Η διεθνούς φήμης θεατρική ομάδα Aquila Theatre από τη Νέα Υόρκη θα βρεθεί για πρώτη φορά στην Αθήνα και παρουσιάζει τη νέα της παραγωγή Ηρακλής (Μαινόμενος) του Ευριπίδη…
… στο Ίδρυμα Κακογιάννη, στις 22-24 Ιουλίου 2012.
Μετάφραση & Διασκευή: Peter Meineck
Σκηνοθεσία: Desiree Sanchez
Η παράσταση θα γίνει στα αγγλικά με ελληνικούς υπέρτιτλους.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το Ίδρυμα Μ. Κακογιάννης παρουσιάζει για πρώτη φορά στην Αθήνα τη διεθνούς φήμης θεατρική ομάδα Aquila Theatre από τη Νέα Υόρκη, στη νέα της, ερευνητικής φύσης, παραγωγή “Ηρακλής”. Η παράσταση είναι βασισμένη στο συγκλονιστικό έργο Ηρακλής Μαινόμενος του Ευριπίδη, η οποία παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Αμφιθέατρο Bovard του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας, στο Los Angeles τον Μάρτιο του 2012. Το έργο θα φιλοξενηθεί στο Θέατρο του ΙΜΚ για τρεις μόνο παραστάσεις: Κυριακή 22, Δευτέρα 23 και Τρίτη 24 Ιουλίου 2012, στις 21:00. Οι παραστάσεις πλαισιώνονται με workshops καθώς και με ανοικτές συζητήσεις του θιάσου με το κοινό στο τέλος των παραστάσεων.
Το έργο:
Το έργο ξεκινά στον οίκο του Ηρακλή στην Αρχαία Θήβα. Ο Ηρακλής απουσιάζει για περισσότερο από ένα χρόνο, υπηρετώντας τον ηγεμόνα του Άργους, Ευρυσθέα. Η τελευταία του αποστολή αφορούσε στην κατάβασή του στον κάτω κόσμο ώστε να φέρει τον τρικέφαλο σκύλο φύλακα του Άδη, Κέρβερο. Κανείς δεν είχε νέα του Ηρακλή από τότε, και η θηβαϊκής καταγωγής σύζυγός του Μεγάρα θεωρεί ότι είναι νεκρός. Ενώ ο Ηρακλής βρίσκεται ακόμη μακριά, η Θήβα μαστίζεται από εμφύλιο πόλεμο, και ο Λύκος καταλαμβάνει την εξουσία στη Θήβα, όπου βασιλεύει παράνομα και καταδικάζει την οικογένεια του Ηρακλή σε θάνατο.. Ο Ηρακλής, γιος του Δία, έχει επίσης και ένα θνητό πατέρα, τον Αμφιτρύωνα, ο οποίος απελπισμένα προσπαθεί να εξαγοράσει χρόνο ελπίζοντας ότι ο γιος του θα επιστρέψει. Ο Ηρακλής επιστρέφει και θριαμβεύει σκοτώνοντας τον Λύκο. Όμως, με παρέμβαση της θεάς Ήρας, καταλαμβάνει τον Ηρακλή μανία και μέσα στην τρέλα του σκοτώνει και τη δική του γυναίκα Μεγάρα όπως και τα παιδιά του, για να συνειδητοποιήσει αργότερα την αλήθεια και να καταρρεύσει. Ο Ηρακλής Μαινόμενος παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στην Αθήνα, τo 416 π.Χ. στη διάρκεια του ολέθριου Πελοποννησιακού Πολέμου εναντίον της Σπάρτης και των συμμάχων της. Ο Ευριπίδης βασίζεται στον γνωστό μύθο του Ηρακλή και δημιουργεί μια συγκλονιστική τραγωδία για την επιστροφή ενός πολεμιστή, ο οποίος, αντί να διασώσει τη δική του οικογένεια, της εναντιώνεται σε μια έκρηξη τρέλας. Ο Ευριπίδης έγραψε αυτό το έργο για μια κοινωνία τραυματισμένη εξαιτίας της μακράς, ανηλεούς σύγκρουσης αναδεικνύοντας τις επιπτώσεις του πολέμου στην οικογένεια, που μένει πίσω, στην πατρίδα. Ο Ηρακλής Μαινόμενος θέτει δύσκολα ερωτήματα για το πώς ένας άνδρας βουτηγμένος στο αίμα της μάχης θα μπορούσε ποτέ να επανενταχθεί σε μια κοινωνία εν καιρώ ειρήνης. Μολονότι ακραία ως προς το περιεχόμενό της, η τραγωδία Ηρακλής Μαινόμενος προβάλει με τον πιο σαφή τρόπο την ένταση του πολέμου και τις συνέπειες του, που οδηγούν στη βία. Ο Ηρακλής Μαινόμενος είναι μια ιστορία που απευθύνεται απερίφραστα και άμεσα στους ανθρώπους του σήμερα.
