Η Ίριδα Μάρα είναι μία ηθοποιός που έχει σταθερή πορεία στο χώρο του θεάτρου τα τελευταία χρόνια. Εκτός από την υποκριτική, έχει πάθος με το χορό, πράγμα στο οποίο εξελίσσεται συνεχώς. Μετά από επιτυχημένες παραστάσεις όπως «Τίρζα», «Γλάρος» (σκην. Κώστα Φιλίππογλου), «Τρωάδες» (σκην. Θέμη Μουμουλίδη) και άλλες, φέτος συμμετέχει στον «Προμηθέα Δεσμώτη», σε ένα ξεχωριστό ανέβασμα, όπου έχει το ρόλο της Κορυφαίας. Με αφορμή το έργο, μιλάει στο culturenow τόσο για τις διάφορες πτυχές του, όσο και την οπτική με την οποία βλέπει τα πράγματα ως νέα καλλιτέχνις.
Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου
Culturenow.gr: Ένα από τα σπουδαιότερα έργα του Αισχύλου, ο «Προμηθέας Δεσμώτης», μετά την πρεμιέρα του στην Δωδώνη ακολουθεί πανελλήνια περιοδεία. Μιλήστε μας σχετικά με αυτό το ανέβασμα σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου και τι πρέπει να περιμένει το κοινό που θα έρθει να σας απολαύσει.
Ίριδα Μάρα: Ο «Προμηθέας Δεσμώτης» είναι μια τραγωδία σύμβολο, που θίγει την έννοια της εξουσίας και των ορίων της, εξυμνώντας το δώρο της λογικής και της ελεύθερης βούλησης. Ο Κώστας Φιλίππογλου, μέσα από μια έντονα σωματική προσέγγιση, δημιουργεί εικόνες που ενισχύουν και μεγεθύνουν την ποίηση του λόγου. Εναλλάσσει τους ρόλους, πότε τους αποστασιοποιεί, πότε τους εντάσσει σε κινησιολογικά σύνολα, πότε τους καθιστά απλούς θεατές ή και σχολιαστές των όσων συμβαίνουν. Ό, τι μας χαρακτηρίζει άλλωστε, δοκιμάζεται καθημερινά, αποδομείται ή ξανακερδίζεται. Αν κάτι είναι καλό και μόνον, χωρίς την ικανότητα να αλλάζει πρόσωπα και να εξελίσσεται, μπορεί να μείνει κολλημένο επάνω μας ως ελάττωμα. Ο θεατής, μπορεί να περιμένει μια παράσταση κατά την οποία αναδεικνύεται η δύναμη της λογικής έναντι του φόβου. Ο Προμηθέας απελευθερώνεται ήδη, από τη στιγμή που τιμωρείται. Υπερβαίνει τα δεσμά του, από την ίδια στιγμή που τα επιλέγει.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Cul. N.: Τι θα λέγατε ότι συμβολίζει στην σύγχρονη εποχή η αρχετυπική φιγούρα του Προμηθέα και του τεράστιου δώρου του στους ανθρώπους;
Ι. Μ.: Πρόκειται για ένα αιώνιο σύμβολο επανάστασης. Εσωτερικής και αληθινής ταυτόχρονα. Το δώρο του Προμηθέα, είναι πρώτα το ίδιο το παράδειγμά του. Η ελεύθερη σκέψη, απεκδυόμενη από κοινωνικές προεκτάσεις και η βαθεία πίστη στην ενδυνάμωση του κοινού ανθρώπινου παρονομαστή, αλλά και της ίδιας της ανθρώπινης φύσης.
