Κρίστη Στασινοπούλου: Ταξιδεύοντας στις μουσικές του κόσμου

Εφτακόσιες λέξεις; Τι να πρωτογράψω; Τι να πρωτοδιηγηθώ, απ’ την πολύχρονη περιπλάνησή μας, μαζί με τον Στάθη Καλυβιώτη και την μπάντα μας στις άκρες του πλανήτη που έχουμε την τύχη να μας στέλνει κάθε τόσο η μουσική μας.

Τα μουσικά φεστιβάλ του κόσμου, τις μεγάλες αίθουσες συναυλιών, ή τα μικρά εναλλακτικά κλαμπάκια, τα καλοκαιρινά, ανοιχτά θέατρα, ή τις σκηνές τις στημένες μέσα σε δάση, πλάι σε ποτάμια, ή στις πλατείες απομακρυσμένων χωριών; Μια πορεία που σε κάποιους αρέσει να την ονομάζουν «διεθνή καριέρα» κι εγώ, αντιπαθώντας ανέκαθεν τη μεγαλομανία, προτιμώ να τη βιώνω και να την παρουσιάζω όπως πραγματικά είναι: μια συλλογή εμπειριών, μουσικών ακουσμάτων και κυρίως φίλων απ’ τα διάφορα μέρη του κόσμου. Κάτω από συνθήκες και καταστάσεις τόσο διαφορετικές, τόσο απρόβλεπτες κάθε φορά…

Με σύντομα ή πολύωρα αεροπορικά ταξίδια, να βλέπεις τις διαδοχικές ανατολές ή δύσεις του ήλιου πάνω απ’ τα σύννεφα. Με ατέλειωτες διαδρομές μέσα σε βανάκια, να κυλάνε άλλοτε πάνω σε μοντέρνους, εντυπωσιακούς αυτοκινητόδρομους, άλλοτε σε επαρχιακούς δρόμους ή χωματόδρομους.

Κι εγώ να προσπαθώ να βολευτώ στη θέση μου και να κοιμηθώ, να ξεκουραστώ για την βραδινή συναυλία, αλλά συγχρόνως… θες και να κοιτάς, να κοιτάς, να ρουφάς με τα μάτια και με όλη σου την ψυχή, τοπία, ουρανούς, ιντάστριαλ οικοδομήματα κάθε είδους, γκέτο στις εισόδους των πόλεων, πυρηνικά εργοστάσια με απειλητικούς υδρατμούς σε σχήμα οβάλ να υψώνονται από πάνω τους, όμορφα διατηρημένα, κέντρο-ευρωπαϊκά χωριά με ποιητικές εικόνες καθημερινότητας, σαν να βλέπεις πίνακες του Μπρούγκελ, απέραντα χωράφια με καλλιέργειες.

Φιλοξενούμενοι άλλοτε σε σουίτες ξενοδοχείων πολλών αστέρων και άλλοτε σε φτηνά επαρχιακά πανδοχεία ή σε κουκέτες κάποιου γιουθ χόστελ που σε προτρέπουν σε παιδικούς μαξιλαροπόλεμους με τα παιδιά της μπάντας. Σε λαμπερές, φημισμένες πόλεις, δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς, Λονδίνο, Παρίσι, Βρυξέλλες, Κοπεγχάγη, Νέα Υόρκη, Ουάσιγκτον, Μόντρεαλ, Σάο Πάολο, Βαρκελώνη, Λισσαβώνα, Μπιλμπάο, Σάντα Κρουζ ντε Τενερίφ, Γάνδη, Νυρεμβέργη, Πράγα, Βιέννη, Ερεβάν…

Αλλά και σε άγνωστα χωριά και πόλεις, των οποίων το όνομα ούτε που γνώριζες πριν, μέρη που δεν θα υπήρχε ποτέ στην ζωή σου πιθανότητα να βρεθείς, αν δεν τύχαινε κάποιος παράγοντας του τοπικού πολιτιστικού ή κάποιος ιδιοκτήτης του τοπικού κλαμπ, ή κάποια κολεκτίβα μουσικόφιλων πιτσιρικάδων, να έχει ακούσει τον τελευταίο δίσκο σου και να γούσταρε πάρα πολύ να σε φέρει στον τόπο του να παίξεις. Κάπως έτσι…

Πιο δύσκολο απ’ όλα… να περιγράψω την αίσθηση που μεταδίδουν τα βλέμματα και η γλώσσα του σώματος του κάθε ξεχωριστού ακροατή, του κοινού της κάθε διαφορετικής χώρας ή ηπείρου, όταν ακούνε την μουσική και τα τραγούδια από τους δίσκους μας, την Ελληνική γλώσσα, ή τα όσα διηγούμαι και εξηγώ ανάμεσα σ’ αυτά που παίζουμε.