Η παράσταση:
Ο Ηρακλής του Aquila Theatre είναι μία παράσταση που συνδυάζει την “αλήθεια” του Ευριπίδη και των αρχαίων Ελλήνων με το σήμερα εφαρμόζοντας σύγχρονες πρακτικές και νέα μέσα στην παράσταση του αρχαίου κειμένου. Ο Peter Meineck, διακεκριμένος μεταφραστής κλασικών έργων, Ιδρυτής και Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Aquila Theatre, στη νέα μεστή μετάφραση του έργου ορίζει έναν ξεκάθαρο στόχο σε συνεργασία με την σκηνοθέτιδα Desiree Sanchez. Αντιπαραβάλλει την τρέλα του πολέμου με την τρέλα του ίδιου του Ηρακλή, χρησιμοποιώντας το έργο που γράφτηκε το 416 π.Χ. για να επισημάνει τόσο τον παραλογισμό και την ωμότητα του πολέμου, διαχρονικά, όσο και τη σκληρή πραγματικότητα των χιλιάδων βετεράνων πολέμου, που επιστρέφοντας στη χώρα τους βιώνουν έντονες καταστάσεις μετά-τραυματικού στρες. Το Aquila Theatre καινοτομεί αντικαθιστώντας τον γνώριμό χορό των γερόντων -βετεράνων της εποχής – στην τραγωδία, με την προβολή αληθινών μαρτυριών on camera από Αμερικανούς βετεράνους, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι υπηρέτησαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Βιετνάμ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, προϊόν μακρόχρονης έρευνας και καταγραφής. Σημειώνεται από τους συντελεστές του Aquila: “Στον Ηρακλή ο χορός αποτελείται από Θηβαίους βετεράνους: άνδρες που είχαν υπηρετήσει την πατρίδα τους οι οποίοι τώρα είναι ιδιαίτερα αδύναμοι, τόσο πολιτικά όσο και σωματικά, ώστε να αντισταθούν στο νέο τύραννο, τον Λύκο, και να προστατεύσουν την οικογένεια του Ηρακλή, που είναι καταδικασμένη σε θάνατο. Ο χορός της παράστασης του Aquila αποτελείται από αμερικανούς βετεράνους, άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι υπηρέτησαν στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, στο Βιετνάμ, στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Θέσαμε μια σειρά από ερωτήματα βασισμένα στο περιεχόμενο των χορικών του Ηρακλή και ταξιδέψαμε σε όλη τη χώρα κάνοντας συνεντεύξεις με αυτούς τους ανθρώπους, κινηματογραφήσαμε τις απαντήσεις τους, τις οποίες προβάλλουμε ως οργανικό μέρος της παράστασης. Είναι μια τολμηρή ιδέα για τον ελληνικό χορό, αλλά σίγουρα ελπίζουμε ότι ενέχει αλήθεια, συναίσθημα και βάθος, ενώ ταυτόχρονα θέτει αυτό το αρχαίο έργο απέναντι σε σύγχρονες ανησυχίες αναδεικνύοντας την αιώνια δυναμική της ελληνικής τραγωδίας. Ο Ευριπίδης γνώριζε ότι οι πόλεμοι δεν μπορούν να διεξάγονται χωρίς να προκαλούν καταστροφικές συνέπειες στην πατρίδα. Ο δικός μας στόχος στην παραγωγή του «Ηρακλή» έγκειται στην αξιοποίηση του έργου του Ευριπίδη ώστε να κάνουμε τους ανθρώπους να σκεφτούν το κόστος και τις ολέθριες επιπτώσεις του πολέμου αλλά και το καθήκον της φροντίδας που οφείλουμε στους ανθρώπους, που στρατολογούνται για να πολεμήσουν, μετά την επιστροφή τους..”
