Την έκθεση «Ιχνηλατώντας το Φως» του Λουδοβίκου των Ανωγείων στηρίζει και προλογίζει με το κείμενό της η Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν, Δρ. Ιστορικός της Τέχνης-τεχνοκριτικός Officier des Arts et Lettres.
Καλλιτεχνική Διεύθυνση – Επιμέλεια έκθεσης: Γιώργος Τζάνερης
Ο Λουδοβίκος των Ανωγείων λέει:
Εγκαινιάζοντας τη νέα μαγευτική αίθουσα τέχνης ο Γιώργος Τζάνερης με τίμησε με την πρώτη έκθεση του νέου χώρου της νέας εποχής της genesis gallery!
Και είναι μεγάλη τιμή που η κυρία Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν, Δρ.Ιστορικός της Τέχνης-Τεχνοκριτικός Οfficier des Arts et Lettres, ανέλαβε να ερμηνεύσει με ένα υπέροχο ποιητικό κείμενο την παρούσα ενότητα των έργων μου δίνοντας τον τίτλο «Ιχνηλατώντας στο φως».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αγαπημένα Αντικείμενα με το «παράσημο» της παλαιότητας, ξεκλειδώνουν την μνήμη μας.
Η μνήμη αυτό το φιλοδώρημα του χρόνου που φέρει τη δυνατότητα να διηγηθεί την παρελθούσα ιστορία των Οικείων αντικειμένων. Έργα «Προσωπογραφίες».
Με τόσα βλέμματα, τόσα αγγίγματα παίρνουν δικαιώματα έμψυχων.
Με κάποιο τρόπο μετείχαν των συναισθημάτων μας μια λάμπα που «ιχνηλατεί στο φως» όπως ένα κερί που υποφωτίζει τις πολύτιμες αναμνήσεις μας.
Η Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν γράφει:
Όντως, μεγαλουργεί και πάλι ο Λουδοβίκος καθώς με μιαν άμεση όσο και δημιουργικά υπαινιχτική και πολυσήμαντη γραφή εγκαθιστά στη μνήμη μας και στον ψυχισμό μας μεσ’ από καθημερινά αντικείμενα χρησμένα με την αύρα σημαδιακών προσωπικών αναμνήσεων και από μια, κάθε φορά: ανεξάντλητη σε υποβολή μεταφυσική ατμόσφαιρα.
Εμπνευσμένος και χαρισματικός ο τρόπος που ο προικισμένος καλλιτέχνης, όντως, εντοπίζει και ιχνηλατεί ευρηματικά – μες από το φως-χρώμα και αντίστροφα – τη μεταφυσική τους υπόσταση, διεγείρει ουσιαστικά όχι μόνο τη φαντασία μας αλλά και τον ψυχισμό μας.
Κατορθώνει, όντως, ο Λουδοβίκος με απλά, απτά και κυρίως λιτά μέσα να δημιουργήσει και να υποβάλει την αίσθηση της κοσμογονίας –την ενέργεια του σύμπαντος – ακόμη και στον λιγότερο ευαισθητοποιημένο θεατή. Οι ανεξίτηλες αναμνήσεις του χαρισματικού δημιουργού προκαλούν ανθεκτικές στον χρόνο εντυπώσεις ακόμη και στον μη ιδιαίτερα εξοικειωμένο με την τέχνη επισκέπτη. Αυτή, καθαυτή, η έννοια και η αίσθηση της ποίησης που αντανακλάται εδώ, μες από τη λιτή, μεστή σε υποβολή, ζωγραφική του Λουδοβίκου αποτελεί τον «ιστό» -την πεμπτουσία- της εικαστικής του έκφρασης: το κλειδί της ιδιαιτερότητας του στη ζωγραφική.
Απλά, ευτελή, πινέλα μετουσιώνονται μες από την ίδια την ψυχή του Λουδοβίκου σε μεταφυσικές, κινητήριες δυνάμεις. Οικογενειακές φωτογραφίες, θησαυρίσματα ψυχής μεταμορφώνονται εκ των «ένδον» σε ανθεκτικά στον χρόνο «μνημεία».
Το λιγοστό κόκκινο κρασί που απόμεινε στη διάφανη γυάλινη κανάτα χάρη στον χαρισματικό, ευρηματικό φωτισμό απορροφά: όχι μόνο το βλέμμα αλλά και την ψυχή του θεατή για να του μεταγγίσει την αίσθηση της κοσμογονίας. Το ίδιο: ένα στιλπνό κόκκινο φλιτζάνι μετουσιώνεται άμεσα σε υποβλητική, μεταφυσική παρουσία. Ή καλύτερα σε πομπό και δέκτη μιας υπερκόσμιας ενέργειας.
Μια απλή, παραδοσιακή, λάμπα πετρελαίου μεταμορφώνεται σε φάρο πολυσήμαντων και πάντοτε υπαινικτικών μηνυμάτων. Ένα χάλκινο βάζο προβάλλει σχεδόν τρισδιάστατο στον χώρο: πηγή ενέργειας σε ευρηματική αντιδιαστολή με το ηθελημένα μαύρο φόντο. To κάθε αντικείμενο – όσο ευτελές και αν είναι – μετουσιώνεται σε «φάρο» ζωής με τον πιο υπαινικτικό και ουσιαστικά ποιητικό τρόπο.
Ποίηση μες από το φως/χρώμα θα μπορούσε να είναι ένας άλλος αποκαλυπτικός τίτλος για την τωρινή ενότητα έργων του εμπνευσμένου και πολυσήμαντου δημιουργού που χειρίζεται ενστικτωδώς τη ζωγραφική με τους ρυθμούς μιας μελωδίας και την αρμονία μιας άφαντης – σε πρώτη όψη- ποίησης.
Πολυσήμαντες «παρουσίες» τα εικαστικά του έργα επικοινωνούν μαζί μας ουσιαστικά μες από το χάρισμα μιας ανείπωτης αρμονίας αλλά και «δημιουργίας» με την αίσθηση της ουσιαστικά εγγραμμένης εδώ και όχι απλά μεταφορικά: ποίησης.
Ποιητικά χειρίζεται το φως/χρώμα, εδώ, ο πολυδιάστατα χαρισματικός καλλιτέχνης που δημιουργεί –ποιεί όπως αισθάνεται και αναπνέει χρησμένος εσαεί με την υπερβατική αίσθηση της αρμονίας. Αρμονία που δείχνει να προέρχεται – δίχως διάμεσο – απευθείας από το σύμπαν!!! Το ίδιο όπως και οι μουσικές του συνθέσεις!
Ηρεμεί το βλέμμα και συνάμα η ψυχή θωρώντας τα τωρινά έργα του «Ποιητή» Λουδοβίκου με την πιο πλατιά έννοια του όρου. Συντελείται μια «παύση» γαλήνης και νηνεμίας στους εξαιρετικά και απαράδεκτα επικίνδυνους και ταραχώδεις καιρούς που βιώνουμε.
Το υπαινικτικό, χαρισματικό φως που ιχνηλατούμε στα έργα του μεγάλου και πολυδιάστατου δημιουργού υπόσχεται την «Ελπίδα».
