Αθηναίες και Αθηναίοι! Πόσο «καθαροί» είστε; Ας καταργήσουμε τα στερεότυπα. Οι μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας γίνονται οι ιδανικές πρωταγωνίστριες αυτής της διεθνούς συμπαραγωγής θεάτρου-ντοκιμαντέρ, με την υπογραφή του φοβερού νεανικού διδύμου Αζά-Τσινικόρη.
Ποιοι καθαρίζουν την Αθήνα; Γιατί, στην πλειονότητά τους, είναι γυναίκες και μετανάστριες; «Γεννήθηκαν» καθαρίστριες; Πόσο διαφέρουν οι βιογραφίες τους από τις δικές σας; Γιατί χρησιμοποιείται ο όρος «σκούπα» στις επιχειρήσεις δίωξης μεταναστών από το δημόσιο χώρο;
Μετά την παράσταση Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go?, ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης επιστρέφουν στη Στέγη, από τις 3 έως τις 14 Φεβρουαρίου. Ως θέατρο της πραγματικότητας, η Καθαρή Πόλη διερευνά την έννοια του «καθαρού» ως πυλώνα της ρατσιστικής ιδεολογίας και ανιχνεύει τα στερεότυπα, μέσα από το βλέμμα και τις προσωπικές μαρτυρίες εκείνων που είναι ειδικοί σε θέματα καθαριότητας: τις μετανάστριες καθαρίστριες της Αθήνας.
Για το ρατσισμό του «καθαρού», τον κίνδυνο του φασισμού, τη γυναικεία μετανάστευση και την ταυτότητα της «καθαρίστριας» θα μιλήσουν 5 πραγματικές καθαρίστριες από διαφορετικές χώρες (Αλβανία, πρώην Σοβιετική Ένωση, Νότια Αφρική). Οι ιστορίες τους διαμορφώνουν νέες εικόνες της καθαρίστριας μετανάστριας. Από καθηγήτριες πανεπιστημίου μέχρι αρχιτεκτόνισσες στις χώρες καταγωγής τους, μητέρες και αγωνίστριες, οι γυναίκες αυτές θυσιάζονται στην Αθήνα του σήμερα για τους δικούς τους και παλεύουν με υπερφυσική δύναμη, σαν σούπερ ηρωίδες της καθημερινότητας.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η Καθαρή Πόλη είναι μια συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση με το Διεθνές Φεστιβάλ Sirenos (Βίλνιους, Λιθουανία), το Teatro Maria Matos (Λισσαβόνα, Πορτογαλία) και το Tiger Dublin Fringe (Δουβλίνο, Ιρλανδία), στο πλαίσιο του πρότζεκτ ΕUROPOLY των ευρωπαϊκών Ινστιτούτων Γκαίτε. Μετά την πρεμιέρα του έργου στη Στέγη, θα ακολουθήσει περιοδεία σε ευρωπαϊκά θέατρα και διεθνή φεστιβάλ.
Με αγγλικούς υπέρτιτλους
Σκηνοθεσία & δραματουργία: Ανέστης Αζάς, Πρόδρομος Τσινικόρης
Δραματουργική συνεργασία & έρευνα: Μαργαρίτα Τσώμου
Σκηνογραφία & Ενδυματολογία: Ελένη Στρούλια
Βοηθός Σκηνογράφου & Ενδυματολόγου: Ζαΐρα Φαληρέα
Φωτισμοί: Ελίζα Αλεξανδροπούλου
Μουσική: Παναγιώτης Μανουηλίδης
Βίντεο: Νίκος Πάστρας
Βοηθοί σκηνοθέτη: Ιωάννα Βαλσαμίδου και Λιάνα Ταουσιάνη
Διεύθυνση Παραγωγής: Βασίλης Χρυσανθόπουλος
Ηθοποιοί: Mabel Mosana, Rositsa Pandalieva, Fredalyn Resurreccion, Drita Shehi, Valentina Ursache
Παραγωγή: Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών
Συμπαραγωγή: Goethe-Institut, στο πλαίσιο του project EUROPOLY
EUROPOLY: ένα project των Ινστιτούτων Goethe στην Ευρώπη, σε συνεργασία με το Kammerspiele του Μονάχου, τη Στέγη Γραμμάτων & Τεχνών, το Sirenos – International Theatre Festival του Βίλνιους, το Teatro Maria Matos της Λισαβόνας και το Tiger Fringe Festival του Δουβλίνου.
Περισσότερες πληροφορίες
Το «θέατρο της πραγματικότητας» είναι μια δραματουργική/ σκηνοθετική μέθοδος, που αντλεί τα θεατρικά κείμενα από προσωπικές μαρτυρίες και ιστορικά ντοκουμέντα και καλεί «καθημερινούς ανθρώπους» να γίνουν το επίκεντρο της θεατρικής αφήγησης.
