Την έκθεση «Εννοιακές Αποκρυσταλλώσεις» θα προλογίσει ο κ. Πέτρος Μπεκάκος, προιστάμενος της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά.
Πρόκειται για εικαστικές δημιουργίες που φιλοτεχνήθηκαν από το 1983 μέχρι σήμερα με κύρια συνθετικά στοιχεία ονόματα προσώπων, αλγεβρικά σύμβολα, γεωμετρικές σχέσεις, αλληγορικές μορφές και σώματα στο χώρο. Ορισμένα έργα του Κώστα Ευαγγελάτου έχουν εκτεθεί σε διεθνείς εκθέσεις καθώς και σε ατομικές εκθέσεις του στη Νέα Υόρκη, 1984, 1985, στο Σαντιγύ, 1988, στο Παρίσι 1999, 2007, 2008, 2010, 2012, 2017, 2019.
ΣΙΝΙΑΛΑ ΕΚΦΡΑΣΗΣ
Στην νέα έκθεση του στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, με τίτλο «Εννοιακές Αποκρυσταλλώσεις», την τέταρτη μεγάλη ατομική έκθεση του στον ίδιο ιστορικό πολιτιστικό χώρο του Δήμου Πειραιά (2016, 2017, 2019, 2024), ο διεθνής καλλιτέχνης Κώστας Ευαγγελάτος με τις συνθέσεις του αναζωογονεί θέσεις και οπτασίες πλασμένες με φως και χρώμα, τονίζοντας τα καίρια σημεία μιας ανατομίας, που αποκαλύπτει οντότητες και υδρίες πνεύματος, ανάτασης και διάδρασης, με έντονα ωστόσο γήινο παράστημα. Εξαϋλώνει τον εναρμονισμό της φύσης και επιτρέπει στο καλλιτεχνικό εαυτό του να εκφράζεται ασύμφωνα με τα κελεύσματα των καιρών… Δεν ακολουθεί τύπους και πρότυπα, αλλά μια θετική γόνιμη οδό, στην οποία δέχεται μηνύματα, τα επεξεργάζεται, τα φιλτράρει και τα εκτοξεύει με βεληνεκές, σε ακτίνες απόστασης από την τυποποίηση.
Με πληθωρικότητα το αρμονικό παιχνίδισμα που διαφαίνεται στα έργα του δένει απαράμιλλα με την πλαστικότητα των όγκων, σε ένα λυρικό περπάτημα, στο οποίο η εγκρατής παραστατικότητα δίνει το μέτρο του άρτιου πάθους. Στο πέλαγος των αποκαλυπτικών συνειρμών και των τάσεων που επιφυλάσσει η ύψιστη τέχνη του φανερώνει τα μυστικά για ένα σαγηνευτικό ταξίδι.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι «εννοιακές αποκρυσταλλώσεις» του Κώστα Ευαγγελάτου με μυστήριο εκλεπτυσμένης αναδημιουργίας συνυπάρχουν και εκφράζουν το μεγαλείο της δημιουργικής στιγμής, ειδικά στις γνωστές performance του. Έντεχνα χαρακτηρίζουν την γραφική απόκλιση του, που βασίζεται σε ιδεογράμματα. Στην πορεία της εξέλιξης του μετασχηματίστηκαν σε εικαστική τοιχογραφία, και μωσαϊκό από αναρίθμητες εξεικονίσεις. Οι συλλήψεις του έχουν προνόμιο την αδιάλειπτη χρησιμοποίηση των πρωτοποριακών μέσων έκφρασης, που εντείνει την υπερβατική αξία τους και προβάλλει την έμφυτη ιδιότητα του να μορφοποιεί δυναμικά νέες ιδέες.
-ΛΕΟΝΤΙΟΣ ΠΕΤΜΕΖΑΣ
Ιστορικός Τέχνης
ΤΟ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΟ ΧΕΡΟΥΒΙΜ ΤΟΥ ΚΩΣΤΑ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΥ
Προβληματίζει εύμορφα ο τρόπος, που διαλέγεται εικαστικά ο δημιουργός. Ο θεατής θα νοιώθει ότι μια ιδέα ερμηνείας την κυοφορούσε μέσα του από καιρό. Γίνεται ο Κώστας Ευαγγελάτος εννοιολογικό Χερουβίμ με τεράστια φτερά σε εν κινήσει απεικάσεις στους ταχείς ρυθμούς ζωής κι’ όσο διακονεί τέχνη επί της αγιογραφίας καθημερινών ανθρώπων, τα γράμματα περιστρέφουν και περιστρέφουν τριγύρω από τα αιθέρια πορτρέτα σαν μια αλληλουχία σκέψεων, που θέλουν να σβήσουν στη διαχρονία τους μέσα. Το εννοιολογικό φάσμα γραμμάτων και συμβόλων από τα διεθνιστικά αλφάβητα λειτουργούν σαν ένα φωτοστέφανο άνω και κάτω έκφρασης πλήρους περιφοράς αποτελούμενα από φωτεινά γράμματα στα υστερόγραφα ανήμπορων λέξεων. Κι’ είναι αυτός ο μυστικός κώδικας συνομιλίας σε μια πανεθνική γλώσσα. Με σύμβολα παρμένα από τους οχηματικούς μας δρόμους γίνονται προσχήματα και σημεία στίξης, οι συναρτήσεις