“Γλυκιά Καταστροφή”! Μαγευτικό εξώφυλλο, που σε παρασύρει να το πάρεις στα χέρια σου και ένας τίτλος, που δεν θα μπορούσε να είναι …
Της Γιώτας Παπαδημακοπούλου
πιο αντιπροσωπευτικός. Και αυτό γιατί, από τη μία είναι απίστευτα γλυκό, από την άλλη, απόλυτα καταστροφικό καθώς, άπαξ και ξεκινήσεις την ανάγνωσή του πολύ απλά, δεν μπορείς να το αφήσεις από τα χέρια σου για κανέναν απολύτως λόγο. Το πολύ επιτυχημένο best seller των New York Times, που πούλησε πάνω από 200.000 αντίτυπα σε μορφή αυτοέκδοσης πριν φτάσει καν στα χέρια κάποιου μεγάλου εκδοτικού, εξαγοράστηκε από την Warner Bros ώστε να γίνει ταινία, έφτασε και στη χώρα μας, έτοιμο να μας χαρίσει στιγμές συγκίνησης και πάθους, να μας προβληματίσει γύρω από το πως μπορεί να πετύχει μια δυσλειτουργική σχέση και τελικά, να κατακτήσει μια θέση στην καρδιά μας και να μείνει εκεί για πάντα.
Η Άμπι έχει την εικόνα του καλού κοριτσιού. Ντύνεται συντηρητικά, δεν έχει εξαρτήσεις και προσπαθεί με κάθε τρόπο, να μην τραβάει πάνω της την προσοχή. Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που θέλησε να φύγει από την πόλη της και να σπουδάσει κάπου μακριά. Να ξεκινήσει μια καινούργια ζωή όπου κανένας δεν θα γνωρίζει το σκοτεινό, προβληματικό παρελθόν. Δεν θα αργήσει όμως να γνωρίσει τον Τράβις ο οποίος, έρχεται να αναστατώσει τη ζωή της. Ο Τράβις ο απόλυτος γόης του κολεγίου, όπου κανένα κορίτσι δεν αρνείται να περάσει τον εξευτελισμό της μίας και μοναδικής βραδιάς μαζί του, ενώ βγάζει τα προς το ζην συμμετέχοντας σε μυστικούς, παράνομους αγώνες πάλης. Όταν συνειδητοποιεί ότι η Άμπι δεν είναι σαν τις άλλες και ότι δεν είναι καθόλου πρόθυμη να υποκύψει στην γοητεία του, μεταξύ τους αναπτύσσεται μια παράξενη, φιλική σχέση η οποία μέλλει να αλλάξει όταν ο Τράβις θα την παγιδεύσει με ένα στοίχημα του οποίου, αν είναι εκείνος ο χαμένος, θα πρέπει να απέχει από το sex για ένα μήνα ενώ αν χάσει εκείνη, θα πρέπει να μείνει στο σπίτι του για ένα μήνα. Τα συναισθήματα φιλίας όμως που τρέφουν ο ένας για τον άλλον είναι πολύ βαθύτερα και πολύ πιο περίπλοκα απ’ όσο φαίνεται ή κι απ ‘όσο ίσως πιστεύουν.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Jamie McGuire συνδυάζει με επιτυχία στοιχεία του “Twilight” και του”Fifty Shades” χωρίς ωστόσο, να αντιγράφει κάποιο από αυτά, δημιουργώντας τελικά, κάτι ολότελα δικό της. Η Άμπι και ο Τράβις, είναι δύο προβληματικοί χαρακτήρες, απόλυτα δυσλειτουργικοί τόσο όταν είναι μόνοι τους, όσο κι όταν είναι μαζί. Κατά έναν περίεργο τρόπο όμως, είναι ακόμα πιο δυσλειτουργικοί όταν ο ένας είναι μακριά από τον άλλον. Σαφέστατα, το παρελθόν τους δεν βοηθάει, κουβαλάει μαζί του σκληρές κι επώδυνες αναμνήσεις και για την Άμπι, η πιθανότητα να δημιουργήσει σχέση με κάποιον που χαρακτηρίζεται από στοιχεία του παρελθόντος αυτού, από τα οποία θέλει απελπισμένα να ξεφύγει, δυσκολεύει ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Η σχέση τους να είναι αναμφίβολα δύσκολη, πρέπει να ξεπεράσουν πληθώρα προβλημάτων και να κάνουν υποχωρήσεις προκειμένου να είναι μαζί όμως, είναι ξεκάθαρο πως αυτή είναι και η μοναδική τους ελπίδα για ένα ευτυχισμένο μέλλον, μόνο η υπέρβαση, μπορεί να φέρει την λύτρωση, αφήνοντας τους προσωπικούς τους δαίμονες στο σκοτεινό παρελθόν όπου και ανήκουν.