Η παράσταση, εκτός από τις προβολές, που είναι οργανικά δεμένες με το έργο, χρησιμοποιεί λιτά σκηνικά και κοστούμια, ενώ οι ηθοποιοί, στην πλειοψηφία τους και σε πλήρη αντίθεση με τους αληθινούς ανθρώπους – βετεράνους των προβολών, χρησιμοποιούν μάσκες για να ερμηνεύσουν τα κεντρικά πρόσωπα του δράματος, υποστηρίζοντας ότι η ερμηνεία ενός ηθοποιού με μάσκα είναι στην πραγματικότητα περισσότερο επιβλητική από μία ρεαλιστική ερμηνεία. Οι μάσκες έχουν φιλοτεχνηθεί από τον David Knezz και είναι βασισμένες στις έρευνες του Peter Meineck.
Την παρουσίαση του έργου στην Αθήνα πλαισιώνουν τόσο ανοικτές συζητήσεις του θιάσου με το κοινό μετά από κάθε παράσταση, όσο και από ένα workshop:
Workshop: «Η Αλήθεια της Μάσκας» με τον Peter Meineck
Ο Peter Meineck, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης (NYU) και ιδρυτής του Aquila Theatre θα πραγματοποιήσει Εργαστήριο με τίτλο «Η Αλήθεια της Μάσκας». Σε αυτό θα εξερευνήσει, μαζί με τους συμμετέχοντες, το ρόλο της τραγικής μάσκας σε μία παράσταση σε συνδυασμό με τις τεχνικές σωματικού θεάτρου του Aquila αλλά και την έρευνά του στις γνωστικές σπουδές, τη νευροεπιστήμη και τη φιλοσοφία. Ο Meineck θεωρεί ότι η σωστή χρήση της μάσκας μπορεί να οδηγήσει σε εντονότερη εκφραστικότητα από ότι το ανθρώπινο πρόσωπο και να προκαλέσει στο θεατή βαθύτερες συναισθηματικές αντιδράσεις. Το εργαστήριο είναι ανοικτό σε όλους: καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς, επιστήμονες, φοιτητές κ.λπ. εκτός από παιδιά. Το εργαστήρι θα είναι στα αγγλικά με μετάφραση στα ελληνικά και λόγω και της πρακτικής εξάσκησης, που συμπεριλαμβάνει, καλούνται οι συμμετέχοντες να είναι άνετα ντυμένοι.
Δευτέρα 23 Ιουλίου 2012, 17:00 – 18:30
Το εργαστήριο είναι ανοικτό σε όλους: καλλιτέχνες, εκπαιδευτικούς, επιστήμονες, φοιτητές κ.λπ. εκτός από παιδιά
Τιμή Συμμετοχής: 10€
Aquila Theatre
Η θεατρική ομάδα Aquila Theatre ιδρύθηκε στο Λονδίνο το 1990. Από το 1999 εδρεύει στη Νέα Υόρκη, ως επαγγελματικός θίασος, με έδρα το Center for Ancient Studies, στο New York University. Ο θίασος φιλοξενεί διεθνώς αναγνωρισμένους καλλιτέχνες, στην Αμερική, ώστε να παρουσιάσουν πρωτοποριακές παραγωγές κλασικού δράματος σε όλη τη χώρα πιστεύοντας πώς το θέατρο δημιουργεί κοινούς τόπους συναισθημάτων, σκέψης και διαλόγου. Τις παραστάσεις και τα εργαστήρια – σεμινάρια του Aquila έχουν παρακολουθήσει χιλιάδες θεατές στις Ηνωμένες Πολιτείες, σε κάθε είδους χώρους, από το Λευκό Οίκο, το Carnegie Hall και το Lincoln Center έως θέατρα, δημόσιες βιβλιοθήκες και κοινοτικά κέντρα αστικών περιοχών και της επαρχίας. Σε κάθε χώρο ο στόχος του Aquila Theatre είναι να γνωρίσει στους ανθρώπους την πλούσια εμπειρία της παρουσίασης του δράματος και να προκαλέσει διάλογο, συχνά σε ιδιαιτέρως δύσκολα ζητήματα, τα οποία ίσως διαφορετικά να μην ετίθεντο.
Ένα από τα πλέον κρίσιμα ζητήματα που οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν σήμερα, είναι εκείνο του μεταπολεμικού τραύματος ή αλλιώς του Μετά-Τραυματικού Στρες. Οι Αμερικανοί εδώ και δέκα χρόνια μάχονται σε δύο συνεχείς πολέμους, ενώ περισσότεροι από 1.6 εκατομμύρια άνδρες και γυναίκες έχουν υπηρετήσει στο Ιράκ ή το Αφγανιστάν. Με την επιστροφή τους στο σπίτι, πολλοί εξ αυτών έχουν φέρει τον πόλεμο πίσω μαζί τους, ενώ έχει παρατηρηθεί μια αξιοσημείωτη αύξηση στις αυτοκτονίες, την κατάθλιψη και το Μετα-Τραυματικό Στρες.
