλλαντοπώλης παίρνει τα ηνία της πόλης στα χέρια του.
Ταυτότητα παράστασης
Μετάφραση: Σωτήρης Κακίσης
Σκηνοθεσία – Χορογραφία: Κωνσταντίνος Ρήγος
Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης
Σκηνικό: Κωνσταντίνος Ρήγος – Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Νατάσα Δημητρίου
Φωτισμοί: Χρήστος Τζιόγκας
Συνεργάτις χορογράφου: Μαρκέλλα Μανωλιάδη
Βοηθός σκηνοθέτη: Άγγελος Παναγόπουλος
Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου
Βοηθός σκηνογράφου: Αλέγια Παπαγεωργίου
Β’ Βοηθός Σκηνοθέτη: Χριστίνα Στεφανίδη
Βοηθός ενδυματολόγου: Αλίσα Μπουλάτ
Βοηθός ενδυματολόγου: Κατερίνα Κωστάκη
Δραματολόγος παράστασης: Εύα Σαραγά
Η προσαρμογή των στίχων των χορικών έγινε από τον Θοδωρή Ρέγκλη. Οι πρωτότυποι στίχοι του τραγουδιού «Αφεντικό» γράφτηκαν από τον Πάνο Μουζουράκη και τον Θοδωρή Ρέγκλη.
Διανομή (αλφαβητικά):
Αλλαντοπώλης: Κωνσταντίνος Αβαρικιώτης
Δήμος: Στέλιος Ιακωβίδης
Κλέων: Κώστας Κόκλας
Δημοσθένης: Πάνος Μουζουράκης
Νικίας: Κωνσταντίνος Πλεμμένος
Kορυφαίοι Χορού:
Στεφανία Γουλιώτη, Κωνσταντίνος Μπιμπής (γιουκαλίλι), Γιάννης Χαρίσης
Χορός:
Πάρις Αλεξανδρόπουλος, Αλέξανδρος Βαρδαξόγλου, Θάνος Γρίβας (κιθάρα), Πάνος Ζυγούρος (μελόντικα), Κωνσταντίνος Καϊκής, Γιάννης Καράμπαμπας (κιθάρα), Αλκιβιάδης Μαγγόνας (κλαρινέτο), Βασίλης Μπούτσικος (κιθάρα), Γιώργος Πατεράκης (κιθάρα), Κωνσταντίνος Πλεμμένος, Περικλής Σιούντας (μπαγιάν), Γιώργος Σκαρλάτος (ευφώνιο), Αντώνης Σταμόπουλος (κιθάρα).
Μουσικός επί σκηνής: Λαέρτης Μαλκότσης σαξόφωνο
Φωτογράφος παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας
