Η Επιτροπή Κρατικού Βραβείου Συγγραφής Θεατρικού Έργου αποτελούμενη από τους Νίκο Διαμαντή ως Πρόεδρο, Αμαλία Κοντογιάννη, Ειρήνη Πιττακή, Έρι Κύργια και Ανδρέα Φλουράκη ως μέλη, αξιολόγησε τα ενενήντα πέντε (95) έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό.
Η Επιτροπή Κρατικού Βραβείου Συγγραφής Θεατρικού Έργου λαμβάνοντας υπόψη την πολυπλοκότητα του θεατρικού φαινομένου σήμερα, η οποία προάγει τη διασύνδεση ιδεών, προσώπων, σχέσεων, πλοκής, κειμένου, με καινοτόμους καλλιτεχνικούς τρόπους και γνωρίζοντας ότι τα τοπία του θεατρικού κόσμου επιδιώκουν να ενσωματώσουν την επισφάλεια, τη διαφορετικότητα, τη διαλεκτική ενός κόσμου που αλλάζει, αποφάσισε ομόφωνα:
Να μην απονείμει Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου, καθώς ανάμεσα στα υποβληθέντα έργα δεν υπάρχει κάποιο κείμενο, το οποίο να πληροί όλες τις προδιαγραφές ενός ολοκληρωμένου, σύγχρονου θεατρικού έργου.
Να αποδοθεί έπαινος σε εννέα (9) έργα που ομαδοποιούνται σε τέσσερις πλατφόρμες με διακριτά χαρακτηριστικά ως εξής:
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Κρατικό Βραβείο Θεατρικού Έργου
α. Τρία (3) έργα κλασικής θεατρικής δομής που απηχούν σύγχρονους προβληματισμούς και διακρίνονται για τον καθαρό χειρισμό τους:
– “Κοίτα ωραία πράγματα που συμβαίνουν” των Αντωνίου Κούφαλη και Κωνσταντίνου Κούφαλη, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ICEMAN”
– “ΑΙΓΑΙΟΝ”STORY του Χρήστου Στρέπκου, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ΑΡΗΣ ΤΖΩΤΖΗΣ”
– “ΟΝΕΙΡΟ ΗΤΑΝ…!!!” των Χρήστου Μερζιώτη και Στάθη Μπαχταλιά, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με τα ψευδώνυμα “ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΛΑΣ & ΣΤΑΘΗΣ ΓΡΑΨΑΣ”.
β. Δύο (2) μονολόγους, για τον ιδιαίτερο λυρισμό και την ανάγλυφη γλώσσα τους:
– “ΓΚΡΕΤΑ” της Κωνσταντίνας Γιαχαλή, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “Χάριετ Μπράουν”,
– “ΞΕΝΗ ΟΠΩΣ ΠΟΛΥΞΕΝΗ” της Βάσιας Τραμπούλη, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ΦΙΛΟΜΗΛΑ ΘΕΟΦΙΛΟΥ”
γ. Τρία (3) έργα νεώτερης δομής και φρέσκιας δραματουργίας, που βασίζονται στην αποδόμηση και τη διακειμενικότητα και κάνουν χρήση νεανικής γλώσσας:
-“AMFIVALLO” της Αγγελικής Παρδαλίδου, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ΧΡΥΣΗ ΑΡΓΥΡΟΥ”,
-“Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΪΝΑΣ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ DEATH METAL” του Ιωάννη Κεντρωτά, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ΝΙΚΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ”,
– “DATA LOVE” της Ελευθερίας Κόμη, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “Μαρώ Αρμένη”.
δ. Μία (1) κωμωδία, που φανερώνει γνώση του είδους και του ιδιαίτερου ρυθμού που αυτό απαιτεί:
– “ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΑ ΔΕΙΠΝΑ” του Θεόδωρου Ιωσηφίδη, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “ΘΑΝΟΣ ΙΑΚΩΒΙΔΗΣ”
Κρατικό Βραβείο για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς
Η Επιτροπή Κρατικού Βραβείου για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς, αποτελούμενη από τους Αντώνη Αντωνίου ως Πρόεδρο, Λεία Βιτάλη, Έλενα Πέγκα, Λίλλυ Μελεμέ και Γιάννη Καλαβριανό ως μέλη, αξιολόγησε τα εβδομήντα επτά (77) έργα που υποβλήθηκαν στο διαγωνισμό.
Απονέμει ομόφωνα το Κρατικό Βραβείο για Νέους Θεατρικούς Συγγραφείς έτους 2018 στο έργο “Ελαφρά ψημένο” της Ιωάννας Θεοδοσιάδου, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “Αριάδνη Υφαντίδου”, με το εξής σκεπτικό: “Το έργο διακρίνεται για το ενδιαφέρον σύγχρονο κοινωνικό θέμα του, έχει καλοστημένη δομή με κλιμακούμενη αγωνία και ρεαλιστικούς διαλόγους”.
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
Επίσης απονέμει ομόφωνα Έπαινο στο έργο “Ο Λυκάνθρωπος” του Σταύρου Δάλκου, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “Γιάννης Λυκούδης”, με το εξής σκεπτικό: “Το έργο έχει καλοστημένη δομή σαν παραβολικό παραμύθι και συνεχείς ενδιαφέρουσες ανατροπές”.
Η Επιτροπή με μεγάλη ευαισθησία και προσοχή θα ήθελε να επισημάνει ότι τα υποβληθέντα έργα στην πλειοψηφία τους στερούνται δομής και πρωτοτυπίας. Συγκεκριμένα παρατηρούνται τα εξής:
– Άγνοια κανόνων θεατρικής συγγραφής, επιφανειακή γραφή με αδυναμία εξέλιξης της πλοκής, με φλύαρους διαλόγους, άνευρη δομή και αναμενόμενες καταστάσεις,
– έλλειψη γνώσης κανόνων του θεάτρου.
– Η έλλειψη γνώσης της θεατρικής γραφής οδηγεί στην παρουσίαση έργων με την οπτική, κατά την πλειονότητά της, τηλεοπτικού σεναρίου.
Κρατικό Βραβείο συγγραφής θεατρικού έργου για παιδιά
Η Επιτροπή Κρατικού Βραβείου θεατρικού έργου για παιδιά αποτελούμενη από τους Τάκη Τζαμαργιά ως Πρόεδρο, Μαρία Καρανάνου, Μίκα Πανάγου, Μαρία Δημάκη Ζώρα και Εδουάρδο Γεωργίου ως μέλη αξιολόγησε τα τριάντα τέσσερα (34) έργα που κατατέθηκαν στο διαγωνισμό.
Απονέμει ομόφωνα το Κρατικό Βραβείο συγγραφής θεατρικού Έργου για Παιδιά έτους 2018 στο έργο “Ράϊαν και Νουρ ή… Νουρ και Ράϊαν” της Αγγελικής Δαρλάση, το οποίο υποβλήθηκε στο διαγωνισμό με το ψευδώνυμο “Φραντζέσκα Ξένου”, με το εξής σκεπτικό:
“Το έργο ξεχωρίζει για τη σωστή και ισορροπημένη θεατρική δομή και ανάπτυξη σε όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που συγκροτούν τα δομικά και υφολογικά στοιχεία ενός δραματικού κειμένου (δράση, αφήγηση, πλοκή, συγκρούσεις, γλώσσα και έντονη προφορικότητα) με πολλαπλές δυνατότητες σκηνικής εικονοποίησης.
Πρόκειται για ένα αλληγορικό και συμβολικό κείμενο με αναγνωρίσιμα παραμυθιακά στοιχεία, ανοικτό σε σύγχρονες σκηνοθετικές διαμεσολαβήσεις, μέσα από αυτοσχεδιασμούς και σκηνογραφικές προτάσεις. Πρωτότυπο και σύγχρονο θέμα, ενδιαφέρουσα ιστορία και εξέλιξη, αναπτυγμένοι χαρακτήρες, απαλλαγμένο από ταμπού και διδακτισμό, ωραία γλώσσα, ισορροπημένη και απόλυτα ενταγμένη στη δραματουργία η χρήση των τραγουδιών και της μουσικής.
Συνδυάζει στοιχεία περιπέτειας με την παρουσία ενός κεντρικού αφηγητή και την εναλλαγή ρόλων – φύλων μεταξύ χαρακτήρων ή και την μεταμόρφωσή τους (εμφανή στοιχεία της Commedia dell’ arte και των Σεξπηρικών έργων) με την δυναμική θέση της Βασίλισσας, ως γυναίκας που αποφασίζει για την τύχη της κόρης της. Στο περιεχόμενό του κυριαρχεί η αντίθεση ανάμεσα στο είναι και το φαίνεσθαι και στο κατά πόσο οι επιλογές μας καθορίζουν την τύχη μας και τη ζωή μας”.
Το χρηματικό έπαθλο του βραβείου αυτού είναι τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ.
Ωστόσο η Επιτροπή επισημαίνει ότι τα υποβληθέντα έργα στην πλειοψηφία τους στερούνται δομής και πρωτοτυπίας. Συγκεκριμένα παρατηρούνται τα εξής:
-Στην πλειονότητα των έργων που κατατέθηκαν κυριαρχεί μία εσφαλμένη ως σχεδόν παραποιημένη αντίληψη για το παιδί και τον ανήλικο θεατή γενικότερα, που αντλείται ερήμην του από τα animation – κόμικς και το χώρο του θεάματος.
-Στα έργα απουσιάζει σχεδόν παντελώς η επαφή με τη ρέουσα κοινωνική πραγματικότητα και η δημιουργία ηρώων – προτύπων με τους οποίους να μπορούν να ταυτισθούν τα παιδιά και οι νέοι. Δεν υπάρχει σχεδόν καθόλου η παρουσία ενός στέρεου δραματικού πλαισίου που ευνοεί και αναδεικνύει ρεαλιστικές σχέσεις και καταστάσεις με μια χυμώδη, επικοινωνιακή, ρεαλιστική και ταυτόχρονα ελλειπτική γλώσσα που να προκαλεί και να ερεθίζει τη φαντασία του παιδιού.
-Τέλος τα θέματα που πραγματεύονται τα έργα ενισχύουν μια σχολική περιορισμένη θέση για το είδος, που οδηγεί σε αρκετές περιπτώσεις στη “σχολειοποίηση” του θεάτρου για ανήλικους θεατές. Το ανοίκειο δεν συνδιαλέγεται με το οικείο και γηγενές προς μία αναζήτηση του σημερινού παιδιού στην Ελλάδα. Η ποίηση κι η ομορφιά, η έκπληξη κι η ανατροπή τροφοδοτείται και από ρεαλιστικές καταστάσεις, όπως ουσιαστικά και καίρια συναντά κανείς στο χώρο της λογοτεχνίας για παιδιά.