Cul. N.: Προσωπικά καταπιάνεστε με το κινησιολογικό κομμάτι της παράστασης. Υπήρξαν στοιχεία που σας δυσκόλεψαν; Ποιες θα λέγατε ότι ήταν οι μεγαλύτερες προκλήσεις στην συγκεκριμένη δουλειά;
Ι. Μ.: Στην συγκεκριμένη παράσταση, ο Χορός είναι έντονα κινητικός. Αυτό ήταν μια σκηνοθετική απόφαση που πάρθηκε από νωρίς, γι’ αυτό και το μεγαλύτερο κομμάτι του αποτελείται από χορεύτριες. Η δυσκολία έγκειτο αρχικά, στο να καταφέρω να πω την ίδια ιστορία, χρησιμοποιώντας διαφορετικά μέσα. Ο ηθοποιός έχει την ανάγκη να κατανοήσει μια κίνηση πρώτα στο μυαλό του κι έπειτα στο σώμα του, ενώ ο χορευτής το αντίστροφο. Η πρόκληση για μένα ήταν μέσα στον καινούριο αυτό δρόμο, να μη χάσω τη σύνδεσή μου με το κείμενο.
Cul. N.: Εξελίσσοντας παράλληλα με την υποκριτική και τη μεγάλη σας αγάπη για τον χορό, ξεδιπλώστε μας με αφορμή τον «Προμηθέα», κάποιες σκέψεις για τον τρόπο που θα θέλατε να αντιμετωπίζεται το κομμάτι του χορού στα ανεβάσματα αρχαίων τραγωδιών.
Ι. Μ.: Ο χορός, τελεί σε πλήρη συνάρτηση με το μέτρο. Έννοια αλληλένδετη τόσο με την τραγωδία, όσο και με το θέατρο γενικότερα. Σε μια παράσταση, ο λόγος ορίζει τον ρυθμό και αντιστρόφως, με αποτέλεσμα μόνον η σύνδεση των δύο να μπορεί να μετουσιωθεί σε κίνηση, ή μουσική. Όπου ο ρυθμός είναι υπαρκτός, ο χορός είναι πάντα ενεργός. Σε οποιαδήποτε παράσταση. Ακόμη και αν μεταφράζεται ως ακινησία.
Cul. N.: Μετράτε αρκετές επιτυχημένες συμμετοχές τα τελευταία χρόνια, με σταθερή εξέλιξη. Τι θα θέλατε να γνωρίζει το κοινό παραπάνω για εσάς;
Ι. Μ.: Ότι μελετάω σχεδόν πέντε ώρες καθημερινά μουσική! Είναι κάτι που με συγκεντρώνει πολύ.
Cul. N.: Ως νέος άνθρωπος που δραστηριοποιείται σε μία δύσκολη περίοδο όπως αυτή, πείτε μας πώς βλέπετε τα πράγματα τριγύρω από τη δική σας οπτική.
Ι. Μ.: Με αφορμή τον Προμηθέα, θα έλεγα πως σίγουρα όλοι μας έχουμε νιώσει κάποια στιγμή φυλακισμένοι, χωρίς αναγκαία να είμαστε σιδηροδέσμιοι. Διανύουμε μια εποχή που μας επιβάλλει να είμαστε ενεργοί και με ξεκάθαρη θέση απέναντι σε όσα συμβαίνουν. Κάνουμε, ή λέμε το σωστό, αυτό που υπαγορεύει η ιδέα και η λογική μας, αλλά πολύ συχνά βρισκόμαστε εγκλωβισμένοι από το ίδιο μας το δίκαιο. Τα ίδια πράγματα που έχουμε επιλέξει να πιστεύουμε και να υπερασπιζόμαστε, μπορούν να μας κάνουν πριν το καταλάβουμε θυμωμένους ή και φανατικούς, αν δεν τ’ αφήνουμε πού και πού ελεύθερα, να παίρνουν διάλογο και καθαρό αέρα.
_____________________________
Η παράσταση Προμηθέας Δεσμώτης, σε σκηνοθεσία Κώστα Φιλίππογλου, συνεχίζει την καλοκαιρινή της περιοδεία ανά την Ελλάδα. Περισσότερες πληροφορίες.
Ο Προμηθέας Δεσμώτης πρόκειται να παρουσιαστεί στο Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών και Επιδαύρου 2015. Περισσότερες πληροφορίες.