Το Θέατρο Σημείο, έχοντας σαν κεντρική φιλοσοφία την συμπερίληψη, την ανεκτικότητα, την πολυμορφία και το θέατρο ουσίας, με νοηματικό ιστό την μοναδική διαδρομή του Ισλαχανέ στην ιστορία του Ελληνικού κράτους, προτείνει μία διπλή προσέγγιση έχοντας σαν κέντρο πάντα το 1922. Μία διαλεκτική ανάμεσα στο λόγο, τον χώρο και τον χρόνο.
Τί μπορεί να ενώσει τους ανθρώπους σε μια κατανόηση του παρελθόντος προσανατολισμένη στη συμπερίληψη και όχι στον αποκλεισμό;
Το σκεπτικό της παράστασης: Θέατρο και Εικαστική Δημιουργία
Στον πυρήνα της πρότασης βρίσκονται 10 θεατρικά ταχυδράματα με θέμα το Ισλαχανέ, σε παραγγελία του Θεάτρου Σημείο, μέσα από το πρόγραμμα «Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός» από πολύ σημαντικούς συγγραφείς και ερμηνευτές, ηθοποιούς, περφόρμερ, ανάπηρους χορευτές, χορευτές, λυρικούς τραγουδιστές, τα οποία διατρέχουν την ιστορία εφαπτόμενων θρησκειών, ανθρώπων, συνειδήσεων, οικογενειών, ορφανών, μουσουλμάνων, χριστιανών, σιδηρουργών, τεχνουργών, ανθρώπων του μόχθου κ.α.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η παράσταση συνομιλεί με αντικείμενα, προφορικές μαρτυρίες, ήχους, με το σήμερα, με τα τραύματα, τον φόβο, την προκατάληψη, την ελπίδα και συμπλέκεται με την εικαστική εγκατάσταση- χειρονομία .
Με αφετηρία την ετυμολογία της λέξης Ισλαχανέ (islā που σήμαινε τακτοποίηση, αποκατάσταση και –hane που σήμαινε σπίτι/εστία – ένα «Σπίτι Αποκατάστασης» για ορφανά και άπορα παιδιά), τα 100 χρόνια από την μικρασιατική καταστροφή και τις πραγματικές αντιδράσεις που δημιούργησε η ανταλλαγή πληθυσμών, τους μύθους και τις αλήθειες , η παράσταση και η εικαστική έκθεση, θα φωτίσουν ως ένα ενιαίο ΤΟΠΟ, στο Ισλαχανέ, σύγχρονες ιστορικές διαδρομές.
Θα εστιάσουν προς τα συνεκτικά οδοιπορικά τριών γενεών – 100 χρόνων, τα οποία τέμνονται και είναι εν πολλοίς αποτελέσματα μιας κοινωνίας η οποία μέσα σε τρεις γενεές δεν έχει καταφέρει να ξεπεράσει τα τραύματά της και τις προκαταλήψεις της.
Με άξονα τα 100 χρόνια παραδειγματικής διαδρομής του Ισλαχανέ, η πρόταση του Θεάτρου Σημείο είναι μια πλατφόρμα θεάτρου και εικαστικής πρότασης, για το ’22 και ένας αναστοχασμός για τις ουλές της Ελλάδας.
Φιλόσοφοι, αρχιτέκτονες, χτίστες, σιδηρουργοί, ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, άνθρωποι της περιοχής, μαθητές και αρμένιοι μουσικοί, συμμετέχουν μαζί με τους ηθοποιούς, ερμηνευτές και τους εικαστικούς δημιουργούς.
Η πορεία του Ισλαχανέ μέσα στο χρόνο υποδηλώνει τη διαχρονικότητα και την πολυποικιλότητα του προσφυγικού ζητήματος, την συνεργασία και αλληλοεπικάλυψη πολιτισμών – θρησκειών – ανθρώπων εντέλει, αλλά κυρίως μας υποβάλλει να σεβαστούμε και να αναγνωρίσουμε την Ιστορία επιπλέον , σαν ένα αδιαίρετο ανθρώπινο σύνολο ιστοριών Υποκειμένων.
