Κατερίνα Μαραγκουδάκη: Ο άνθρωπος αποτελεί μέτρο για την αξία όλων των πραγμάτων

Η Κατερίνα Μαραγκουδάκη είναι διευθύντρια φωτογραφίας σε κινηματογραφικές παραγωγές και σχεδιάστρια θεατρικών φωτισμών. Πρόκειται για την πρώτη γυναίκα που πήρε βραβείο διεύθυνσης φωτογραφίας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης και τα πρώτα βραβεία στο Φεστιβάλ Δράμας. Η τελευταία ταινία στην οποία συμμετέχει είναι το Λούγκερ, το οποίο κυκλοφορεί σε λίγες ημέρες στις κινηματογραφικές αίθουσες και ανυπομονούμε να το απολαύσουμε.

Με αφορμή, λοιπόν, την νέα ταινία σε σκηνοθεσία Κώστα Χαραλάμπους η Κατερίνα Μαραγκουδάκη μάς μιλά για το πολύ ενδιαφέρον επάγγελμά της και την αξία της καλής συνεργασίας στο σινεμά. Ανακαλύπτουμε, ακόμα, τα μαγευτικά τοπία της Βόρειας Ελλάδας χάρη στο φακό της μέσα από το ντοκιμαντέρ «Πρέσπα – Σταγόνες Υδάτινων Κόσμων», το οποίο συνεχίζει ακάθεκτο την πορεία του στα φεστιβάλ του κόσμου.

-Είναι σχετικά σπάνιο να βρίσκουμε στη θέση της διεύθυνσης φωτογραφίας μία γυναίκα. Γιατί πιστεύετε ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Είναι αλήθεια ότι αυτό συμβαίνει και ότι δεν είναι το σύνηθες. Θέλω να σας πω ότι όλα τα πράγματα συμβαίνουν λόγω επιλογών, που προκύπτουν και από επιρροές. Ωστόσο, πολλά είναι τα παραδείγματα γυναικών που επικράτησαν σε διάφορους επαγγελματικούς χώρους με την απόδοσή τους και παρήγαγαν έργο.

Στη δική μου περίπτωση, δεν αισθάνθηκα ιδιαίτερη πίεση. Ασχολήθηκα με αυτό που αγαπούσα, με υπομονή, πείσμα και πίστη. Και νομίζω ότι κατάφερα να εκφραστώ μέσα από τη δουλειά μου.

-Σε λίγο καιρό θα έχουμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε στις κινηματογραφικές αίθουσες την ταινία «Λούγκερ». Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για την υπόθεση της και την προσωπική σας εμπειρία από τα γυρίσματα;

Το Λούγκερ ήταν μια καλή και ευτυχής συνάντηση καλλιτεχνών, συντελεστών και συνεργατών. Είναι καλό να δουλεύουμε έτσι, όλοι μαζί και δημιουργικά. Σπουδαίοι ηθοποιοί με ιδιαίτερες ερμηνείες, η θεματική του σεναρίου είναι τέτοια που αγγίζει πραγματικά και, βεβαίως, θέλω να αναφερθώ στην παροχή των τεχνικών μέσων για να φτιαχτεί αυτή η ταινία, που έπαιξε σημαντικό ρόλο για να πετύχουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Βέβαια, πατούσα σε στέρεο και οικείο έδαφος, την Κρήτη μου!

Αναφορικά με την υπόθεση της ταινίας, θα ήθελα να πω λίγες μόνο λέξεις τις οποίες, όμως, θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικές. Το Λούγκερ, λοιπόν, μας υπενθυμίζει το «Πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπος», του Πρωταγόρα. Ο άνθρωπος αποτελεί μέτρο για την αξία όλων των πραγμάτων. Εύχομαι καλή θέαση!

-Πώς ήταν η συνεργασία σας με τον σκηνοθέτη Κώστα Χαραλάμπους, αλλά και το πολύ ενδιαφέρον καστ των ηθοποιών;

Με τον Κώστα Χαραλάμπους είχα τη χαρά να έχουμε ξανασυνεργαστεί στο «Έρωτας στα 16». Είναι πολύ σπουδαίο ο σκηνοθέτης να ξέρει τη δουλειά σε όλο το φάσμα της διαδικασίας και να το κατέχει τόσο καλά, ώστε να έχει περάσει στην πραγματική έννοια της δημιουργίας και να μπορεί να κατευθύνει την ομάδα του. Ο Κώστας Χαραλάμπους ανήκει σε αυτή την κατηγορία σκηνοθετών κι εγώ χαίρομαι να δουλεύω με τέτοιους δημιουργούς.