Μια ιστορία δεν μπορεί να είναι καλύτερη παρά μόνο, όταν οι χαρακτήρες, είναι ολοκληρωμένοι και πλήρως σχηματοποιημένοι. Με μια πρώτη ματιά, θα τους χαρακτηρίζαμε προβληματικούς, και ίσως να είναι σε έναν βαθμό, όμως, όσο το σκεφτόμαστε, θα διαπιστώσουμε ότι ειδικά στις μέρες, η υπόστασή τους, δεν ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας και του ακραίου. Ποια είναι τα όρια που διαχωρίζουν μια φυσιολογική από μια προβληματική οικογένεια; Πώς γίνεται, οι εμπειρίες και οι μνήμες μια ζωής μέσα στην οποία μεγαλώνει κάποιος, να μην στοιχειοθετούν το μέλλον του, να μην τον οδηγούν σε αποφάσεις για το τι θέλει να κρατήσει και τι όχι από το παρελθόν του, προκειμένου να αναγεννηθεί και να συνεχίσει; Η McGuire, μέσα από την απλότητα και την αμεσότητα της αφήγησής της, επιλέγει να ακολουθεί έναν σύγχρονο και φρέσκο τρόπο που δεν κουράζει τον αναγνώστη, και συνδυάζοντας το νεανικό χιούμορ και τον έρωτα, μας διακσεδάζει και μας θυμίζει πως είναι να ερωτεύεσαι για πρώτη φορά, δυνατά κι ολοκληρωτικά, προβληματίζοντάς μας παράλληλα και κάνοντάς μας να σκεφτούμε ποιοι είμαστε, τι θέλουμε και μέχρι που είμαστε διατεθημένοι να φτάσουμε προκειμένου να το αποκτήσουμε.
Είναι σαφές πως η Άμπι και ο Τράβις έχουν να διανύσουν μεγάλο δρόμο και να ακολουθήσουν μια πορεία που μόνο σπαρμένη με ροδοπέταλα δεν είναι. Τα πιο ωραία πράγματα στη ζωή τα κερδίζουμε με κόπο και την ευτυχία την εκτιμάμε καλύτερα, όταν παλεύουμε για να την αποκτήσουμε και όχι όταν μας έρχεται αβίαστα, όταν έχουμε δώσει όλο μας το είναι και παλεύουμε για το καλύτερο, μέρα τη μέρα, χωρίς εγγυήσεις ότι πάντα θα πετυχαίνομε το στόχο μας. Ακόμα και η ίδια η αποτυχία τους των πρωταγωνιστών είναι ευπρόσδεκτη γιατί τους κάνει να προβληματιστούν, φέρνει στέρηση και πόνο, κάνοντάς τους να συνειδητοποιήσουν ότι δεν χρειάζεται να είναι τέλειοι αλλά, να είναι αρκετά καλοί έτσι ώστε να μπορούν να αγαπούν και να ελπίζουν. Μια ιστορία, πέρα για πέρα αληθινή, πλημμυρισμένη από ειλικρίνεια και αυθορμητισμό, συναισθήματα και πάθη που δεν μπορούν παρά, να χαραχθούν στην καρδιά και το μυαλό σας.