Ίσια Δικαιώματα, της Μαρίας Τσιμά στον Πολυχώρο VAULT

Ο Πολυχώρος VAULT παρουσιάζει το έργο της Μαρίας Τσιμά, Ίσια Δικαιώματα, σε σκηνοθεσία Ελένης Γεωργοπούλου.

Το έργο:

Το έργο “Ίσια δικαιώµατα” βασίζεται σε συνεντεύξεις μεταναστριών που εργάζονται ως φροντίστριες ηλικιωμένων. H συγγραφέας – ηθοποιός, Μαρία Τσιµά, συνέλεξε προσωπικές µαρτυρίες γυναικών που έχουν έρθει στην Ελλάδα από διάφορες χώρες εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης (Αλβανία, Βουλγαρία, Γεωργία, Λιθουανία, Πολωνία, Ρωσία, Σιέρρα Λεόνε). Με βάση ένα ερωτηματολόγιο, αναζήτησε αυτές τις γυναίκες στην Αθήνα και, όπως χαρακτηριστικά γράφει στον πρόλογο του έργου:

“αυτές οι γυναίκες άνοιξαν την καρδιά τους, µίλησαν για τη ζωή τους εδώ, για τα όνειρά τους, για τις στερήσεις τους και για το δικό τους σώµα. Γεµάτες ενέργεια και χιούμορ αντιμετώπιζαν τη ζωή τους εδώ µε αξιοπρέπεια και τόλµη. Άρχισαν να µου µιλάνε µέχρι και για την «Ιθάκη» του Καβάφη […] Πήραν τη ζωή όπως ερχόταν, δεν μεμψιμοιρούσαν και κυρίως δεν µου άφησαν κανένα περιθώριο να τις λυπηθώ. Ήταν δυνατές ακόµα και στις αδύναµες στιγµές τους. Οι περισσότερες είχαν χρόνια να δουν τα παιδιά τους ή τον άντρα τους, είχαν χάσει τους δικούς τους γονείς, είχαν γεννηθεί τα εγγόνια τους και συντηρούσαν αυτόν τον οικογενειακό ιστό µε φωτογραφίες που είχαν στα πορτοφόλια τους, µε skype, µε αλληλογραφία και µε φωτογραφίες στα κινητά. Κάθε συνομιλία µε έκανε να θέλω να γνωρίσω κι άλλες γυναίκες γιατί κάθε µία ήταν ένας ολόκληρος κόσµος, που ανάλογα µε τη χώρα προέλευσης έκρυβε µια άλλη κουλτούρα και µια άλλη οπτική.”

Η δραματουργική επεξεργασία του υλικού έγινε αφορµή, για να γραφτούν κείµενα µυθοπλασίας εμπνευσμένα από τις αληθινές ιστορίες. Έτσι η συνάντηση με τη Λορέτα από τη Σιέρρα Λεόνε, την Οξάνα από την Λιθουανία, την Κλάρα από την Πολωνία, τη Μαρίνα από τη Γεωργία και την Κριστέλα από την Αλβανία πραγματοποιείται εκ νέου στον ποιητικό χώρο του μύθου, δίνοντας την ευκαιρία για μια καινούργια σχέση με το «ξένο» και το «ανοίκειο» που συνοδεύει αυτές τις γυναίκες.

Η Παράσταση:

Η παράσταση είναι ένας αναστοχασµός στην ετερότητα, το γήρας, τη μοναξιά, αλλά ταυτόχρονα  και στα νέα ξεκινήματα, τη μητρότητα, την αισιοδοξία και την γυναικεία ταυτότητα. Ένας αναστοχασµός µε φωτεινή χροιά, που αναπόφευκτα πυροδοτεί συνειρμούς σχετικούς µε την κρίση στην Ελλάδα, τη μετανάστευση των νέων Ελλήνων σε χώρες του εξωτερικού, την έκρηξη των προσφυγικών ροών προς την Ελλάδα λόγω του πολέμου και τον επανασχεδιασμό του χάρτη των κρατών της υφηλίου, όπως ακριβώς αυτός συμβαίνει αυτή τη στιγμή.

Βασική θεματική της παράστασης η Χώρα (εθνικότητα, ενδοχώρα) και ο Χώρος (δημόσιος, εθνικός, προσωπικός, μεταφυσικός). Μέσα από τις έννοιες της Χώρας και του Χώρου, η de facto αλλαγή των συνθηκών που ζούµε καθημερινά, είτε συναναστρεφόσαστε µε μετανάστες, είτε γινόμαστε μετανάστες οι ίδιοι, διαβάζονται εκ νέου, δείχνοντας τελικά προς έναν εσωτερικό χώρο ελευθερίας, τον μόνο ικανό να δημιουργήσει μια καινούργια πραγματικότητα.

Η επιλογή του γυναικείου καστ ερμηνευτών και συντελεστών δεν είναι τυχαία. Αντίθετα αναζητούμε μέσα από τη μετανάστευση αυτών των γυναικών να εξερευνήσουμε τη σχέση της γυναίκας με το ταξίδι και την μετακίνηση από τον οίκο, την πατρίδα, την εστία. Αν ο άντρας (Οδυσσέας) φεύγει αναζητώντας μέσα από το ταξίδι την ταυτότητα του και τον ίδιο του τον προορισμό, πώς είναι άραγε όταν μετακινείται η ίδια η εστία, το σπίτι, η ταυτότητα, ή ο προορισμός;

Οι συντελεστές:

Δραματουργική επεξεργασία: Άγγελος Σκασίλας (Νίκος Φλέσσας) – Ελένη Γεωργοπούλου
Σκηνοθεσία: Ελένη Γεωργοπούλου
Σκηνικά: Μικαέλα Λιακατά
Κοστούµια: Κλαιρ Μπρέισγουελ
Φωτισμοί: Μαρία Γοζαδίνου
Μουσική Επιμέλεια – Διδασκαλία: Αναστασία Κατσιναβάκη – Στέλλα Ράπτη
Φωτογραφίες: Γιάννης Γεωργίου
Παίζουν: Αναστασία Κατσιναβάκη, Ανδροµάχη Μαρκοπούλου, Μαρίνα Πανηγυράκη, Στέλλα Ράπτη, Αµαλία Τσεκούρα.

ΔΙΑΡΚΕΙΑ: 90 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)