Κατερίνα Δασκαλάκη – Μαρία Μητροπούλου: Για τις παραστάσεις του φεστιβάλ Θεατρικές Συνθέσεις του Beton7

Τo Κέντρο Τέχνης και Πολιτισμού Βeton7 διοργανώνει το δεύτερο φεστιβάλ με τίτλο Θεατρικές  Συνθέσεις με βάση τα έργα του Σαίξπηρ, παρουσιάζοντας 14 έργα θεατρικών ομάδων και μεμονωμένων καλλιτεχνών οι οποίοι υπέβαλλαν πρόταση και επιλέχθηκαν για το συγκεκριμένο θεματικό άξονα του Beton7.

H Κατερίνα Δασκαλάκη και η Μαρία Μητροπούλου μιλούν στο Culturenow.gr για το Sexperience και Όλα τα χθες – I used to be, αντίστοιχα, δύο παραστάσεις που ανεβαίνουν στο Beton7, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ.

CultureΝow: Η συμμετοχή σας στις Θεατρικές Συνθέσεις του Beton. Πείτε μας λίγα λόγια για το φεστιβάλ.

Κατερίνα Δασκαλάκη: Το φεστιβάλ «Θεατρικές Συνθέσεις» είναι μια πολύ αξιόλογη πρωτοβουλία από μέρους του Beton7 και θεωρώ ότι κάθε πολιτιστικός οργανισμός που αποσκοπεί στην αναβάθμιση του πολιτιστικού γίγνεσθαι θα έπρεπε να αναλαμβάνει αντίστοιχες δράσεις. Η διοργάνωση τέτοιων διαγωνισμών ενθαρρύνει τη διακίνηση πολιτιστικών ιδεών και δίνει έναυσμα στους καλλιτέχνες να δημιουργήσουν και νέα έργα, συμβάλλοντας έτσι και στην παραγωγή πρωτότυπων “κειμένων”, που ίσως αν δεν υπήρχαν τέτοιες αφορμές, να μην είχαν μπει στη διαδικασία να παράξουν.

Μαρία Μητροπούλου: Το Φεστιβάλ του ΒΕΤΟΝ7 είναι μία εξαιρετική κίνηση, ένα σημαντικό γεγονός στο χώρο του θεάτρου. Δίνει βήμα σε νέους καλλιτέχνες να παρουσιάσουν τη δουλειά τους. Βλέπουμε παραστάσεις με συγκεκριμένη θεματική ενότητα και αυτό από μόνο του είναι πολύ ενδιαφέρον. Στο συγκεκριμένο φεστιβάλ έχει δημιουργεί ένας Σαιξπηρικός διάλογος μεταξύ μας. Η ιδέα των συνθέσεων ωστόσο είναι πολύ δυνατή γιατί σε προτρέπει σε μία άλλου είδους έρευνα. Προσωπικά είμαι ευγνώμων για τη συμμετοχή μου και τη γνωριμία μου με το χώρο και τους ανθρώπους που τον απαρτίζουν. Η συνεργασία μας ήταν και είναι άψογη. Και τους ευχαριστώ γι’ αυτό. Όλους. Πολύ.

C. N.: Οι παραστάσεις είναι βασισμένες σε έργα του Σαίξπηρ. Πείτε μας λίγα λόγια για την παράσταση που παρουσιάζετε εσείς.

Κ. Δ.: Το «Sexperience» είναι ένα πρωτότυπο κείμενο που έχει την εξής ιδιαιτερότητα: ενώ αποτελείται εξ ολοκλήρου από ατάκες του Σαίξπηρ, οι επιλεγμένες φράσεις, αποκομμένες από τα πραγματικά τους συμφραζόμενα και τοποθετημένες σε μια νέα διαδοχή, αποτελούν μια πρωτότυπη σύνθεση που συνιστά ένα νέο έργο. Παρ’ όλο που όλες οι ατάκες είναι παρμένες από τα σαιξπηρικά έργα, το «Sexperience» λειτουργεί σαν ένα αυτόνομο, νέο και επίκαιρο κείμενο. Αν κάποιος δεν γνώριζε την αρχική του προέλευση πιθανότατα να το τοποθετούσε δραματουργικά στη σύγχρονη πολιτική και κοινωνική πραγματικότητα. Μια πραγματικότητα βγαλμένη μέσα από τις τσαλακωμένες σελίδες των σκανδαλοθηρικών περιοδικών, του Κίτρινου Τύπου, των ροζ ειδήσεων. Το «Sexperience» είναι ένα έργο για την πολιτική διαφθορά, τις μίζες και τα ερωτικά σκάνδαλα.

