«Το βιβλίο αποτελείται από επτά τεχνικά κεφάλαια που διεισδύουν στο ξύλο και προσπαθούν να το ερμηνεύσουν. Αυτά είναι και τα πιο δύσκολα στην αντίληψη, γιατί ανακοινώνουν πρωτόγνωρη γνώση και αναφέρουν λεπτομερείς πληροφορίες. Απευθύνονται σε εξειδικευμένο κοινό οργανοποιών ή μουσικών. Είναι όμως για μένα τα πιο αξιόλογα, γιατί απευθύνονται στο παρόν και στο μέλλον προσπαθώντας να οικοδομήσουν μια επιστήμη, στη θέση του μύθου και της αοριστολογίας. Και είναι αυτή της εντόπισης των κύριων ηχητικών χαρακτηριστικών του ξύλου.
Ανάμεσα στα τεχνικά κεφάλαια αναπτύσσονται και άλλα κεφάλαια που αναφέρονται σε κάποιες περιόδους της ζωής μου που έχουν σχέση με την ενασχόλησή μου ως οργανοποιού. Σε κάποια απ’ αυτά παρουσιάζω τη σκέψη μου αναλύοντας κάποια θέματα στοχαστικά σε συνδυασμό με ένα μανιφέστο. Ενδιάμεσα ασχολούμαι με την παρουσίαση κάποιων ανθρώπινων χαρακτήρων. Παρεμβάλλονται και σύντομες αισθητικές αναλύσεις. Υπάρχουν και στιγμές που το κείμενο μειδιά κάνοντας χρήση πειράγματος ή χιούμορ. Ανάμεσά τους προβάλλει και μια γωνιά με στίχους και ποιήματα σχετικά με τη μουσική και τα όργανα. Όλα αυτά καλούνται να συνεργασθούν και να συνυπάρξουν μέσα από το νήμα της γραφής μου».
Ισίδωρος Παπαδάμου – Πληροφορίες για τον συγγραφέα
Ο Ισίδωρος Δ. Παπαδάμου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1950. Αποφοίτησε από το αρχαιολογικό τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Με την ιδιότητα αυτήν εργάσθηκε για δώδεκα χρόνια ως καθηγητής φιλόλογος στην Μέση Εκπαίδευση. Παράλληλα ασχολήθηκε με την ελληνική λαϊκή μουσική από τα νεανικά του χρόνια. Με κύριο όργανό του το μπουζούκι, ερασιτέχνης και αυτοδίδακτος, συνεργάστηκε με τον πρώτο πυρήνα του συγκροτήματος «Χειμερινοί κολυμβητές». Παρέμεινε για τριάντα χρόνια στενός συνεργάτης με τον Αργύρη Μπακιρτζή. Συμμετείχε ενεργά στους πρώτους δίσκους του συγκροτήματος. Μετά την ολοκλήρωση του κύκλου αυτής της συνεργασίας, στράφηκε στην μελέτη και την δημοσίευση του δικού του υλικού. Με την ιδιότητα του συνθέτη και στιχουργού, εξέδωσε πέντε προσωπικούς δίσκους και άφησε άλλους τρεις να περιμένουν κάποια μελλοντική έκδοση.
Από το 1982 οι μουσικές του ανησυχίες τον έστρεψαν στην οργανοκατασκευαστική τέχνη. Ξεκινώντας από ερασιτεχνικό στάδιο, που κράτησε μέχρι το 2000, μεταπήδησε στην επαγγελματική οργανοποιία. Σ’ αυτόν τον χώρο παρέμεινε μέχρι το 2014, οπότε και συνταξιοδοτήθηκε. Και ως απόμαχος συνέχισε να πολιορκεί την τέχνη αυτή, ζητώντας της να του αποκαλύψει και άλλα μυστικά της. Ένα μέρος των πορισμάτων αυτών των ερευνών, τον οδήγησε η παρόρμησή του να τα συμπεριλάβει σε αυτό το βιβλίο.