Ο «Σλοβένος Ρεμπώ». Και όμως, δεν πρόκειται για διαφημιστικό υπερθεματισμό. H ποιητική διάνοια των Κοσοβέλ και Ρεμπώ −κυρίως στο Μεθυσμένο καράβι του δεύτερου− συλλαμβάνει μια γερασμένη, ετοιμοθάνατη Ευρώπη, η παρακμή της οποίας συνοδεύεται από τις φυσικές και κοινωνικές καταστροφές που προξενεί η καπιταλιστική προοπτική και η τεχνολογική ανάπτυξη ενός καινούργιου κόσμου.
Ιμπρεσιονισμός/εξπρεσιονισμός/κονστρουκτιβισμός: οι προφανέστεροι −διαδοχικά− προσανατολισμοί της ποίησης του Κοσοβέλ. Ωστόσο, οι ταξινομήσεις της κριτικής σε τάσεις και σχολές είναι πολύ αφηρημένες, πολύ σχηματικές, για να περιγράψουν ένα τόσο σύνθετο ποιητικό έργο.
Ο Κοσοβέλ υπερασπίζεται την κατάλυση κάθε μικροαστικού φορέα που λυμαίνεται την ουσία της τέχνης και του πολιτισμού. Εντούτοις, δεν απορρίπτει τον συναισθηματισμό, τον λυρικό συμβολισμό και την παράδοση εν γένει. Δεν εξυμνεί το παρόν· δεν αποθεώνει την ταχύτητα, τη δύναμη, τη βία, τον πόλεμο και την ομορφιά της μηχανής.
Ο αναγνώστης βρίσκεται μπροστά σε ένα έργο όπου η αίσθηση του «χαμένου κέντρου» είναι κυρίαρχη∙ σε ένα έργο προφητικό στη σύλληψη και εκφορά της τραγωδίας «άνθρωπος», που υψώνει τον καθρέφτη της συλλογικότητας για να κατοπτριστεί εντός του το Άτομο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ποιητική συλλογή κυκλοφορεί με αναλυτικό εισαγωγικό σημείωμα του μελετητή του Κοσοβέλ Dr. Marko Juvan, υπεύθυνου του Ινστιτούτου Σλοβενικής Λογοτεχνίας και Φιλολογικών Επιστημών -Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών SASA, Λιουμπλιάνα, Σλοβενία.
Η έκδοση υποστηρίχθηκε από το Trubar Foundation της Ένωσης Σλοβένων Λογοτεχνών.
Ο συγγραφέας
Ο Σρέτσκο Κοσοβέλ γεννιέται στην πόλη Σέζανα της Σλοβενίας. Δημοσιεύει το πρώτο του ποίημα σε ηλικία 11 ετών. Σπουδάζει Ρωμανική και Σλαβική Φιλολογία. Συμμετέχει στη συντακτική ομάδα της φοιτητικής εφημερίδας Kres και τα επόμενα χρόνια προχωράει στην έκδοση της Novi Kres. Ιδρύει τα λογοτεχνικά περιοδικά Lepa Vida και Mladina, ενώ γίνεται συνεκδότης του προοδευτικού περιοδικού Vidovdan. Δημιουργεί επίσης τη λογοτεχνική Λέσχη «Ίβαν Τσάνκαρ». Τον χειμώνα του 1926 προσβάλλεται από μηνιγγίτιδα, μεταβαίνει στο πατρικό του για να αναρρώσει, αλλά τελικά πεθαίνει στις 26 Μαΐου. Τρεις μέρες αργότερα κηδεύεται στην παρουσία των Ιταλών «καραμπινιέρι» που παρευρίσκονται στη νεκρώσιμη ακολουθία για να καταστείλουν ενδεχόμενες αντιδράσεις των συντρόφων του ποιητή. Έναν χρόνο μετά τον θάνατό του εκδίδονται σε βιβλίο τα πρώιμα ποιήματά του. Το 1954 ξεκινάει η έκδοση των Απάντων που θα ολοκληρωθεί το 1977 σε τρεις τόμους.