Στον χώρο της γκαλερί Citronne παρουσιάζεται η έκθεση «Λεμονοδάσος – Ημερολόγια ενός καλοκαιριού» και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου «Το Αλφάβητο – Αρχαϊκό Παλίμψηστο», συνεργασία της Γκαλερί με την Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων.
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης αποκαλεί και τις δύο αυτές εκθέσεις εικαστικά ημερολόγια, μια τακτή καταγραφή, στο πλαίσιο της οποίας εκτυλίσσεται μια αφήγηση προσωπική, αλλά με αναφορές σε συλλογική μνήμη: «Τα ίχνη στον χρόνο αποτυπώνουν την μνήμη, την ενσυναίσθηση, την γνώση και την επίγνωση ενός κόσμου κερματισμένου μέσα στην ενότητα του και συμπαγή μέσα στην διάσπασή του, ενός κόσμου αισθαντικού, στοχαστικού και αναστοχαστικού μαζί. »
Ίχνη-αποτυπώματα στον χρόνο, θραύσματα εικόνων, διάλογος παρελθόντος -παρόντος, απαρτίζουν το μνημονικό υλικό πίσω από τις ενότητες των έργων στις εκθέσεις αυτές. Άλλωστε, το έργο του Γιάννη Ψυχοπαίδη, στο σύνολό του, χαρακτηρίζεται από την σχέση του με το παρελθόν, η οποία και καθορίζει την εικαστική του ταυτότητα.
Κοινός τόπος των δύο εκθέσεων είναι τα βιβλία- είτε ως ορατά αντικείμενα είτε ως μνημονική αναφορά. Στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου, τα έργα του Γιάννη Ψυχοπαίδη είναι 24 βιβλία, με αντιστοίχιση στα ισάριθμα γράμματα της ελληνικής αλφαβήτου, η οποία παραπέμπει και στις ομηρικές ραψωδίες. Στην γκαλερί Citronne τα 67 έργα, τοποθετημένα σε μορφή μιας αναγνώσιμης φρίζας, έχουν αφετηρία το εμβληματικό μυθιστόρημα του Κοσμά Πολίτη, το «Λεμονοδάσος».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Και στις δύο εκθέσεις ο καλλιτέχνης επιχειρεί μια εικαστική σκηνοθεσία. Τα ιστορημένα’ ανοιχτά-κλειστά βιβλία στο Αρχαιολογικό Μουσείο αφηγούνται, υπενθυμίζουν, παραπέμπουν. Στον ίδιο χώρο, δύο πίνακες, χωριστοί από το σύνολο αυτό, εισάγουν τον θεατή, σχεδόν βίαια, σε ένα οδυνηρό κομμάτι του παρόντος, το προσφυγικό δράμα.
Στον εκθεσιακό χώρο της γκαλερί Citronne, οι “νεκρές φύσεις”, με τα λεμόνια ως κεντρικό μοτίβο, αλληλοδιαδέχονται η μία την άλλη, δημιουργώντας ένα δυνάμει ενιαίο σύνολο, το Λεμονοδάσος. Παράλληλα, το κάθε έργο διατηρεί την προσωπική του φυσιογνωμία, καθώς συνδέεται και πλαισιώνεται από διαφορετικά στοιχεία, αποσπασμένα από την καθημερινότητα ή την Ιστορία. Εδώ, την Ιστορία την αφηγείται η φύση• δηλαδή τα χρώματα, τα σχήματα, η θάλασσα, οι συνθέσεις του βίου.
Η διπλή αυτή έκθεση του Γιάννη Ψυχοπαίδη επιχειρεί να δώσει μια όσο το δυνατόν πληρέστερη εικόνα από την σύνθετη προσωπικότητα και την εικαστική αναζήτηση του σημαντικού αυτού Έλληνα καλλιτέχνη.
Εκθέσεις Γιάννη Ψυχοπαίδη, Πόρος
Ι. Αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου: «Το Αλφάβητο – Αρχαϊκό Παλίμψηστο»
Επιμέλεια έκθεσης:
Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, Δρ Ιστορίας της Τέχνης, Gallery Citronne
Μαρία Γιαννοπούλου, Δρ Aρχαιολογίας, Εφορεία Αρχαιοτήτων Πειραιώς και Νήσων
ΙΙ. Γκαλερί CITRONNE: «Λεμονοδάσος – Ημερολόγια ενός Kαλοκαιριού»
Επιμέλεια έκθεσης:
Τατιάνα Σπινάρη – Πολλάλη, Δρ της Ιστορίας της Τέχνης
Γιάννης Ψυχοπαίδης
Ο Γιάννης Ψυχοπαίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1963-1968) και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές, με υποτροφία του γερμανικού κράτους στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου (1970-1976). Μέλος της καλλιτεχνικής ομάδα Α (1965). Ιδρυτικό μέλος της ομάδας «Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές» (1971 – 1973) και του Κέντρου Εικαστικών Τεχνών (ΚΕΤ, Αθήνα, 1974,1976). Ήταν επίσης μέλος της καλλιτεχνικής ομάδας 10/9 του Μονάχου (1975). Υπήρξε προσκεκλημένος του καλλιτεχνικού προγράμματος του Δυτικού Βερολίνου DAAD (1977). Από το 1970 μέχρι και το 1976 έζησε και εργάστηκε στο Μόναχο. Από το 1977 μέχρι και το 1986 έζησε και εργάστηκε στο Βερολίνο. Από το 1986 μέχρι και το 1992 έζησε και εργάστηκε στις Βρυξέλλες.
Το 1994 εκλέχθηκε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και το 2012 εκλέγεται ομότιμος καθηγητής. Εκτός από την Ελλάδα, έχει παρουσιάσει το έργο του σε πολλές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Αγγλία, στην Αίγυπτο, στην Αλβανία, στην Αλγερία, στο Βέλγιο, στη Γαλλία, στη Γερμανία (Ανατολική και Δυτική), στη Γιουγκοσλαβία, στις ΗΠΑ, στην Ιαπωνία, στην Ιρλανδία, στην Ισπανία, στο Ισραήλ, στην Ιταλία, στον Καναδά, στην Κίνα, στην Κύπρο, στο Λουξεμβούργο, στην Ολλανδία, στη Ρουμανία, στη Σουηδία, στην Τουρκία κ.λπ., σε ιδιωτικές γκαλερί, πινακοθήκες και μουσεία.
Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Από την έκθεση «Λεμονοδάσος – Ημερολόγια ενός καλοκαιριού» (Γκαλερί Citronne)