M. M.: Η παράστασή μας είναι βασισμένη σε δύο έργα του Σαίξπηρ. Τον Άμλετ και τον Μάκμπεθ. Σκοπός μας δεν ήταν να «παίξουμε» τους ίδιους τους ήρωες που περιέχονται σε αυτές τις δύο τραγωδίες αλλά να παρουσιάσουμε και να επικοινωνήσουμε με το κοινό τις αγωνίες, τις σκέψεις και τις πράξεις που τους καθόρισαν. Αγωνίες οι οποίες έχουν να κάνουν κυρίως με τη ζωή, το θάνατο και το ενδιάμεσο διάστημα και τον τρόπο διαχείρισης αυτών. Λέγοντας θάνατο δεν εννοούμε μόνο τον φυσικό θάνατο αλλά και αυτή την εσωτερική νέκρωση του νου που μπορεί να προέλθει από τον φόβο απέναντι στις πράξεις/ μη πράξεις, τις σκέψεις/ μη σκέψεις, μα κυρίως από τον τρόμο της θνητότητας που μας κάνει να επιζητούμε την αθανασία. Μέσα στο σκοτάδι που σε βυθίζει ο τρόμος για το άγνωστο και η επιθυμία της εξουσίας, κάθε μορφής, υπάρχει ένα μικρό φωτεινό σημείο που μας δείχνει πως τίποτε δεν μπορούμε να εξουσιάσουμε και σε τίποτε δεν μπορούμε να κυριαρχήσουμε παρά μόνο στον «Εαυτό» μας, που μόνο εμείς οι ίδιοι έχουμε τη δυνατότητα να τον ανυψώσουμε στο φως ή να τον αφήσουμε βυθισμένο στο σκοτάδι. Η  παράσταση αυτή είναι μία περιπλάνηση μέσα στην τραγική υπόσταση της ανθρώπινης ύπαρξης.

C. N.: Οι παραστάσεις που ανεβάζετε προϋπήρχαν ή δημιούργηθηκαν ειδικά για το φεστιβάλ.

Κ. Δ.: Η παράσταση “Sexperience” δημιουργήθηκε ειδικά για το φεστιβάλ “Θεατρικές Συνθέσεις”.

Μ. Μ.: Η παράσταση δημιουργήθηκε ειδικά για το Φεστιβάλ.

C. N.: Πόσο σας συνεπήρε το έργο του Σαίξπηρ, πόσο εύκολο ήταν να το διασκευάσετε και να το αποδώσετε με το δικό σας σύγχρονο τρόπο;

Κ. Δ.: Πάντα με συνέπαιρναν τα κείμενα του Σαίξπηρ και γι’ αυτόν τον λόγο, στα χρόνια των σπουδών μου, οδηγήθηκα από νωρίς στη Royal Academy of Dramatic Art, στο Λονδίνο, όπου και παρακολούθησα ένα εντατικό σεμινάριο υποκριτικής επικεντρωμένο στα έργα του. Στην περίπτωση του Sexperience, η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετώπισα ήταν ο ίδιος μου ο στόχος: η σύνθεση ενός νέου έργου. Η μεγαλύτερη δυσκολία που αντιμετώπισα ήταν κυρίως ο τεράστιος όγκος δουλειάς: διάβασα στο πρωτότυπο και χρησιμοποίησα ατάκες από τα περισσότερα έργα του, τα οποία υπερβαίνουν τα τριάντα.

Μ. Μ.: Ήταν δύσκολη η διασκευή ακριβώς για το λόγο ότι ο Σαίξπηρ σε συνεπαίρνει. Αλλά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με τον Σαίξπηρ, που το μέγεθός του είναι αναμφισβήτητο, αλλά και με την μετάφραση του Γιώργου Χειμωνά, ο οποίος, γενικότερα, έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη σκέψη και τη ζωή μου. Η δυσκολία έγκειται στο ότι δεν μπορείς να «πετάξεις» τίποτα από αυτά τα κείμενα. Ό,τι λέγεται είναι σημαντικό και ο τρόπος που λέγεται καθηλωτικός. Η επιλογή των αποσπασμάτων, η σύνθεσή τους και ο τρόπος παρουσίασης ήταν ένα ταξίδι, μια βουτιά στην ανθρώπινη ύπαρξη. Σκοπός μας είναι ο θεατής να κάνει το δικό του ταξίδι, τη δική του βουτιά σε αυτό το βυθό που λέγεται «Νους» και να ανασύρει έκαστος το δικό του θησαυρό.

C. N.: Υπάρχει και συνέχεια για τις δύο παραστάσεις και μετά τις Θεατρικές Συνθέσεις;

Κ. Δ.: Υπάρχει αυτό το ενδεχόμενο, όμως, τη δεδομένη χρονική στιγμή είμαστε αφοσιωμένοι στην τρέχουσα θεατρική περίοδο.

Μ. Μ.: Όλα είναι πιθανά. Ακόμα δε γνωρίζω να σας πω κάτι με βεβαιότητα.