Στην έκθεση «Καί τό θέρος ἤδη παρῆλθεν…» παρουσιάζονται έργα, τα οποία ο καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει κατά τη διάρκεια των τελευταίων 4 χρόνων.
Στη μέση της χειμερινής ανάπαυλας ο Κώστας Σπυριούνης εκθέτει μια σειρά από έργα εμπνευσμένος από τις καλοκαιρινές ημέρες. Στη νέα αυτή σειρά έργων ο Σπυριούνης αποτυπώνει στον ζωγραφικό καμβά τα προσωπικά του βιώματα. Μια βουτιά στη θάλασσα, ένα παιχνίδι στην άμμο, ένας σύντομος ύπνος κάτω από τις ακτίνες του ήλιου, είναι μερικά από τα στιγμιότυπα που αιχμαλωτίζει και όλα αυτά λίγο πριν εκπνεύσει το καλοκαίρι.
Τα έργα του μεταφέρουν τον θεατή σε έναν χρόνο παρελθοντικό και αναλλοίωτο. Σε χρονικές στιγμές που υπάρχουν πια μόνο στην μνήμη και αναζωπυρώνουν την αίσθηση της νεότητας. Σε στιγμές που όλα είναι ιδανικά. Μέχρι το καλοκαίρι να φτάσει στο τέλος του. Και τότε έρχονται τα πρώτα σύννεφα. Και έρχεται η στιγμή που πρέπει να συγκεντρώσουμε τα πράγματά μας. Και να αποχωρήσουμε.
Ο Σπυριούνης αυτό αποτυπώνει στην νέα του ατομική έκθεση: τη λαχτάρα των τελευταίων καλοκαιρινών ημερών. Την αδημονία μιας ευχάριστης συνθήκης που οδεύει στο τέλος της, με τις άδειες σχεδόν έρημες παραλίες από τον νότια Εύβοια. Διότι, οι αποτυπώσεις αυτές εκκινούν τις μνήμες μας και μας μεταφέρουν σε τόπους παρελθόντος χρόνου.