Καθοριστική για την πορεία του Ανέστη Αζά και του Πρόδρομου Τσινικόρη σε αυτό το είδος θεάτρου υπήρξε η συνεργασία τους με τη διεθνούς κύρους ομάδα Rimini Protokoll, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2010, για την παράσταση Ο Προμηθέας στην Αθήνα στο Ηρώδειο. Υιοθετώντας κάποιες από τις βασικές αρχές και μεθόδους εργασίας του ριζοσπαστικού αυτού γερμανικού σχήματος, που πρωτοστατεί εδώ και μια εικοσαετία στην ανάδειξη ενός «θεάτρου της πραγματικότητας» (documentary theatre), οι δύο Έλληνες δημιουργοί στράφηκαν από το 2011 σε θεάματα αντίστοιχης προβληματικής.
Ο Ανέστης Αζάς και ο Πρόδρομος Τσινικόρης είναι οι νέοι καλλιτεχνικοί διευθυντές της Πειραματικής Σκηνής του Εθνικού Θεάτρου.
Η πρώτη κοινή παράστασή τους στη Στέγη ήταν το Τηλέμαχος – Should I Stay or Should I Go? (2013, συμπαραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών και του βερολινέζικου θεάτρου Ballhaus Naunynstrasse), μια σκηνική συνάντηση δύο γενιών Ελλήνων μεταναστών στη Γερμανία, της γενιάς των Γκασταρμπάιτερ του ‘60 και της γενιάς της Κρίσης, παράσταση που διακρίθηκε σε διεθνή φεστιβάλ (μεταξύ άλλων, στα Premières Καρλσρούης/Στρασβούργου, Stückemarkt Χαϊδελβέργης, Spielart Μονάχου).
Ο Ανέστης Αζάς συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τη Στέγη το 2011, σκηνοθετώντας για την ομάδα projector το έργο του Heiner Müller, Η αποστολή (Ανάμνηση από μιαν επανάσταση).
Ο Πρόδρομος Τσινικόρης ήταν υπεύθυνος για την έρευνα και –από κοινού με τις Κάτια Αρφαρά και Anna Mülter– τη δραματουργία της πολυσυζητημένης παράστασης X Apartments, που πραγματοποιήθηκε σε διαμερίσματα Αθηναίων πολιτών, σε παραγωγή της Στέγης Γραμμάτων & Τεχνών, το Μάιο του 2015.
H πρώτη κοινή παράσταση θεάτρου-ντοκιμαντέρ των Ανέστη Αζά και Πρόδρομου Τσινικόρη ήταν το Ταξίδι με τρένο, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ το 2011. Η ιδιαιτερότητά της ήταν πως παρουσιάστηκε στην ταράτσα του Μεγάρου ΟΣΕ στο Μεταξουργείο, με πρωταγωνιστές τους μηχανοδηγούς και άλλους εργαζομένους του ΟΣΕ, οι οποίοι με τις ιστορίες τους χαρτογραφούσαν, ως αυτόπτες μάρτυρες αλλά και «θύματα», την υποβάθμιση των ελληνικών σιδηροδρόμων. Ένα χρόνο αργότερα, στο πλαίσιο του Ελληνικού Φεστιβάλ, παρουσίασαν το reality-theatre πρότζεκτ Επίδαυρος – Ένα ντοκιμαντέρ (2012, Μικρή Επίδαυρος), μια κριτική ανασκόπηση της ιστορίας του Φεστιβάλ Επιδαύρου.
Σε συμπαραγωγή του γερμανικού Θεάτρου Νέων Κωνσταντίας (Jugendtheater Konstanz) και του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, το 2014, οι Αζάς και Τσινικόρης παρουσίασαν στην Κωνσταντία και στη Θεσσαλονίκη την παράσταση Utopia in progress, βασισμένη στους Όρνιθες του Αριστοφάνη και το όραμα για μια ιδανική πολιτεία, εκθέτοντας επί σκηνής τα στερεότυπα στις σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Γερμανίας.
Η πρώτη τους επαγγελματική συνεργασία ήταν στην παράσταση Πέρσες του Αισχύλου, που σκηνοθέτησε ο σημαντικός Βούλγαρος σκηνοθέτης Ντίμιτερ Γκότσεφ το 2009 στην Επίδαυρο, για το Εθνικό Θέατρο. Ο Ανέστης Αζάς συμμετείχε ως βοηθός σκηνοθέτη και ο Πρόδρομος Τσινικόρης ως ηθοποιός (στο ρόλο του Αγγελιοφόρου).
Τόσο ο Ανέστης Αζάς όσο και ο Πρόδρομος Τσινικόρης έχουν στενή σχέση με τη Γερμανία. Ο πρώτος σπούδασε σκηνοθεσία στην Ανώτατη Δραματική Σχολή Ernst Busch του Βερολίνου και ο δεύτερος γεννήθηκε στο Βούπερταλ, από γονείς μετανάστες στη Γερμανία. Από το 2012 μέχρι σήμερα εργάζονται και οι δύο στην Αθήνα και το Βερολίνο.
Παράλληλες δράσεις
Κυριακή 7 Φεβρουαρίου
Μετά την παράσταση, συζήτηση του κοινού με τους συντελεστές