της ανθρώπινης πορείας μας. Βέλη που δε δείχνουν ποτέ, ή δείχνοντας στη ματαιότητα του τίποτα. Διαγραφές Χ που σημαίνει προ(σ)κλήσεις καθαρής ταυτότητας ενός γνωστού μας άγνωστου. Σπαράγματα μαθηματικών συναρτήσεων μερικών κάποιων πιθανών αγνώστων και σημειώματα αρχιτεκτονικών σημάνσεων στις μεσοτοιχίες ανθρώπινων σωμάτων. Κινείται ο Ευαγγελάτος εκτός ορίων, ναι. Στις νευραλγικές γκρίζες ζώνες μεταξύ ατεκνίας και ωοτόκου υπερτέχνης ποιώντας υψηλής ποιότητας καλλιεργήματα του εύφορου του νου. Γι’ αυτό είναι ωραίος μέσα στην εννοιολογική του μυθολογία. Και δεν είναι ο ουρανός του απλά κατάφωτος με άστρα, αλλά ολοφώτιστος με γράμματα καθαρών λέξεων. Αγαπιέται για τον αφάνταστα φταστό του κόσμο. Με μια βυζαντινή μυθολογία ενός Αγίου Στεφάνου ημίγυμνο από τη μέση και άνω, περιστοιχισμένου από τη βάτο και τον ακάνθινο στέφανον του επαναστάτη Ιησού στον χαοτικά πολυοργανωτικό περιβάλλοντα υδρότοπο του. Οι πίνακες του είναι η εκφορά ενός ολόδροσου Κεφαλονίτικου κοινού τόπου με Νηρηίδες και νεανικές φιγούρες σιωπηλά καθηλωμένες στην προεφηβική αγιοσύνη του δημιουργού. Τριγύρω δεσπόζουν μικροί μετασεισμοί εννοιολογικών συμβόλων μιας θεωρίας των εννοιών μπολιασμένη στον ποιητικό κορμό του, ως ανθός καμέλιας αναδυόμενος σε σώμα σχίνου. Ο Κώστας Ευαγγελάτος είναι μια εμβληματική παρουσία στην τέχνη του. Κληρονόμος ενός εικαστικού λετρισμού / lettrism με το πενάκι του Ισίδωρου Ισού / Isidore Isou ανά χείρας. Ρόδο αθάνατο μεταξύ ρόδων και Ρόδου στυλοβάτης σε λιμάνι εικαστικά ολόμονο, μοναχικής πνευματικής ιδιάζουσας ιδιοστιγμής. Μόνο στην ταχύτητα διαφυγής του ως άστρο θα αντιληφθούμε τι σήμαινε ο Κώστας Ευαγγελάτος σαν έργο τέχνης ο ίδιος, με την ποιητική και απεικαστική ιδιάζουσα ροπής του.
-ΚΑΣΣΑΝΔΡΑ ΑΛΟΓΟΣΚΟΥΦΗ
Λογοτέχνης, Εικαστικός
ΑΠΟ ΤΑ ΥΛΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ…
Σε ποιους ορίζοντες ανοίγεται το ζωγραφικό έργο όταν ανοικειώνει τις οπτικές μας προσδοκίες; Στην έκθεση του Κώστα Ευαγγελάτου συναρθρώνονται έργα αφαιρετικά σε καμβά και σε άλλα υλικά με την τεχνική της επίθεσης χρώματος απευθείας από το σωληνάριο, αλλά και μνημειώδη υφασμάτινα ζωγραφικά πανό. Η θεματική των πινάκων είναι κυρίως η προσωπογραφία, μία ιδιότυπη μορφή της, η οποία αποδίδει την πιο κυριολεκτική έννοια του όρου. Το πρόσωπο στοιχειοθετείται περισσότερο ως μια βασική δομή, τύπου Gestalt, αρχετυπική όσο και σύγχρονη, προερχόμενη από ένα υπερχρονικό, ανιστορικό ορίζοντα. Ακόμη και τα σύμβολα που συνοδεύουν την εκάστοτε φυσιoγνωμία, όπως τα εννοιακά κιονόκρανα, φαίνεται περισσότερο να συντονίζονται με την αρχαιοπρέπεια των μορφών και να υπερτονίζουν την εμβέλεια τους στο χρόνο και στο χώρο, χωρίς να επιδιώκουν απαραίτητα την παραπομπή στην αντίστοιχη ιστορική περίοδο. Η επιλογή του ιωνικού στοιχείου με τις καμπύλες γραμμές εξυπηρετεί, μάλλον, αποτελεσματικότερα την απόδοση μιας κομψής, αενάως κινούμενης ατμόσφαιρας. Ο καλλιτέχνης υπερβαίνει, με την διάσταση που δίνει σε αυτές τις προσωπογραφίες, την απόδοση ενός μονοδιάστατου υποκειμενισμού και την έμφαση στην ατομικότητα. Απεναντίας, οι υπαινικτικές, γραμμικές προσωπογραφίες του εναγκαλίζουν και δύνανται να εμπεριέξουν ταυτιστικά το πρόσωπο κάθε θεατή με τρόπο που τις καθιστά διαχρονικά ενεργές αλλά και μόνιμα παρούσες, εφόσον δεν απολιθώνονται στους κόλπους ενός σαφώς προσδιορισμένου χώρου.
-ΕΥΑΓΓΕΛΙΑ ΝΑΚΑ
Ιστορικός τέχνης
Κεντρική φωτογραφία θέματος: ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΑΤΟΣ, ΤΟΠΟΛΟΓΙΚΗ ΣΥΝΘΕΣΗ II, 2017