Ο εξανθρωπισμός της ιστορίας, χάνεται όταν απουσιάζει η εμπειρία των απλών ανθρώπων, όλα όσα προσκόμισε η κοινωνική ανθρωπολογία, η προφορική και η κοινωνική ιστορία, η προβληματική του κοινωνικού φύλου, η ιστορία της παιδικής ηλικίας και της νεότητας, η ιστορία της εργασίας, και τέλος, η συζήτηση για τα τραύματα.
Η ιστορία είναι μια διαδικασία με υποκείμενο, μία ανθρωπολογική προσέγγιση που δεν θα έσβηνε, όπως στο ακροθαλάσσι ένα πρόσωπο από άμμο.
Η συνεχής παρουσία του συγκροτήματος του Ισλαχανέ και η ποικιλία των χρήσεων που στεγάστηκαν στα κτίρια του, παρ’ όλες τις διαδοχικές αλλαγές που πραγματοποιήθηκαν στο ιδιοκτησιακό καθεστώς και τη μετατροπή του, από οθωμανική τεχνική σχολή ορφανών, σε κατάλυμα προσφύγων, σε δημόσιο ελληνικό εκπαιδευτήριο, καθώς και σε ιδιωτικό ελληνικό εργοστάσιο, δημιουργούν μια πολύ ενδιαφέρουσα διαδρομή στην ιστορία του Ελληνικού κράτους, από το 1874 μέχρι σήμερα.
Ισλαχανέ – Ένα σπίτι αποκατάστασης
Ταυτότητα παράστασης
Συντελεστές
Σκηνοθεσία- Δραματουργία: Νίκος Διαμαντής
Επιμέλεια: Ιωάννα Μακρή
Επιστημονικοί Σύμβουλοι: Ελένη Κυραμαργιού, Αρετή Κονδυλίδου
Επιμέλεια εικαστικής Έκθεσης: Φοίβος Σακαλής
Εικαστικοί: Δημήτρης Αντωνίτσης, Γιώργος Λάππας, Εύα Στεφανή
Σκηνογράφος- Ενδυματολόγος: Άση Δημητρολοπούλου
Μουσική : Δημήτρης Μαραμής
Κίνηση: Κωνσταντίνος Μίχος
Φωτογραφίες: Σταύρος Χαμπάκης
Επικοινωνία: Άρης Ασπρούλης
Πρόγραμμα – Αφίσα: A4 Design
Βοηθός σκηνοθέτη: Δανάη Παπουτσή
Μουσικός επί σκηνής: Άσπα Ανωγιάτη
Ζωντανή αφήγηση Γεωργια Σαρηγιαννιδου
Συμμετέχει ο Κώστας Βόμβολος
Ευχαριστούμε τον Πέτρο Μεχτίδη και τις εκδόσεις Μαλλιάρη.
ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ – Πρωτότυπα κείμενα
Άκης Δήμου
Ισίδωρος Ζουργός
Μιχάλης Μακρόπουλος
Γλυκερία Μπασδέκη
Σοφία Νικολαΐδου
Γιώργος Σκαμπαρδώνης
Τσιμάρας Τζανάτος
Στέλιος Χατζηαδαμίδης
Χρήστος Χρυσόπουλος
Γιάννης Χρυσούλης
ΗΘΟΠΟΙΟΙ – Ερμηνευτές
Άσπα Ανογιάτη
Ανδρέας Κολίσογλου
Ιωάννα Μακρή
Λητώ Μεσσήνη
Πέρης Μιχαηλίδης
Δανάη Μπερή
Μάνια Παπαδημητρίου
Δανάη Παπουτσή
Όμηρος Πουλάκης
Βαγγέλης Ρόκκος
Έλενα Τοπαλίδου
ΕΙΚΑΣΤΙΚΟΙ:
Δημήτρης Αντωνίτσης
Γιώργος Λάππας
Εύα Στεφανή
Συμμετέχει ο Κώστας Βόμβολος
Ευχαριστούμε τον κ. Πέτρο Μεχτίδη και τις εκδόσεις Μαλλιάρη
Συμμετέχουν επίσης: Φιλόσοφοι, αρχιτέκτονες, χτίστες, σιδηρουργοί, ιστορικοί, κοινωνιολόγοι, άνθρωποι της περιοχής, μαθητές και Αρμένιοι μουσικοί.
