Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί, στον κινηματογράφο Άστυ

Η Ama Films παρουσιάζει την ταινία του Στεφάν Ρομπελέν με τίτλο «Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί;», που έκοψε πάνω από 600.000 εισιτήρια στη Γαλλία…

… και θα προβάλλεται στον κινηματογράφο Άστυ, από την Πέμπτη 1 Νοεμβρίου 2012.

ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΛΟΚΑΡΝΟ 2011

ΕΠΙΣΗΜΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΓΑΛΛΟΦΩΝΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΑΘΗΝΑΣ 2012

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Στεφάν Ρομπελέν
Σενάριο: Στεφάν Ρομπελέν
Φωτογραφία: Ντομινίκ Κολέν
Μουσική: Ζαν-Φιλίπ Βερντέν
Μοντάζ: Πατρίκ Βιλφέρ
Παραγωγοί: Κριστόφ Μπρινσέ, Πίτερ Ρόμελ, Φιλίπ Γκομπέλ, Αουρέλια Γκρόσμαν 
Πρωταγωνιστούν: Τζέιν Φόντα, Τζέραλντιν Τσάπλιν, Κλοντ Ρις, Ντάνιελ Μπρουλ, Γκι Μπεντός, Πιερ Ρισάρ, Μπερνάρ Μαλακά, Καμίνο Τεξέιρα, Γκουέντολιν Χαμόν, Σιμς Οντά, Γκιστάβ Κερβέρν, Στεφανί Παστερκάμπ
Διάρκεια: 96΄

ΣΥΝΟΨΗΗ Άνι, ο Ζαν, ο Κλοντ, ο Άλμπερτ και η Τζιν είναι κολλητοί φίλοι για περισσότερα από σαράντα χρόνια. Έτσι, όταν η μνήμη τους αρχίζει να εξασθενεί, η καρδιά τους δυναμώνει ώστε να αντιδράσει στην προοπτική ενός οίκου ευγηρίας, που διαφαίνεται ορατή. Όμως, οι πέντε φίλοι επαναστατούν και αποφασίζουν να συγκατοικήσουν σε ένα σπίτι! Στην αρχή το σχέδιο τους φαίνεται ανόητο. Όμως, όταν αυτή η συγκατοίκηση γίνεται δημιουργική και επαναφέρει μνήμες από τις παλιές καλές εποχές, τότε αυτή η απόφαση τους μετατρέπεται σε μια θαυμάσια περιπέτεια –να μοιράζονται το ίδιο σπίτι στα 75 τους!

Ο Ζαν (Γκι Μπεντός) είναι ένας ρομαντικός επαναστάτης, ο οποίος εξακολουθεί να απολαμβάνει την χαλαρή, αστικού τύπου, ζωή του, με τη σύζυγο του Άνι (Τζέραλντιν Τσάπλιν). Η Άνι είναι μια συνταξιούχος ψυχίατρος, η οποία παραπονιέται ότι δεν βλέπει όσο συχνά θέλει τα παιδιά της και τα εγγόνια της. Ο Άλμπερτ (Πιερ Ρισάρ) είναι ένας αγαθός και χαμηλών τόνων γεράκος, σε αντίθεση με την υπερδραστήρια και ενεργητικότατη Αμερικανίδα σύζυγο του, Τζιν (Τζέιν Φόντα). Η Τζιν είναι πανεπιστημιακός, που πάσχει από καρκίνο.

Ο Κλοντ (Κλοντ Ρις) είναι ένας χήρος, που λατρεύει τις γυναίκες, και αρέσκεται να συναναστρέφεται με ιερόδουλες. Βέβαια πάσχει από την καρδιά του, απόρροια των… συχνών επισκέψεων του στις “φίλες” του. Οι πέντε φίλοι αντιδρώντας στην προοπτική να πάνε σε οίκο ευγηρίας, αποφασίζουν να συγκατοικήσουν στο μεγάλο σπίτι του Ζαν και της Άνι. Μαζί τους μένει και ο Ντερκ, ένας νεαρός Γερμανός εθνολόγος-φοιτητής, που σκοπό έχει να μελετήσει τον υπερήλικο πληθυσμό της Γαλλίας.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ
– Συμπαραγωγή Γαλλίας και Γερμανίας, του 2011, που έγραψε και σκηνοθέτησε ο Στεφάν Ρομπελέν, γνωστός για τα ντοκιμαντέρ του στη γαλλική τηλεόραση.

– Στο καστ συμμετέχουν σημαντικοί ηθοποιοί, από τις Τζέιν Φόντα και Τζέραλντιν Τσάπλιν μέχρι τον Ντάνιελ Μπρουλ.

– Το θέμα της είναι το πείραμα συγκατοίκησης πέντε φίλων, που έχουν αγγίξει τα 75 τους χρόνια! Κοντά τους μένει και ένας νεαρός Γερμανός εθνολόγος που μελετά την περίπτωση τους.

– Η ταινία αποτελεί την επιστροφή της Τζέιν Φόντα στον γαλλικό κινηματογράφο, 39 χρόνια μετά τη συμμετοχή της στην ταινία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ “Όλα πάνε καλά”, παραγωγής 1972.

– Τα γυρίσματα πραγματοποιήθηκαν στο Παρίσι, για περίπου δυο μήνες, το καλοκαίρι του 2010.

– Η ταινία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην τελετή λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, στην Ελβετία, στις 13 Αυγούστου του 2011.

– Όταν το πρότζεκτ ανακοινώθηκε το 2006, υποψήφιοι για τους βασικούς ρόλους ήταν η Ζαν Μορό και ο Ζαν Ροσφόρ.

