Το έργο είναι μια θεατρική μεταφορά του διηγήματος του Δημήτρη Χατζή, «Μαργαρίτα Περδικάρη», από την συλλογή διηγημάτων του συγγραφέα «Το τέλος της μικρής μας πόλης» και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1967 από το Ελληνικό Λαϊκό θέατρο του Μάνου Κατράκη.
Σημείωμα σκηνοθέτη
Η ιστορία του έργου είναι τοποθετημένη στα χρόνια της κατοχής, σε μια μικρή επαρχιακή πόλη. Μια μεγαλοαστική οικογένεια, προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στη σκληρή πραγματικότητα. Το μεγαλύτερό της όμως πρόβλημα είναι η δική της, “εσωτερική” πραγματικότητα. Σχέσεις κατεστραμμένες, άρνηση να προσαρμοστούν στις νέες συνθήκες που επιβάλει η γερμανική κατοχή, βαθιά θαμμένα μυστικά που βγαίνουν στην επιφάνεια, προσπάθεια του καθενός να σώσει το τομάρι του, αδιαφορώντας για την τύχη των άλλων.
Αυτό το σπίτι-εικόνα της ελληνικής κοινωνίας τότε και ίσως και τώρα…, θα καταρρεύσει χτυπημένο από μέσα. Η νεαρή δασκάλα, το στερνοπαίδι της οικογένειας, η Μαργαρίτα, θα πυροδοτήσει τα εκρηκτικά. Όταν η Μαργαρίτα μυείται στην αντίσταση κατά των Γερμανών, είναι ώριμη να δεχτεί την έξοδο, τη διαφυγή από το περιβάλλον της. Τα επιχειρήματά της τα βρίσκει μέσα στο ίδιο της το σπίτι.
Ο θάνατός της, είναι η νίκη της ζωής πάνω στη σήψη και το θάνατο της κοινωνίας που τη γέννησε και η οποία συνειδητά την πρόδωσε. Το βιολογικό της τέλος σηματοδοτεί την αρχή του νέου κόσμου που θ’ αντικαταστήσει τον κόσμο του παρελθόντος. Η τελευταία σκέψη της Μαργαρίτας εκφράζει τον πόθο της και την ελπίδα ότι ο καλύτερος κόσμος για τον οποίο πεθαίνει είναι εφικτός… ή μήπως όχι;… – Φώτης Μακρής
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σημείωμα συγγραφέα
Η Μαργαρίτα, φύση καθόλου ηρωική, ανύποπτη για ό,τι συμβαίνει γύρω της, αναθρεμμένη σ’ ένα σπίτι με «κατάκλειστα παράθυρα», θα βρεθεί ανυπεράσπιστη στη θύελλα, στόχος ευάλωτος των μεγάλων συγκρούσεων, μπροστά σε ανατριχιαστικές αποκαλύψεις και στη σκληρή επιταγή των καιρών- αλλά και μόνη με τον ίδιο της τον εαυτό. Θα κοιτάξει να αποδράσει σαν το κυνηγημένο πουλί. Δεν υπάρχει πουθενά καταφύγιο. Όλοι και όλα θα της αφήσουν για μόνη διέξοδο ν’ αποφασίσει, να ωριμάσει, να θυσιαστεί- μέσα σε στιγμές… Ο τελευταίος της αποχαιρετισμός με το «καληνύχτα ντε…» θα έλεγα πως εκφράζει τις ελπίδες αλλά και την πικρία της βασανισμένης γενιάς του πολέμου, που φορτώθηκε το βαρύ χρέος να μας οδηγήσει στο μέλλον από ένα κακοτράχαλο, αιχμηρό μονοπάτι. – Γεράσιμος Σταύρου
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Φώτης Μακρής, Σκηνικά: Αντώνης Δαγκλίδης, Κοστούμια: Χρήστος Μπρούφας, Μουσική: Σταμάτης Κραουνάκης, Φωτισμοί: Νικόλαος Βλασόπουλος, Μουσική διδασκαλία: Νίκος Βουδούρης, Video Art: Μπάμπης Βενετόπουλος, Βοηθός σκηνοθέτη: Αθηνά Συκιώτη, Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Ναλμπάντη, Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Παίζουν:
Νεφέλη Ανθοπούλου (Κατερίνα), Τέλης Ζαχαράκης (Ορέστης), Σόνια Καλαϊτζίδου (Φωτεινή), Γιάννης Καραμφίλης (Δέρβης), Λευτέρης Λιθαρής (Μπάρμπα Θωμάς), Γιώργος Νινιός (Περικλής), Ιωάννα Παγιατάκη (Αντιγόνη), Κατερίνα Παπαδάκη (Μαργαρίτα), Θοδωρής Σκούρτας (Στέφανος), Ευτυχία Σπυριδάκη (Αγγελική), Αθηνά Συκιώτη (Κοπέλα), Γιώργος Σφυρίδης (Βασίλης), Γιάννης Τσάτσαρης (Σταθμάρχης).
Συμμετέχουν οι σπουδαστές της Δραματικής Σχολής του ΚΘΒΕ: Μιχάλης Παπαδημητρίου, Περικλής Σιούντας (παίζει ζωντανά ακορντεόν στη σκηνή), Μάριος Τζόγκανος.