Οι Ιστορίες της Λίμνης του Βαγγέλη Ραυτόπουλου, είναι ένα βιβλίο με δεκαπέντε αλλόκοτες ιστορίες, γύρω από το δίπολο έρωτας και θάνατος, ανάμεσα στη μαύρη κωμωδία και στο δράμα. Από τις εκδόσεις Κέδρος.
Λέω συχνά στον εαυτό μου ότι όλοι μας σε υγρά σκοτάδια γεννιόμαστε και ίσως σε παρόμοια υγρά σκοτάδια να επιστρέφουμε πεθαίνοντας. Ενδιαμέσως, κι όσο είμαστε ακόμα ζωντανοί, σταθμεύουμε στην υγρασία του έρωτα, που ξύνοντας την πληγή μάς ανακουφίζει προσωρινά…
Με ήρωες σχεδόν πάντα ερωτευμένους, κάποτε γονατισμένους από τις ενοχές και τις απώλειες, μερικές φορές ταπεινωμένους ή απλώς ευάλωτους, αλλά και αδελφοκτόνους, παιδεραστές, αιμομίκτες. Με εφήβους και συνταξιούχους, στελέχη επιχειρήσεων και οικιακές βοηθούς, μουσικούς και αντάρτες πόλεων, δικηγόρους, τηλεπαρουσιαστές. Σε όλες τις ιστορίες εμφανίζεται, όταν δεν πρωταγωνιστεί, ένα ασήμαντο παραθαλάσσιο θέρετρο ονόματι Λίμνη Αχαΐας, που θα μπορούσε να βρίσκεται σχεδόν παντού, από την Ευρώπη ως την Αμερική. Και ταυτόχρονα, πουθενά αλλού εκτός από την Ελλάδα.
Οι Ιστορίες της Λίμνης είναι ένα έργο σπονδυλωτό με ενότητα τόπου και ατμόσφαιρας, ένα μυθιστόρημα παραλλαγών πάνω στον άκρατο ατομικισμό που, στα χρόνια της παγκοσμιοποίησης, προσβάλλει σαν ιός την αποθέωση της κοινοτικής ζωής: ένα νεοελληνικό χωριό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έγραψαν για Το παιχνίδι, το Βαθύς και λυπημένος, όπως κι εσύ & το Απέραντα άδειο σπίτι
Μια ανατροπή στον ως τώρα δεδομένο λυρικό κόσμο της εφηβείας. Με Το παιχνίδι, ο P. κάνει μια τομή στην λογοτεχνία της εφηβείας, αλλά και υπερκεράζει τα ίδια του τα βιβλία της πρώτης περιόδου.
Mένης Kουμανταρέας, Ελευθεροτυπία, 18-12-1998
Το πιο άμεσο, το πιο προφανές, με μεθοδική εμβάθυνση μπορεί να καταστεί αβυσσαλέο… Η αφήγηση προδίδει μέγιστη οικείωση με τα υπόγεια ρεύματα της ζωής.
Kωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα, 4-12-1998
O B. P. γράφει για “το παράξενο τσίρκο” που έχει γίνει η Ελλάδα. Μέσα από φόνους και αυτοχειριασμούς, μας δίνει διαφορετικές όψεις μιας μάλλον απεχθούς, σχεδόν εκτρωματικής κοινωνίας.
Mάρη Θεοδοσοπούλου, Το Βήμα της Κυριακής, 2-1-2000
Αφού σάρωσε μέσα του κάθε υπόλειμμα λογοτεχνικού ακκισμού, ο P. παραδόθηκε σε μια πεζογραφία παλπ ― “χτυπάει τα πλήκτρα της γραφομηχανής με την κοιλιά”, όπως λένε οι Aμερικανοί συγγραφείς.
Kωστής Παπαγιώργης, Αθηνόραμα, 17-12-1999
Η Λίμνη Αχαΐας παίρνει εδώ διαστάσεις έμμονης ιδέας για τον συγγραφέα, καθώς ως αφηγητής-σκηνοθέτης των ιστοριών παρεμβαίνει συνομιλώντας με τον αναγνώστη. Τελικά, η Λίμνη Αχαΐας έχει ταυτιστεί με τον Pαπτόπουλο, κάτι, ας πούμε, τηρουμένων των αναλογιών, σαν τη Σκιάθο του Παπαδιαμάντη.
Mάρη Θεοδοσοπούλου, Ελευθεροτυπία, 31-7-2009
Η Λίμνη Αχαΐας πρωτοεμφανίζεται στο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου Έμμονες ιδέες, το 1995. Έκτοτε έχει κάνει αισθητή την παρουσία της σε άλλα επτά βιβλία του, ανάμεσά τους η Λούλα και Η επινόηση της πραγματικότητας.
Οι Ιστορίες της Λίμνης περιλαμβάνουν δεκαπέντε ιστορίες, όπου το παραθαλάσσιο αυτό θέρετρο άλλοτε πρωταγωνιστεί κι άλλοτε φιλοξενεί τις πιο σκοτεινές πτυχές τους. Πρόκειται για ιστορίες που στο παρελθόν είχαν εκδοθεί αυτόνομα: Το παιχνίδι (1998), Βαθύς και λυπημένος, όπως κι εσύ (1999), Απέραντα άδειο σπίτι (2009).
Η συγκεντρωτική αυτή έκδοση περιέχει: μια εισαγωγή στο μοιραίο για τον συγγραφέα μέρος, το οποίο, αν και γειτονεύει με πραγματικά χωριά, υπάρχει μόνο στη φαντασία του• έναν σχετικά λεπτομερή χάρτη, διά χειρός Φώτη Πεχλιβανίδη• και μαζί ένα είδος επιλόγου που δημοσιεύεται για πρώτη φορά εδώ και αποπειράται να συνοψίσει το όλο εγχείρημα.
Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος (Αθήνα, 1959) εξέδωσε το πρώτο του βιβλίο στα είκοσί του. Έχει δημοσιεύσει δεκαέξι μυθιστορήματα και νουβέλες (Διόδια, Τα τζιτζίκια, Ο εργένης, Λούλα, Φίλοι, Η Μεγάλη Άμμος κ.ά.), τρεις συλλογές με άρθρα και συνεντεύξεις (Ακούει ο Σημίτης Μητροπάνο;, Η δική μου Αμερική, Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας) και μία με μεταφρασμένα αποσπάσματα από αρχαίους έλληνες συγγραφείς. Τα τζιτζίκια εκδόθηκαν στα αγγλικά, Η απίστευτη ιστορία της Πάπισσας Ιωάννας στα ιταλικά. Ο εργένης μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο, τα Διόδια στην τηλεόραση. Διηγήματα από τα Κομματάκια και τις Έμμονες ιδέες διασκευάστηκαν σε τηλεταινίες και μεταφράστηκαν σε πέντε γλώσσες.