Διάρκεια παράστασης: 90 λεπτά
Την Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου στις 9 το βράδυ, μετά το τέλος της παράστασης , θα πραγματοποιηθεί συζήτηση με θέμα «Γιατί δεν ξέρω το Ισλαχανέ;»
Συμμετέχουν
Ισίδωρος Ζουργός – συγγραφέας
Αρετή Κονδυλίδου – Ιστορικός ,Κοιν. Ανθρωπολόγος, ΥΝΜΤΕΚΜ-ΥΠΠΟΑ
Γιώργος Κορδομενίδης – λογοτέχνης
Ελένη Κυραμαργιού– Εντεταλμένη Ερευνήτρια ΙΙΕ/ΕΙΕ
Νίκος Μαρατζίδης – πολιτικός επιστήμονας, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας
Πέπη Μαρκή – αρχαιολόγος
Γιάννης Μπουτάρης – πρώην δήμαρχος Θεσσαλονίκης
Σοφία Νικολαίδου – συγγραφέας
Χρήστος Παρίδης – δημοσιογράφος
Γιώργος Σκαμπαρδώνης – συγγραφέας
Φωτεινή Τσιμπιρίδου – Καθηγήτρια στο Τμήμα Βαλκανικών, Σλαβικών & Ανατολικών Σπουδών
Συντονίζει ο Νίκος Διαμαντής – σκηνοθέτης
ΑΝΟΙΧΤΟ ΣΥΜΜΕΤΟΧΙΚΟ ΚΑΛΕΣΜΑ από το ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ και τον ΝΙΚΟ ΔΙΑΜΑΝΤΗ
Το Θέατρο Σημείο, έχοντας σαν κεντρική φιλοσοφία την συμπερίληψη, την ανεκτικότητα, την πολυμορφία και το θέατρο ουσίας, με νοηματικό ιστό την μοναδική διαδρομή του Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης, προτείνει μια πολύμορφη εγκατάσταση, στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, στον Πολυχώρο Ισλαχανέ. Ο Πολυχώρος Πολιτισμού Ισλαχανέ της Θεσσαλονίκης (Πρώην Σχολή Τεχνών & Επαγγελμάτων Χαμιδιέ), Ορφανοτροφείο Αρρένων, αποτελεί έναν μουσειακό χώρο με μόνιμη έκθεση κι ένα πολιτιστικό κέντρο που φιλοξενεί εκδηλώσεις, εκθέσεις, εκπαιδευτικά προγράμματα. Το κτήριο του κατασκευάστηκε το 1902 και αποτελούσε τμήμα του οθωμανικού ορφανοτροφείου-τεχνικού σχολείου Ισλαχανέ, το οποίο ιδρύθηκε το 1874 από τη μουσουλμανική κοινότητα της πόλης, για ορφανά αγόρια κάθε θρησκείας. Το ΘΕΑΤΡΟ ΣΗΜΕΙΟ αναζητά κατοίκους , φορείς ,οργανώσεις κλπ, της πόλης οι οποίοι ενδιαφέρονται να συμμετέχουν στις 2 παραστάσεις στις 5 και 6 Σεπτεμβρίου, με κεντρικό θέμα «Γιατί δεν ξέρω το Ισλαχανέ;».
Διαβάστε επίσης:
Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2022: Το πρόγραμμα των θεατρικών παραστάσεων
Όλη η Ελλάδα ένας Πολιτισμός 2022: Πλούσιο το φετινό πρόγραμμα με 140 εκδηλώσεις σε 66 αρχαιολογικούς χώρους!