Ένα μυθιστόρημα «συγκινητικό, αστείο, τρυφερό», όπως το διαφήμισε ο Τόμας Μαν, γραμμένο στην καρδιά της οικονομικής κρίσης από έναν συγγραφέα που είχε νιώσει βαθιά τις συνέπειές της.
Αρχές 1930: Το γερμανικό κράτος αδυνατεί να πληρώσει τα χρέη του, οι υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες πιέζουν για τα χρήματα τους, οι μισθοί κατρακυλούν, οι απολύσεις είναι καθημερινό φαινόμενο, η ανεργία αυξάνεται ταχύτατα, οι Ναζί επίσης.
Τρία χρόνια πριν ο Χίτλερ καταλάβει την εξουσία ο Γιοχάνες Πίνεμπεργκ και η αγαπημένη του Έμα, το Μανάρι όπως την αποκαλεί, μαθαίνουν πως πρόκειται να αποκτήσουν παιδί και αποφασίζουν να παντρευτούν. Εκείνος ελπίζει σε μια δεύτερη δουλειά, αλλά τελικά απολύεται και από αυτή που έχει. Αναγκάζονται να μετακομίσουν στο Βερολίνο. Εκεί, ανάμεσα σε κομμουνιστές, Ναζί, Εβραίους, φτωχά νοικοκυριά, πολυτελείς επαύλεις και καμπαρέ, προσπαθούν όχι απλώς να εξασφαλίσουν το ψωμί τους, αλλά και να διασώσουν την αξιοπρέπειά τους.
«Ευρωπαϊκή κρίση, ανεργία, πτωχεύσεις; Καθόλου περίεργο που το Και Τώρα, Ανθρωπάκο; γνωρίζει νέα επιτυχία», έγραφε η Frankfurter Allgemeine το περασμένο φθινόπωρο, όταν το μυθιστόρημα εκδόθηκε με τις 100 επιπλέον άγνωστες μέχρι πρόσφατα σελίδες που περιλαμβάνει και η ελληνική έκδοση. Οι σελίδες αυτές είχαν κοπεί από την αρχική του 1932 διότι ο εκδότης του φοβήθηκε την αντίδραση των Ναζί στα αποσπάσματα περί καμπαρέ, γυμνιστών, καταγωγείων και Εβραίων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Γραμμένο σε μια εποχή παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που η ένοχη για τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο Γερμανία είχε επιπλέον να πληρώσει τεράστιες αποζημιώσεις, όταν η Δημοκρατία της Βαϊμάρης κατέρρεε και το άστρο του Χίτλερ ανέβαινε, το μυθιστόρημα εκτόξευσε τη φήμη του Φάλαντα στα ύψη.
«Αυτό που ήταν για τον 18ο αιώνα Τα Πάθη του Νεαρού Βέρθερου του Γκαίτε ήταν για τον 20ο το Και Τώρα, Ανθρωπάκο;», έγραφε πριν από λίγους μόνο μήνες η Die Zeit. Μια γλυκιά ερωτική ιστορία σε περιβάλλον ανασφάλειας, ανεργίας και ένδειας, αναταραχής και κοινωνικής και πολιτικής αποξένωσης. «Ένα από τα πιο εντυπωσιακά στοιχεία του βιβλίου είναι οι παραλληλισμοί που μπορούν να γίνουν με το σήμερα», συμπλήρωνε η Die Welt τους γερμανικούς πανηγυρισμούς για την καινούργια έκδοση του Και Τώρα, Ανθρωπάκο;
Η ζωή του Χανς Φάλαντα θυμίζει κεφάλαια του βιβλίου. Γεννήθηκε το 1893 σε μια αστική οικογένεια. Από πολύ νέος, μετά από ένα σοβαρό ατύχημα, εθίστηκε στα χάπια και στα ναρκωτικά. Οι αυτοκτονικές του τάσεις τον έκαναν να οργανώσει μια παλαιού τύπου μονομαχία με πιστόλια με έναν συμμαθητή του, η οποία κατέληξε στο θάνατο του δεύτερου, γεγονός που τον απομάκρυνε από το κοινωνικό του περιβάλλον. Έκανε διάφορα επαγγέλματα (τοπογράφος, διαφημιστής, έμπορος) μέχρι να βγάλει το πρώτο του βιβλίο και να προσληφθεί στον εκδοτικό οίκο Rowohl. Με τα χρήματα που έπαιρνε πια έλπιζε σε μια καινούργια ζωή, αλλά, λόγω της οικονομικής κρίσης, ο Rowohl αναγκάστηκε να τον απολύσει και βρέθηκε καταχρεωμένος. Προσωρινά, με τα έσοδα από το Και Τώρα, Ανθρωπάκο;, η κατάσταση καλυτέρευσε. Το πάθος του όμως για το ποτό και τα ναρκωτικά τον κατέστρεψε. Πέρασε όλη την υπόλοιπη ζωή του μπαινοβγαίνοντας από το ένα ίδρυμα αποτοξίνωσης στο άλλο και πέθανε το 1947.
