Ο Λούκας και οι μονόλογοί του
Ρε συ, άκου να σου πω, δε φτάνει που τ’ αδέλφια σου μου τα ’πρηξαν ώς το μη παρέκει ενόσω σε περίμενα με τόση όρεξη να πάμε μια βόλτα, έχω και σένα να καταφτάνεις μούσκεμα, μ’ αυτή τη φάτσα κάτι ανάμεσα σε βαρίδι κι αναποδογυρισμένη ομπρέλα που κι αν την έχω δει τόσες φορές. Έτσι δεν κάνουμε προκοπή, να το ξέρεις. Τι σόι βόλτα θα ’ναι αυτή αν πρόκειται να σε κοιτάζω όλη την ώρα για να καταλάβω πως μαζί σου θα βραχώ ώς το κόκαλο, πως το νερό θα κατρακυλάει στο σβέρκο μου, πως τα cafés θα μυρίζουν υγρασία και θα ’χει σίγουρα μια μύγα στο κρασί μου;
Μπορώ να πω ότι δεν έχει νόημα να σου δίνει κανείς ραντεβού […].
Μοίρα των εξηγήσεων
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κάπου πρέπει να υπάρχει μια χωματερή όπου στοιβάζονται οι εξηγήσεις.
Ένα μόνο πράγμα είναι ανησυχητικό σ’ αυτό το σωστό πανόραμα: ό,τι ενδέχεται να συμβεί τη μέρα που κάποιος θα κατορθώσει να εξηγήσει και τη χωματερή.
Έρωτας 77
Κι αφού κάνουν όλα όσα κάνουν, σηκώνονται, πλένονται, πουδράρονται, παρφουμάρονται, χτενίζονται, ντύνονται, κι έτσι, σιγά σιγά, ξαναγίνονται αυτό που δεν είναι.
Πίσω από το όνομα «Λούκας» κρύβεται κάποιος «Χούλιο» που αφηγείται ιστορίες για τους αγαπημένους του πιανίστες, τις ζωές εκκεντρικών καλλιτεχνών, τα έθιμα ορισμένων αργεντινών οικογενειών, την αγάπη και τη φιλία. Ακούραστος ανατροπέας κανόνων, προσφέρει μέχρι και συμβουλές για το πώς να γυαλίσετε τα παπούτσια σας, να γράψετε ποιήματα, να δώσετε διαλέξεις, να καταφέρετε να σας πετάξουν έξω με τις κλοτσιές από μια συναυλία ή να κολυμπήσετε σε μια πισίνα με αλεύρι. Σε τελική ανάλυση, αυτό εδώ είναι περισσότερο ένα εγχειρίδιο κόντρα στη σοβαρότητα, παρά ένα βιβλίο μυθοπλασίας.
Χούλιο Κορτάσαρ
Ο Χούλιο Κορτάσαρ (Βρυξέλλες, 1914 – Παρίσι, 1984) είναι μείζων αργεντινός συγγραφέας, μαζί με τον Χόρχε Λουίς Μπόρχες και τον Ερνέστο Σάμπατο, και ασφαλώς ο σημαντικότερος της νοτιοαμερικανικής διασποράς. Έγραψε διηγήματα, μυθιστορήματα (το Κουτσό θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα του 20ού αιώνα), ποιήματα, δοκίμια και θεατρικά έργα. Στα ελληνικά έχουν εκδοθεί τα βιβλία του (αλφαβητικά):
Η αντίπερα όχθη (Bibliothèque), Aξολότλ και άλλα διηγήματα (Πάπυρος), Άπαντα τα θεατρικά (Bibliothèque), Το βιβλίο του Μανουέλ (Κέδρος), Τα βραβεία (Καστανιώτης), Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα (Ύψιλον), Κουτσό (opera), Ο κυνηγός (Απόπειρα), Ο λόγος της αρκούδας (Πάπυρος), Μπρέντα Ρότσα, τόσο βίαια γλυκιά (Αλφειός), Τα μυστικά όπλα (Απόπειρα), Οκτάεδρο (Ύψιλον), Όλες οι φωτιές η φωτιά (Ύψιλον), Η σύνθλιψη των σταγόνων (Bibliothèque).
