Από τις εκδόσεις της Εστίας κυκλοφορεί το βιβλιο Κατοχή και πείνα. Ιστορίες της κάθε μέρας της Ιουλίας Περσάκη σε επιμέλεια Karen Van Dyck & Φαίη Ζήκα.
Τα διηγήματα της Ιουλίας Περσάκη παρακολουθούν στις μικρές, καθημερινές πράξεις, τις ζωές των ανθρώπων μιας άλλης εποχής. Αντλώντας από απλά και ασήμαντα περιστατικά της επαρχιακής καθημερινότητας και με κύριο χαρακτηριστικό την αγάπη για τον απλό και απονήρευτο άνθρωπο της βιοπάλης, η Ιουλία Περσάκη ζωντανεύει, με καθαρό και ανεπιτήδευτο λόγο, τους χαρακτήρες και την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων του νησιού της (Αίγινα), δίνοντας μας, με οξεία παρατηρητικότητα, ό,τι είναι καίριο και αντιπροσωπευτικό.
«Η επιλογή των διηγημάτων επικεντρώνεται σε ιστορίες της εποχής εκείνης, της κατοχής και της πείνας. Μέσα από πολύ καθημερινές σκηνές γράφονται και οι μεγαλύτερες κοινωνικές-πολιτικές ιστορίες της Ελλάδας: η Κατοχή και ο Εμφύλιος, η ταξική ιστορία (και το πώς αποτυπώνεται σε ένα νησί που ήταν κάποτε πρωτεύουσα της νεότερης Ελλάδας και κοντεύει να γίνει προάστιο της Αθήνας), η σχέση Ελλάδας-Ευρώπης, η ιστορία του φύλου και η θέση της ελληνίδας τα μεταπολεμικά χρόνια, η ιστορία της μετανάστευσης τον εικοστό αιώνα. Και πάντα μέσα από την γλώσσα – όπως στην περίπτωση του Πίπα που επιστρέφει στην Αίγινα από την Αμερική και επιμένει να αποκαλεί τους σωλήνες «πίπες» γιατί έτσι τους λέγανε εκεί. Μέσα από αυτή την απλή καθημερινή συναλλαγή η περίπλοκη κοινωνική και ταξική ιστορία της Ελλάδας γίνεται δική μας σημερινή ιστορία· η κρίση τότε, η κρίση τώρα.»
(Από την εισαγωγή της Karen Van Dyck)
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια διεισδυτική ματιά στην ιστορία της νεότερης Ελλάδας μέσα από τις συγκινητικές ιστορίες ενός λησμονημένου ταλέντου […] Η πραγματικότητα της Κατοχής και της πείνας, αλλά και η ζωή κοντά στη φύση, ο αγροτικός βίος, η ελπίδα.
Mark Mazower, 2016
Η Ιουλία Περσάκη (1895-1980) έζησε περίπου έναν αιώνα, βίωσε δύο παγκόσμιους πολέμους, γνώρισε τρεις τόπους (Αθήνα, Παρίσι, Αίγινα) και πήρε ενεργό μέρος στις διαμάχες για την καθιέρωση της δημοτικής γλώσσας. Δημοσίευσε τέσσερις συλλογές διηγημάτων που εστιάζουν στους καθημερινούς ανθρώπους, τη ζωή και τη γλώσσα τους, από τις οποίες ανθολογήθηκαν τα κείμενα που παρουσιάζονται εδώ.
Η Karen Van Dyck είναι καθηγήτρια νεοελληνικής λογοτεχνίας στο Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Κολούμπια της Νέας Υόρκης. Το έργο της εστιάζει στη νεοελληνική λογοτεχνία, τη λογοτεχνία της διασποράς, τη θεωρία της μετάφρασης και τη θεωρία του φύλου. Έχει μεταφράσει, ανθολογήσει και δημοσιεύσει στα αγγλικά το έργο πολλών Ελλήνων ποιητών. Στην Ελλάδα κυκλοφορούν τα ακόλουθα βιβλία της: η μετάφραση Three Summers από τα Ψάθινα καπέλα της Μαργαρίτας Λυμπεράκη (Κέδρος, 1995), η κριτική μελέτη Η Κασσάνδρα και οι λογοκριτές στη νεοελληνική ποίηση (Άγρα, 2002), και προσεχώς η ανθολογία σύγχρονης ελληνικής ποίησης Μέτρα λιτότητας (Άγρα, 2016).
Η Φαίη Ζήκα είναι επίκουρη καθηγήτρια φιλοσοφίας και θεωρίας της τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα αφορούν τις αισθήσεις και το χρώμα, ζητήματα ταυτότητας και φύλου, τη σχέση τέχνης και φύσης, τη σχέση της φιλοσοφίας με τις τέχνες και τις επιστήμες Άρθρα της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά, σε συλλογικούς τόμους και σε καταλόγους εκθέσεων. Πρόσφατα έχει επιμεληθεί το βιβλίο του David Batchelor Χρωμοφοβία (Άγρα, 2013) και τη συλλογή κειμένων Τέχνη, Σκέψη, Ζωή: Η αισθητική φιλοσοφία του Αλέξανδρου Νεχαμά (Οκτώ, 2014).
Η Τέσυ Μπάιλα γράφει κριτική για τη συλλογή διηγημάτων.