– Στο επίσημο σάουντρακ της ταινίας περιλαμβάνονται οι συνθέσεις: Happy Birthday To You (Mildred J. Hill and Patty S. Hill, 1893), Gallo Ciego (Agustin Bardi, 1926), Verdemar (Carlos Di Sarli, José Maria Contursi).

– Η ταινία προβλήθηκε στις γαλλικές κινηματογραφικές αίθουσες από τις 18 Ιανουαρίου 2012 και για ένα, περίπου, μήνα, ξεπερνώντας τα 600 χιλιάδες εισιτήρια.

ΦΕΣΤΙΒΑΛ | ΒΡΑΒΕΙΑ | ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ

Η ταινία “Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί;” πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στην τελετή λήξης του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Λοκάρνο, στην Ελβετία, στις 13 Αυγούστου του 2011.

Συμμετείχε ακόμη στα φεστιβάλ Μουμπάι (Ινδία), Σαρλά (Γαλλία), Στουτγκάρδης (Γερμανία), Μπουένος Άιρες (Αργεντινή), στο γερμανόφωνο φεστιβάλ κινηματογράφου της Ελβετίας και στα γαλλόφωνα φεστιβάλ της Ελβετίας και του Βελγίου.

Την πανελλήνια πρεμιέρα της πραγματοποίησε στο 13ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου Αθήνας, που διεξήχθη 21 έως 28 Μαρτίου.

Διανομή έχει βρει στις αίθουσες της Γαλλίας, της Γερμανίας, της Νορβηγίας, της Ουγγαρίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, της Ολλανδίας, της Αυστραλίας, και από τις 19 Οκτωβρίου των Η.Π.Α.

ΣΤΕΦΑΝ ΡΟΜΠΕΛΕΝ
Ο Στεφάν Ρομπελέν ξεκίνησε να σκηνοθετεί στις αρχές της δεκαετίας του 1990 μικρού μήκους ταινίες. Αργότερα, ασχολήθηκε με τα τηλεοπτικά ντοκιμαντέρ, συνεργαζόμενος με το εθνικό γαλλικό κανάλι France 2. Η πρώτη ταινία μυθοπλασίας που γύρισε ήταν το “Real Movie”, το 2004. Η ταινία αυτή πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της στο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου του Πεκίνο. Το “Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί;” είναι η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του.

Φιλμογραφία (ενδεικτική)
Κι αν ζούσαμε όλοι μαζί; – 2011
Real Movie – 2004
Sortir de l’ Apartheid (ντοκιμαντέρ) – 2002
Le Cure de la Sorbonne (ντοκιμαντέρ) – 2000

ΗΘΟΠΟΙΟΙ
Η Τζέιν Φόντα (75 ετών) είναι μια από τις σημαντικότερες Αμερικανίδες ηθοποιούς του 20ου αιώνα. Έχει κερδίσει δυο Όσκαρ α’ γυναικείου ρόλου για τη συμμετοχή της στις ταινίες “Ο γυρισμός”, παραγωγής 1978, σε σκηνοθεσία Χαλ Άσμπι, με τον Γιον Βόιτ, και “Η εξαφάνιση”, παραγωγής 1971, σε σκηνοθεσία Άλαν Πάκουλα, με τον Ντόναλντ Σάδερλαντ. Έχει προταθεί ακόμη πέντε φορές. Ανάμεσα στα συνολικά 45 βραβεία της, περιλαμβάνονται Χρυσές Σφαίρες, τα βρετανικά BAFTA και τα ιταλικά David di Donatello. Στον κινηματογράφο πρωτοεμφανίστηκε το 1960, έχοντας συμμετάσχει σε περισσότερες από 50 παραγωγές από τότε.

Η Τζέραλντιν Τσάπλιν (68 ετών) είναι η κόρη του Τσάρλι Τσάπλιν αλλά και μια ενεργότατη ηθοποιός που έχει εμφανιστεί σε τουλάχιστον 120 παραγωγές από το 1952 οπότε πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο. Έχει βραβευτεί σε πολλά φεστιβάλ παγκοσμίως. Έχει προταθεί τρεις φορές στις Χρυσές Σφαίρες, για τη συμμετοχή της στις ταινίες “Τσάπλιν”, “Δρ. Ζιβάγκο” και “Νάσβιλ, η πόλη των εκπλήξεων”.

Ο Ντάνιελ Μπρουλ (34 ετών) είναι ο γιος του Γερμανού σκηνοθέτη Χάνο Μπρουλ. Γεννήθηκε στη Βαρκελώνη. Έγινε γνωστός από τη συμμετοχή του στις ταινίες “Αντίο Λένιν”, “Οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες”, “Άδωξοι Μπάσταρδη”, “Το τελεσίγραφο του Μπορν” κ.ά. Πρωτοεμφανίστηκε στον κινηματογράφο το 1995 και έχει παίξει σε περισσότερες από 50 παραγωγές. Θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα υποκριτικά ταλέντα στη Γερμανία. Έχει ήδη βραβευτεί 17 φορές σε διάφορα φεστιβάλ και θεσμούς ανά τον κόσμο.

Τονωτικό, αστείο και συγκινητικό.
Le Figaro

Μια συναισθηματική ταινία που αγγίζει τις ευαίσθητες χορδές μας.
Variety

Χαμηλόφωνη ταινία που προκαλεί το γέλιο.
Miami Herald

Μια γλυκιά, στοχαστική ταινία. Τι ευτυχία!
New York Observer

Χαριτωμένη κωμωδία!
The Village Voice

Μια λαμπερή ταινία με ένα εντυπωσιακό καστ.
The Hollywood Reporter

Aπολαυστική η Τζέιν Φόντα!
Daily Express

Μια ταινία που λάμπει, με ξεκαρδιστικές ατάκες άψογα δεμένες μεταξύ τους
SevenArt.gr