Θυμάμαι σαν παιδί να περπατάω στους δρόμους των Ιωαννίνων, πηγαίνοντας από το ένα μάθημα στο άλλο, με αγωνία, να προλάβω… και ένα σύννεφο σκέψεων πάνω από το κεφάλι μου για το αν έχουν νόημα όλα αυτά… Αναρωτιόμουν αν όλη αυτή η γνώση θα ησύχαζε την αγωνία που όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και τα μικρά παιδιά, έχουν για το μέλλον. Το μόνο μάθημα στο οποίο πήγαινα ανάλαφρα, νιώθοντας κάτι μαγικό να συμβαίνει, ήταν το μάθημα του χορού. Ήδη από τη διαδρομή, πηγαίνοντας, περπατούσα με ένα διαφορετικό τρόπο, με έναν τρόπο σαν να με πήγαινε κάποιος άλλος εκεί που εγώ ήθελα.
Σιγά σιγά, σχεδόν ανεπαίσθητα, στις διαδρομές, άρχισαν να αναδύονται μικροί εσωτερικοί διάλογοι με τον εαυτό μου, προσπαθώντας να εξηγήσω την κάθε σημαντική ή ασήμαντη λεπτομέρεια που συνέβαινε στο μάθημα και που κάποια πιθανή εφαρμογή της παρατηρούσα και στη ζωή.
Αυτό άρχισε σιγά σιγά να εξελίσσεται σε εμμονή, με αποτέλεσμα να χτυπήσω την πόρτα της Κρατικής Σχολής Χορού στα 13 μου χρόνια. Ένα μέρος που έμοιαζε σε εμένα που ερχόμουν από μια επαρχιακή πόλη, σαν ένα μεγάλο σπίτι με πολλά δωμάτια, άλλοτε σκοτεινά κι άλλοτε γεμάτα φως. Φως που προερχόταν από ανθρώπους που αγαπούσαν το χορό και που ακούραστα φρόντιζαν να κρατάνε τα παράθυρα ανοιχτά για να φτάνει το φως και σε εμάς τους νεότερους.
Για μένα η Καλαμάτα υπήρξε μια αχτίδα φωτός στη ζωή μου και στην επαγγελματική μου πορεία. Η θέση μου ως διευθύντρια της Δημοτικής Σχολής Χορού Καλαμάτας και του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού σε μια δύσκολη εποχή για τη χώρα, με έκανε πολλές φορές να αναρωτηθώ τι είναι αυτό που θα επιτρέψει στο φως να συνεχίσει να περνά. Τι κρατάει τα παράθυρα ανοιχτά;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας ήταν μια ευκαιρία να ξαναανακαλύψω το χορό σαν στάση ζωής και να θυμηθώ τον αθέατο κόπο από πολλούς μικρούς ήρωες της καθημερινότητας που χρειάζεται αυτή η τέχνη προκειμένου να παραμείνει ζωντανή. Εύχομαι από την καρδιά μου το Φεστιβάλ να συνεχίσει την πολύτιμη προσφορά του στη χώρα και στην πόλη της Καλαμάτας και προσκαλώ όλους τους φίλους του σύγχρονου χορού να μας τιμήσουν με την παρουσία τους.
Foteini Christofilopouloufc by Evangelia Kolyra
Info: Η Κατερίνα Κασιούμη γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στα Ιωάννινα. Από νεαρή ηλικία αφοσιώθηκε στο χορό, παρακολουθώντας μαθήματα στο «φυτώριο» της Κρατικής Σχολής Ορχηστικής Τέχνης και έλαβε το Δίπλωμα Καθηγήτριας Χορού με «Άριστα» από το επαγγελματικό τμήμα της Σχολής το 1993. Ακολούθησε μια ιδιαίτερα αξιόλογη πορεία ως χορεύτρια, χορογράφος και καθηγήτρια χορού, αποσπώντας σημαντικές διακρίσεις. Συνεργάστηκε στενά ως χορεύτρια και βοηθός της χορογράφου Μαρίας Χορς από το 1996 έως το 2008, στις Τελετές Αφής και Παράδοσης της Ολυμπιακής Φλόγας Ολυμπιακών Αγώνων. Το ταλέντο και η πολύχρονη εμπειρία της στη διδασκαλία του κλασικού και του σύγχρονου χορού βρήκε γόνιμο έδαφος με την ανάληψη της διεύθυνσης της Δημοτικής Σχολής Χορού Καλαμάτας, την οποία διευθύνει με αφοσίωση από το 2013. Φέτος (2016), ανέλαβε για πρώτη χρονιά την καλλιτεχνική διεύθυνση του Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας.
* Προδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 36
Περισσότερα για το 22ο Διεθνές Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας μπορείτε να δείτε εδώ.