Κριστίν Καστ, Φ. Κ. Καστ, Οίκος της νύχτας: διχασμένη (Μεταίχμιο)

Ήταν τον Απρίλιο που μας πέρασε όταν το 5ο βιβλίο της σειράς του “Οίκου Της Νύχτας” έφτασε στα χέρια μας και οι εκδόσεις Μεταίχμιο, πιστές …

Της Γιώτας Παπαδημακοπούλου

στο ραντεβού τους, φέρνουν σήμερα στα χέρια μας το 6ο κατά σειρά βιβλίο της σειράς με τίτλο, “Διχασμένη“. Πλέον, ως πλήρως μυημένοι αναγνώστες, μπορούμε να απολαύσουμε τη συνέχεια των περιπετειών της Ζόι και της παρέας της σε ένα νέο επίπεδο αφού, κατέχουμε σε μεγαλύτερο βαθμό τη γνώση που συνθέτει αυτόν τον ιδιόμορφο και ξεχωριστό κόσμο βρικολάκων, που έχτισαν η μητέρα και η κόρη Cast. Και ενώ στα προηγούμενα βιβλία της σειράς αναζητούσαμε μαζί με τους νεαρούς πρωταγωνιστές τις καλά κρυμμένες αλήθειες πίσω από σκοτεινά μυστικά πλέον, επιχειρούμε να αξιοποιήσουμε τη γνώση που έχουμε ήδη αποκομίσει προκειμένου, να οδηγηθούμε στην λύτρωση, γεγονός που διατηρεί το ενδιαφέρον μας στα ύψη.

Την τελευταία φορά που συναντήσαμε τη Ζόι και την παρέα της, είχαν μόλις έρθει αντιμέτωποι με τον Καλόνα, πετυχαίνοντας μια προσωρινή νίκη, κερδίζοντας έτσι χρόνο να ανασυνταχθούν και να αποφασίσουν πως πρέπει να δράσουν. Τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά ούτε εύκολα καθώς, πρέπει να εμποδίσουν τον Καλόνα και τηΝεφερέτ να κυριαρχήσουν στον κόσμο τους, σπέρνοντας το σκοτάδι, τον όλεθρο και την καταστροφή. Παράλληλα, η Ζόι πρέπει να αντιμετωπίσει την έλξη που αισθάνεται για τον Καλόνα και τους ισχυρούς δεσμούς που δένουν την ψυχή της μαζί του, τους οποίους κουβαλάει από μια προηγούμενη αλλά, διόλου ξεχασμένη ζωή. Την ίδια στιγμή, η Στίβι Ρέι έχει να αντιμετωπίσει τα δικά της, προσωπικά προβλήματα καθώς, υπάρχουν μυστικά τα οποία μέχρι τώρα προστάτευε ωστόσο, πρέπει να πάρει αποφάσεις και να έρθει αντιμέτωπη με τις πράξεις της, πριν αυτές οδηγήσουν σε ακόμα χειρότερα αποτελέσματα.

Σε αυτό το νέο κεφάλαιο της ιστορίας, οι Cast επιλέγουν μια διαφορετική προσέγγιση, όσον αφορά την αφήγηση, σε σχέση με τα προηγούμενα βιβλία της σειράς. Ενώ μέχρι σήμερα παρακολουθούσαμε την εξέλιξη των γεγονότων, αποκλειστικά και μόνο μέσα από τα μάτια τηςΖόι, στο βιβλίο αυτό, η δύναμη της αφήγησης μοιράζεται και σε άλλους χαρακτήρες, με την Στίβι Ρέι να κερδίζει δικαιωματικά, μεγαλύτερο έδαφος. Υπό άλλες συνθήκες, η τροπή αυτή θα μπορούσε να είναι ενοχλητική στην προκειμένη περίπτωση όμως, είναι άκρως λειτουργική. Η Ζόι δεν μπορεί να είναι πανταχού παρόν κι εκτός αυτού,  η δράση της ιστορίας δεν στηρίζεται πλέον αποκλειστικά και μόνο πάνω σε αυτήν. Σαφέστατα και είναι η πρωταγωνίστρια, κατέχει τον σημαντικότερο ρόλο στην διαδραμάτιση των γεγονότων όμως, αν και ο σπουδαιότερος, δεν είναι πλέον ο μοναδικός άξονας. Δεν είναι μόνο οι δικές της πράξεις και αποφάσεις που καθορίζουν το μέλλον και το πως αυτό θα εξελιχθεί αλλά, και τον υπολοίπων, σε συλλογικό αλλά και καθαρά, προσωπικό επίπεδο.