Νομίζω ότι το πιο σημαντικό πράγμα στην τέχνη μας είναι ότι συναντάς ανθρώπους. Είναι ανθρωποκεντρική τέχνη το σινεμά και ο καλός συγχρωτισμός καi ο σεβασμός δημιουργεί μια τέτοιας σημασίας ταινία. Χωρίς μοίρασμα των αισθήσεων στην τέχνη, μένουμε ξεροί και απάνθρωποι.

-Θεωρείτε πως έχει υπάρξει ένα νέο ενδιαφέρον για την ελληνική ιστορία του τελευταίου αιώνα;

Ναι, υπάρχει νέο ενδιαφέρον και αυτό είναι ελπιδοφόρο. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχε και στο παρελθόν ενδιαφέρον από ανθρώπους που ασχολήθηκαν σοβαρά με την ιστορία του τόπου μας .

-Επίσης, συνεχίζουμε να παρακολουθούμε την επιτυχημένη πορεία του ντοκιμαντέρ «Πρέσπα – Σταγόνες Υδάτινων κόσμων», σε σκηνοθεσία της Ανδρονίκης Χριστάκη. Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτά τα τοπία μοναδικής ομορφιάς και την ιδέα πίσω από το πρότζεκτ;

Αυτό που θα ήθελα να σας πω για τα τοπία, που είναι, πραγματικά, μοναδικής ομορφιάς, είναι ότι, όπως λέει και η Μελίνα μέσα στο ντοκιμαντέρ, πρόκειται για μια περιοχή που είναι «Η» Ελλάδα. Μου δόθηκε η ευκαιρία να βρεθώ εκεί με κάμερα και αντιλήφθηκα τη μαγεία του τόπου.

Δεν είναι η πρώτη φορά που συνεργάζομαι με την Ανδρονίκη Χριστάκη, έχω φωτίσει ήδη δύο παραστάσεις της στο θέατρο. Έχουμε καλή βάση επικοινωνίας και μια κοινή γλώσσα. Όλα αυτά μαζί έχουν συμβάλλει, και εξακολουθούν, στο να αντιλαμβάνομαι τους επιθυμητούς στόχους της.

Βλέποντας το τελικό αποτέλεσμα και ούσα τόσα χρόνια στον κινηματογράφο, πίστεψα σε αυτό το ντοκιμαντέρ. Έτσι, πρότεινα στην παραγωγή να το στείλει σε φεστιβάλ, τα οποία μπορούν να το αξιολογήσουν. Έτσι, έφτασαν τα πράγματα το ντοκιμαντέρ, με αυτή τη σκηνοθετική γραφή, να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ του Λος Άντζελες (Los Angeles Greek Film Festival) και στο Φεστιβάλ του Λονδίνου (London Greek Film Festival) και να βραβευτεί στο Φεστιβάλ των Καννών (Cannes World Film Festival). Σε αυτό το φεστιβάλ, η Ανδρονίκη Χριστάκη είναι ήδη στους Winner for Best Female Director Feature, ο editor, Δημήτρης Κωνσταντίνου, Winner for Best Editing, εγώ, ήδη είμαι στην κατηγορία Nominees for Best Cinematography.

Είναι μεγάλη μας τιμή. Περιμένουμε την εξέλιξη εκεί, αναμένεται το τελικό… τελικό αποτέλεσμα. Έχει πορεία ακόμα. Το πιο σημαντικό είναι ότι υπάρχει μια εξωστρέφεια και του ελληνικού ντοκιμαντέρ προς τις ξένες αγορές και τα markets των φεστιβάλ και δεν περιορίζεται μόνο στις τηλεοπτικές διαστάσεις.

-Το κλείσιμο των κινηματογραφικών αιθουσών λόγω της πανδημίας ήταν σίγουρα ένα ισχυρό πλήγμα για όλους μας. Πώς υπήρξε για εσάς η μακρά περίοδος απομόνωσης και περιορισμών;

Φυσικά, ήταν ένα πλήγμα σοβαρό και παραμένει. Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα ζούσαμε ένα τέτοιο γεγονός, με ό,τι αυτό συνεπάγεται; Έζησα κι εγώ την απομόνωση και τήρησα τα μέτρα προστασίας. Έφτιαξα το αρχείο μου, διάβασα, δίδαξα όλα τα μαθήματα εξ αποστάσεως. Επίσης, ολοκλήρωσα, εν μέσω κορονοϊού, τα γυρίσματα για τρία ντοκιμαντέρ.

Ήρθε για να μας διδάξει όλους, ανεξαιρέτως. Δύσκολες εποχές. Χρειάζεται σύνεση και αγάπη. Εύχομαι να καταφέρουμε το καλύτερο δυνατό.

Διαβάστε επίσης:

Λούγκερ: Το ελληνικό δράμα του Κώστα Χαραλάμπους έρχεται στους κινηματογράφους