Η Αλεξάνδρα Μιχάλη στη νέα ενότητα έργων της επιχειρεί να αποτυπώσει με σύγχρονο βλέμμα όψεις της ελληνικής τέχνης από τους θησαυρούς του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου.
Το ζωγραφικό της ιδίωμα από τους χρόνους της σπουδής της στην ΑΣΚΤ έως σήμερα χαρακτηρίζεται από την παρατήρηση της φύσης και της Ελληνικής Τέχνης διαχρονικά. Και είναι χαρακτηριστικό αυτό που η ίδια επισημαίνει: “Ο πόθος μου είναι να εγκολπωθώ – κατά τις δυνάμεις μου – το μέτρο, το ρυθμό, τη βαθιά εκφραστικότητα και συγχρόνως τη λιτότητα της μεγάλης αυτής τέχνης. Αυτές οι αρετές εικάζω ότι προέκυψαν από την οξύτατη παρατήρηση της φύσης και από την αξιοποίηση της πείρας προηγουμένων γενεών καλλιτεχνών στη διαπραγμάτευση του κάθε θέματος”.
Στο καφέ του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου εμβληματικοί αρχαϊκοί κούροι έρχονται στο σήμερα κι έτσι όπως παρατίθενται δίπλα σε νέους της εποχής μας – τον Φώτη και τον Αλέκο- αποκαλύπτουν τη ζωντανή, πάλλουσα συνέχεια της τέχνης στον τόπο μας: το γοητευτικό μειδίαμα των κούρων, αυτό το γοητευτικό άνοιγμα της ελληνικής τέχνης στο ρεαλισμό, σαρκώνεται ζωγραφικά στο χρωστήρα της Αλεξάνδρας Μιχάλη. Με την ίδια φυσικότητα, η ζωγράφος μεταγράφει γεωμετρικά μοτίβα από αγγεία της αντίστοιχης περιόδου.
Ακόμη, αφαιρετικά ως προς την απόδοσή τους και χαριτωμένα πουλιά και νεαρά ζώα, ανάλογα με εκείνα που διακοσμούν τις λαβές των τριποδικών λεβήτων αποδίδονται πρωτότυπα σε έργα-επιτοίχια “χαλιά”. Εκεί, μαζί με τους σύγχρονους νέους-μοντέλα, εντάσσεται ο περίφημος χάλκινος πολεμιστής της γεωμετρικής περιόδου από την Καρδίτσα, υπερβαίνοντας όχι μόνο τον χρόνο αλλά και τη λειτουργία για την οποία φιλοτεχνήθηκε.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Χρωματικά η δημιουργός πειραματίζεται με την παλέτα των αρχαίων χρησιμοποιώντας τα χρώματα των αγγείων: υπόλευκος πηλός, ώχρες κόκκινες και κίτρινες και γανωμένο μαύρο “ντύνουν” τους Κούρους, τους κλασικούς αλλά και τους σύγχρονους. Όλα αυτά με ευαισθησία και καθαρή πρόθεση να μιλήσει η ζωγράφος στο διεθνές φιλότεχνο κοινό που επισκέπτεται το Μουσείο, με ζωγραφικούς όρους σύγχρονους, ζωντανούς. Να προσπαθήσει να μεταδώσει στον θεατή τής συλλογής της το βίωμα, το ότι η τέχνη είναι ενιαία – μια δυναμική έκφραση που υπερβαίνει χρονολογικές και τοπικές ταξινομήσεις.
Η Αλεξάνδρα Μιχάλη επιχειρεί μια έντιμη συνομιλία με τους ανώνυμους μαΐστορες της αρχαιότητας, κλίνοντας παράλληλα το γόνυ με σεβασμό στους σύγχρονους δασκάλους της. Κούροι και τωρινοί νέοι του περιβάλλοντος της, όπως εντάσσονται στη δουλειά της, συμπυκνώνουν ζωγραφικά την “Άνοιξη της ζωής” που αποδίδεται άλλοτε φυσιοκρατικά κι άλλοτε με τον ελληνικό-γεωμετρικό και αρχαϊκό τρόπο.
Την έκθεση επιμελείται ο ιστορικός τέχνης Γιώργος Μυλωνάς.