Ίδια παντού η επικοινωνία με το κοινό, αλλά συγχρόνως και τόσο αλλιώτικη. Άλλοι να γνωρίζουν άπταιστα ελληνικά, άλλοι άπταιστα… αρχαία ελληνικά… άλλοι να μην καταλαβαίνουν γρι ούτε τα αγγλικά που μιλάω ανάμεσα στα τραγούδια. Άλλοι να γνωρίζουν με κάθε λεπτομέρεια την σύγχρονη Ελληνική τραγουδοποιία, την μουσική μας παράδοση, το ρεμπέτικο, την βυζαντινή, το δημοτικό. Άλλοι πάλι να μην ξέρουν τίποτα, μα τίποτα απ’ όλα αυτά, ίσως ούτε καν που ακριβώς στον χάρτη βρίσκεται η Ελλάδα.

Πώς να περιγράψω και την απέραντη σωματική κούραση ώρες ώρες… Τσεκ-άουτ το πρωί απ’ το ένα ξενοδοχείο, τσεκ-ιν σε άλλη πόλη σε άλλη χώρα ίσως. Κουβάλημα πολύ, των πολλών μουσικών οργάνων μας και των ηλεκτρονικών μηχανημάτων του Στάθη, προώθηση της κάθε συναυλίας σε τοπικά ραδιόφωνα, στήσιμο της σκηνής, πρόβα ήχου και κατόπιν παίξιμο, τραγούδι, αφηγήσεις, ρυθμός, χορός, αυτοσχεδιασμοί και να προσπαθείς να μεταδώσεις στο διαφορετικό κάθε φορά κοινό την μαγεία και την αγάπη αυτού που βγάζεις από μέσα σου ως καλλιτέχνης. Κι απ’ την άλλη, εκείνη η απέραντη χαρά και η αίσθηση πληρότητας που παίρνεις από τα βλέμματα και από τα λόγια των τόσων διαφορετικού είδους ανθρώπων στις διαφορετικές περιοχές του πλανήτη, όταν έρχονται στα παρασκήνια να σε συγχαρούν και να σε γνωρίσουν, να σού εκφράσουν τα πιο βαθιά τους μυστικά και τα συναισθήματα που ένιωσαν στην συναυλία… Μια θετική ενέργεια που κινητοποιεί μέσα σου τεράστιες δυνάμεις αντοχής, επιμονής και απόλαυσης σε αυτό που κάνεις.

Πατάω «καταμέτρηση λέξεων» στον υπολογιστή μου… Είμαστε κιόλας στις εφτακόσιες και δεν άρχισα καν… Φτάνει λοιπόν για την ώρα. Πάω πίσω στο Ινδικό αρμονιάκι μου και στον Στάθη που με τα ακουστικά στ’ αφτιά και το λαούτο κρεμασμένο στον ώμο, μεταμορφώνει τις μουσικές του φράσεις, τα κύματα, τα κουδούνια των κατσικιών και τους θορύβους της πόλης σε λούπες. Συνεχίζουμε με τα καινούργια μας τραγούδια για την ώρα. Και όταν όλος αυτός ο ανεμοστρόβιλος καταλαγιάσει, θα έχουν μαζευτεί μπροστά μου, τα χαρτάκια, τα σημειωματάρια, τα σκίτσα, οι διευθύνσεις φίλων στις πίσω μεριές των εισιτηρίων και θα τα μαζέψω, θα τα καθαρίσω, θα τα ταξινομήσω και θα τα περιγράψω όλα μέσα στην απόλυτη σιωπή, μέσα στην απόλυτη ησυχία μου. Καλό καλοκαίρι.

Info:

Η Κρίστη Στασινοπούλου είναι τραγουδίστρια, στιχουργός- τραγουδοποιός. Τα τελευταία 15 χρόνια, μαζί με τον συνθέτη και μουσικό παραγωγό, Στάθη Καλυβιώτη, έχουν κυκλοφορήσει 5 δίσκους που διακρίθηκαν κυρίως στο εξωτερικό. Έκτοτε ταξιδεύουν και παίζουν στα πιο σημαντικά διεθνή μουσικά φεστιβάλ και συναυλιακούς χώρους στην Ευρώπη, την Αμερική, τον Καναδά, την Βραζιλία, στα περισσότερα απ’ τα οποία είναι και οι μοναδικοί Έλληνες εκπρόσωποι της χώρας μας, της μουσικής και της γλώσσας μας. Ο τελευταίος τους δίσκος Greekadelia, ανέβηκε στο νούμερο 1 των ευρωπαϊκών ραδιοφώνων της EBU και πήρε υμνητικές κριτικές από τα πιο σημαντικά διεθνή έντυπα, τα οποία συχνά αποκαλούν τους δύο καλλιτέχνες-δημιουργούς, άξιους «πρεσβευτές» μιας σύγχρονης, νεωτεριστικής και θετικής πλευράς του Ελληνικού πολιτισμού, που κινείται σιωπηλά και σεμνά στην χώρα μας, αλλά και εκτιμάται ιδιαίτερα, κυρίως «εκτός των τειχών».

www.krististassinopoulou.com, www,greekadelia.co