“Ως Αμερικανοί, λέει το Aquila Theatre, είμαστε όλοι συνυπεύθυνοι για τους πολέμους που διεξάγουμε αλλά και υπεύθυνοι για τους ανθρώπους που μάχονται σε αυτούς. Είναι συλλογική μας υποχρέωση να καλωσορίζουμε τους πολεμιστές στην πατρίδα έχοντας κατά νου ότι δεν είναι οι ίδιοι άνθρωποι που έφυγαν για να πολεμήσουν- έχουν αλλάξει και έχουν βιώσει πράγματα που οι περισσότεροι από εμάς δεν θα αντικρίσουμε ποτέ. Ο «Ηρακλής» είναι ενδεχομένως ένα ακραίο μυθικό παράδειγμα αλλά όλοι πρέπει να ζούμε με τις συνέπειες του ότι νέοι άνδρες και γυναίκες στέλνονται μακριά για να πολεμήσουν ανεξάρτητα με το αν συμφωνούμε με τις αιτίες πολέμου ή τους πολιτικούς που τους έστειλαν εκεί.”
Μέσω του ανοικτού διαλόγου, το Aquila Theatre, έχει γνωρίσει πολλούς ανθρώπους που έχουν να διηγηθούν απίστευτες ιστορίες. Έρχονται να ακούσουν τους ηθοποιούς του θιάσου να διαβάζουν επιλεγμένες σκηνές από την αρχαία τραγωδία και συχνά συγκινούνται σε τέτοιο βαθμό που καταλήγουν να αφηγούνται τη δική τους ιστορία. Μερικές φορές είναι φανερό ότι είναι η πρώτη φορά που μιλάνε ανοικτά. Βετεράνοι, σύζυγοι και μέλη οικογενειών μιλούν για τη φρίκη του πολέμου ή για τις αντιξοότητες που αντιμετώπισαν με την επιστροφή τους και εκφράζουν την οργή τους για τους πολιτικούς και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Είναι μια μοναδική εμπειρία το να είναι κανείς μάρτυρας μιας τόσο ειλικρινούς και αληθινής ανταλλαγής εμπειριών.
Από το 2010 το Aquila Theatre ηγείται ενός νέου προγράμματος που ονομάζεται Ancient Greeks/Modern Lives, το οποίο χρησιμοποιεί ελληνικά κλασικά κείμενα ώστε να προκαλεί δημόσιο διάλογο γύρω από αυτό το δύσκολο θέμα. Το 2011 ζητήθηκε από το θίασο να παρουσιάσει το πρόγραμμα στο Λευκό Οίκο (ήταν ή δεύτερη φορά για το Aquila) ώστε να συμβάλει στη μεγιστοποίηση της προσοχής σε θέματα όπως αυτό. Έως σήμερα, το πρόγραμμα Ancient Greeks/Modern Lives έχει παρουσιαστεί σε 87 κοινότητες σε όλη την Αμερική.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Μετάφραση – Διασκευή: Peter Meineck
Σκηνοθεσία: Desiree Sanchez
Κινηματογραφήσεις – Φωτογραφίες: Miguel Drake-McLaughlin
Σχεδιασμός Παραγωγής: Peter Meineck & Desiree Sanchez
Φωτισμοί: Peter Meineck
Υπεύθυνη Θιάσου: Lindsay Beecher
ΔΙΑΝΟΜΗ
Brent Werzner – Ηρακλής
Brain Delate – Θησέας/ σύνολο
Elizabeth Wakehouse – Μεγάρα/ Ίρις/ σύνολο
Richard Willis – Αμφιτρύων/ Αγγελιαφόρος/ σύνολο
Ζωή Τατόπουλος- Μαινάδα
κ.α.
ΣΤΕΛΕΧΗ ΘΙΑΣΟΥ AQUILA
Ιδρυτής & Καλλιτεχνικός Διευθυντής: Peter Meineck
Υπεύθυνη Θιάσου: Lindsay Beecher
Συνεργάτις Καλλιτεχνικής Επιμέλειας & Παραγωγής: Kimberly Donato
Λογιστικά θέματα: Lutz & Carr, Martin Berkowitz
Νομικά θέματα: Jacob Medinger & Finnegan, LLP, Don Farber Allen B. Breslow, Esq.