Ο τίτλος της έκθεσης (Τρανς), που παρουσιάζει ο Κωνσταντίνος Μπερδέκλης, είναι στα ελληνικά, αφήνοντας έτσι ανοιχτή την ερμηνεία της ονομασία της, είτε ως “trans-” είτε ως “trance”.
H διττότητα αυτή συνιστά δυνατότητα για την ακροβασία. Η έννοια της ακροβασίας άλλωστε είναι κομβική γι’ αυτήν την ενότητα έργων. Δημιουργεί το δυνητικό χώρο, όπου επιτρέπεται ο μετεωρισμός από τα άκρα του “είναι” σε αυτά του “δεν είναι”. Μέσα σε αυτόν καλούμαστε να συμπορευτούμε στη ρευστότητα και την αμφισβήτηση των οπτικών ερεθισμάτων.
Αν κάνουμε την επιλογή του “trans-” έχουμε ένα πρόθεμα, που σύμφωνα με τους γλωσσολογικούς κανόνες δε συνθέτει από μόνο του μια λέξη. Στην προκειμένη, το πρόθεμα, στέκει από μόνο. Δίπλα του χάσκει ένα κενό, το οποίο μπορεί να συμπληρωθεί κατά το δοκούν. Χρησιμοποιώντας όμως την ελληνική του μετάφραση έχουμε το πρόθεμα “μετά-”, και από το κενό ξεπηδά ένα τοπίο το “μετά-τοπίο”.
Μετά-τοπία δημιουργημένα εν μέσω trance καταστάσεων. Καταστάσεων όπου η συνείδηση δεν αλλοιώνεται, μα επεκτείνεται προς τα πάνω και προς τα κάτω, πίσω και μπρος, πλαταίνει αλλά και μικραίνει. Τα χωρά όλα και είναι όλα ένα, ενώ παράλληλα γινόμαστε η κυρίαρχοι του σύμπαντος- χώρου. Σύμφωνα με την κοινή αντίληψη η κατάσταση αυτή δημιουργείται μόνο μέσα από διάφορες ουσίες και αγνοεί ότι το ίδιο το υποκείμενο χωρίς την επίδραση τους μπορεί να μπει σε μια κατάσταση βαθιάς συγκέντρωσης και ροής.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Εκείνη την εποχή δεν μπορούσες να κάνεις πολλά, οπότε εφόσον ήξερες πώς γίνεται, σκεφτόσουν πολύ. Προσωπικά Βατερλό και κοινωνικά πειράματα σε μια κοινωνία που φάνταζε ξεκούρδιστη και διαμελισμένη. Οι άνθρωποι είχαν μετατραπεί σε τοπία καταχνιάς, που παραδόξως δεν χρειάζονταν τους ανθρώπους. Η νύχτα έπεφτε νωρίς ή έτσι μας φάνταζε, μετατρέποντας τα συναισθήματα σε ψυχογραφικούς χώρους. Μια ξερή έρημος έπεφτε πάνω στην υγρή παγωμένη άσφαλτο και οι ρόδες γλιστρούσαν αβίαστα με ύπουλα μειωμένη τριβή, νιώθοντας ότι δεν υπάρχει αντίσταση από πουθενά στο να πέφτεις, να πέφτεις…
Αυτές ακριβώς ήταν και οι επιλογές σου, στο να πέσεις ή να μην πέσεις. Κάπου εκεί γνώρισα και τον Θ. Γυρίζαμε άσκοπα(μάλλον σκόπιμα) όλη μέρα με τα ποδήλατα, με την ελπίδα ότι εκεί που θα φτάσουμε θα μας περιμένει ένα μικρό ζεστό μπαρ. Έτσι κάναμε ομάδα και αποφασίσαμε να το γυρίσουμε (ποδηλατικός αλκοολισμός) από Φιξ σε Μάμος για λόγους σύσφιξης του τιμ αλλά και για χάρη της εποχής της μαμόλας, όπως είχαμε ονομάσει τα χρόνια μας. Αυτή η λέξη κυμαινόταν μεταξύ μαρμότας και μομόλο και μας άρεσε πολύ να την κολλάμε παντού.
Εγώ είχα ένα μικρό κουδουνάκι, και καθώς ολντ σκουλ αγόρι που ήμουν, κουδούνιζα σε κοπέλες, πράγμα που ενοχλούσε τον συνοδοιπόρο μου, αλλά και τις κοπέλες. Ατελείωτη χαρά και κυνισμός μαζί, για εμένα, και έτσι το διασκέδαζα μόνος μου. Με συγχωρούσαν όμως γρήγορα είναι η αλήθεια, γιατί πάντα κουβάλαγα μπαλώματα και εμψύχωνα την ομάδα καταλλήλως να συνεχίσει κάποια ανάβαση.
Έλεγα ότι οι άνθρωποι ζωγραφίζουν τοπία με ανθρώπους μέσα, και όλα αυτά για λόγους αμηχανίας. Συναντήσαμε και άλλους με ποδήλατα και τότε καταλάβαμε ότι οι άνθρωποι είναι τα ποδήλατα τους. Στα τοπία μου όμως δεν υπήρχε περίπτωση να υπάρξουν οι άνθρωποι, ούτε με ποδήλατα, ίσως γιατί τα τοπία μου είχαν κάτι από το παλμό της σάρκας και έτσι η ελπίδα ότι κάποια στιγμή θα ξεπηδήσουν από εκεί άλλοι άνθρωποι, μεταμορφωμένοι ίσως, με γέμιζε με μια προσγειωμένη θαλπωρή».
Κωνσταντίνος Μπερδέκλης
Ο Κωνσταντίνος Μπερδέκλης σπούδασε στο ΤΕΙ Aθήνας και στο UCA γραφιστική και ζωγραφική αντίστοιχα Έχει παρακολουθήσει δυο χρόνια Αγιογραφία. Έχει πάρει μέρος σε εκθέσεις στην Αrtzone42, Κ-art gallery, Booze Cooperativa, Art Raw gallery, Cheapart, Blender, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Φωταγωγός. Στο Affordable Art Fair Hampstead στο Λονδίνο και δυο φορές συμμετείχε στην Art- Athina. Έχει σχεδιάσει εξώφυλλο για την Athens voice καθώς επιμελήθηκε το φανζίν “Αστυδρόμος” για τέσσερα χρόνια όπου και πήρε μέρος στο φεστιβάλ “fanzines D21 Kunstraum” στην Γερμανία. Έχει σχεδιάσει μια αυτοέκδοση που φιλοξενήθηκε στο “Βιβλιοπωλείο Φωταγωγός” καθώς και την επιμέλεια άλλων λογοτεχνικών βιβλίων. Έχει γράψει μουσική για την ταινία μικρού μήκους του Sangmok Ha “The stranger” καθώς και αποτελούσε μέλος του experimental folk group “ψθρ”.