Μια ακόμα ιδιομορφία που παρατηρούμε στην ιστορία είναι το γεγονός πως οι Cast, επιλέγουν να ενσωματώσουν στον θρύλο των βρικολάκων, τον οποίον έχτισαν με έναν δικό τους, ολότελα ξεχωριστό τρόπο, τον θρύλο των αγγέλων, περισσότερο δε, των έκπτωτων αγγέλων. Οι αναφορές είναι σαφείς και ξεκάθαρες ωστόσο, όλα τα νέα δεδομένα είναι πλήρως προσαρμοσμένα στο μήκος κύματος της δικιάς τους ιστορίας, του δικού τους κόσμου, από την πρώτη του σελίδα τρία χρόνια πριν, μέχρι σήμερα. Δεν θα πίστευα ποτέ πως δύο τόσο διαφορετικές θεματολογίες μπορούν να συνυπάρξουν τόσο αρμονικά αλλά εδώ που τα λέμε, δεν μπορούσα να πιστέψω ότι σε ένα βρικολακίστικο σύμπαν θα μπορούσε να βασιστεί και τελικά, να δομηθεί και να αναρριχηθεί πάνω σε αρχέγονες δοξασίες λαών και θρησκειών που φαινομενικά, δεν θα ασπάζονταν ποτέ την ύπαρξή τους. Τελικά, ίσως ο συνδυασμός όλων αυτών των παράδοξων να καθιστά την ιστορία αυτή στο σύνολό της, τόσο ξεχωριστή και μοναδική.

Κατά τ’ άλλα, οι συγγραφείς αφηγούνται την ιστορία με τον γνώριμο, δυναμικό, νεανικό και φρέσκο τρόπο τους, και δεν έχουν λόγο να κάνουν κάτι διαφορετικό αφού αυτός, είναι που έχει κατακτήσει τις καρδιές των αναγνωστών. Άλλωστε, είναι μια ιστορία εφήβων, απευθυνόμενη κατ’ εξοχήν σε εφήβους. Το καυστικό χιούμορ διατηρείται, αν και φροντίζει να κυμανθεί σε πιο ήπια επίπεδα καθώς, το κλίμα αγωνίας και φόβου και ο σκοταδισμός που διακατέχει την ιστορία είναι όλο και πιο έντονος, οι καταστάσεις που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι χαρακτήρες, όλο και πιο δύσκολες κι επικίνδυνες. Και μέσα απ’ όλα αυτά, επιχειρείται από τους δημιουργούς να περάσουν στο κοινό τους ένα νέο μήνυμα. Ότι δεν υπάρχει σωστή και λάθος επιλογή βάσει προδιαγραφών. Το σωστό και το λάθος, καθορίζεται από αυτό που αισθανόμαστε βαθιά μέσα μας και πως όσο παράλογο κι αν φαίνεται, η επιλογή της καρδιάς μας, είναι και η μοναδική της οποίας τα βήματα πρέπει να ακολουθήσουμε.

Περισσότερο από κάθε άλλη φορά, οι ήρωές μας, καλούνται να πάρουν αποφάσεις που θα είναι καθοριστικές για την πορεία, όχι μόνο της ζωής τους αλλά, και τους ίδιου του κόσμου τους. Θα πρέπει να αφήσουν στην άκρη τα προσωπικά τους πάθη, τις έχθρες και τις εμμονές τους και να επικεντρωθούν σε έναν και μοναδικό στόχο, να μην επιτρέψουν στο σκότος που τόσο απελπισμένα θέλει η Νεφερέτ να φέρει στον κόσμο, να κυριαρχήσει. Έχουν παλέψει και έχουν αγωνιστεί πολύ, όχι μόνο ατομικά αλλά, ως φυλή, προκειμένου να συμβιώσουν αρμονικά σε έναν κόσμο που παλεύει να τους δεχθεί και έχουν ορκιστεί πίστη στη θεά τους και δεν σκοπεύουν να την προδώσουν. Τα πράγματα όμως είναι ακόμα πιο δύσκολα όταν ο μεγαλύτερος εχθρός που έχουμε να αντιμετωπίσουμε, είναι ο ίδιος μας ο εαυτός και οι αδυναμίες μας, οι συνέπειες των οποίων, άσχετα από το πόσο χαρισματικοί, ξεχωριστοί και προικισμένοι είμαστε, μπορεί να είναι πιο τραγικές απ’ όσο πιστεύουμε.