Το Cine Ψυρρή θα φιλοξενήσει το δεύτερο θεματικό αφιέρωμα του Freecinema.gr με τίτλο “Ξαφνικά φέτος το καλοκαίρι”, που περιλαμβάνει προβολές ταινιών από τις 25 έως και τις 31 Ιουλίου 2013.
«L is for the way you look at me», έλεγε ο Νατ Κινγκ Κόουλ σ’ εκείνο το κλασικό τραγούδι του 1964. Πολλά τα άσματα που μιλάνε γι’ αυτή τη… THE BIG L, όμως, πάμπολλες είναι και οι ταινίες που δίνουν όψη στο συναίσθημα της αγάπης και μας κάνουν να ερωτευόμαστε ακόμη και μαζί τους, ειδικά στις διαστάσεις της μεγάλης οθόνης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Στο πλαίσιο του δεύτερου θεματικού αφιερώματος που παρουσιάζει το freecinema.gr, λοιπόν, το ΞΑΦΝΙΚΑ ΦΕΤΟΣ ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ γίνεται πιο… ερωτεύσιμο, επιλέγοντας ιστορίες που κρύβουν μέσα τους μεγάλες αγάπες, χωρίς να λογαριάζει το happy – ή μη – end.
Νεανικά καρδιοχτύπια της πρώτης φοράς, σχέσεις απιστίας, εκδικητικότητα και αντιπαλότητα στον έρωτα, παιχνίδια της μοίρας και του (χωρο)χρόνου, μέσα από οπτικές δημιουργών από την Αμερική, την Αγγλία, τη Γαλλία, την Ισπανία, το Χονγκ Κονγκ, έως και την Ισλανδία!
Από το αναλλοίωτα κλασικό και διαχρονικό μέχρι το cult και το… χιπστερικό που θα αγκάλιαζε κι ένας θεατής του σήμερα, επέλεξα δεκατρείς τίτλους ταινιών που αγαπώ και θα συνεχίζω να έχω αυτή τη σχέση μαζί τους. Για πάντα. Εκεί που ανήκουν πραγματικά. Στην οθόνη ενός κινηματογράφου. Εκεί που κι εγώ ερωτεύτηκα αυτή την Τέχνη. Από τα δραματικά, νεανικά αδιέξοδα του Καζάν στα 60′s μέχρι την πρεμιέρα μιας πανέμορφης επανέκδοσης που θα δούμε τον Αύγουστο στα θερινά σινεμά, των «Μυστικών της Κρεβατοκάμαρας», με νέα κόπια και την Ντόρις Ντέι να ερωτοτροπεί… οσκαρικά με το Ροκ Χάντσον.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΡΟΒΟΛΩΝ
ΠΕΜΠΤΗ 25 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΠΥΡΕΤΟΣΣΤΟΑΙΜΑ / SPLENDOR IN THE GRASS (1961) 124’, του Ελία Καζάν
Το ευαίσθητο κορίτσι από το Κάνσας που ερωτεύεται το «λάθος» αγόρι από τη μεγάλη οικογένεια, για να ραγίσει την καρδιά της και να φτάσει μέχρι την τρέλα.
Ένα τυπικό, χολιγουντιανό date movie που στα χέρια του Καζάν μετατράπηκε σε διχαστικό, οπερετικό δράμα για την καταπίεση της νεολαίας και τις σεξουαλικές νευρώσεις. Υπέροχο Technicolor, εντυπωσιακά δυνατή ερμηνεία από την 22χρονη Νάταλι Γουντ, ντεμπούτο στη μεγάλη οθόνη για τον 23χρονο Γουόρεν Μπέιτι και Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου για τον Γουίλιαμ Ιντζ. Επίσης, η πρώτη στουντιακή παραγωγή στην ιστορία που τόλμησε να δείξει το «γαλλικό φιλί» (με γλώσσα) στο σινεμά!
Ο ΣΚΟΤ ΠΙΛΓΚΡΙΜ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΩΝ 7 ΠΡΩΗΝ / SCOTT PILGRIM vs. THE WORLD (2010) 112’, του Έντγκαρ Ράιτ
Ο Σκοτ Πίλγκριμ αγαπάει τη Ραμόνα. Η Ραμόνα έχει επτά θανάσιμους πρώην. Για να την κάνει δική του πρέπει να τους νικήσει. Now it’s war.
Το μπάσταρδο γέννημα θρέμμα της μετωπικής σύγκρουσης ενός comic με τον πιξελαρισμένο, κινούμενο κόσμο των arcade games, δημιουργεί ένα ολότελα καινούργιο σύμπαν, όπου η διάσταση δεν παίζει κανένα ρόλο, το ρεαλιστικό φτύνει επιγραφές ήχων ή συναισθημάτων και η ψηφιακή μοντερνιά των εφέ αυτοσαρκάζεται μέσα από μια αισθητική σχεδόν… retro. Απίστευτα προχώ για την εποχή της, η ταινία του Ράιτ δε γνώρισε την εισπρακτική επιτυχία που της άξιζε, αλλά εξελίσσεται σε cult μύθο ανάλογο των μεταμεσονύκτιων προβολών του «Rocky Horror Picture Show»!
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 26 ΙΟΥΛΙΟΥ
Η ΓΚΑΡΣΟΝΙΕΡΑ / THE APARTMENT (1960) 125′, του Μπίλι Γουάιλντερ
Ο Σ.Σ. Μπάξτερ ανέρχεται στην εταιρεία όπου εργάζεται δανείζοντας το κλειδί της γκαρσονιέρας του σε όλους τους executives που την χρησιμοποιούν ως… ερωτική φωλιά! Η δική του η καρδιά χτυπάει για το κορίτσι του ασανσέρ, όμως, κι εκείνο κάπου σχετίζεται μ’ εκείνο το κλειδί…
Όσκαρ καλύτερης ταινίας, σκηνοθεσίας, πρωτότυπου σεναρίου, μοντάζ και καλλιτεχνικής διεύθυνσης (για ασπρόμαυρο φιλμ), ένα από τα κορυφαία ρομαντικά δράματα του Χόλιγουντ, με πικρό χιούμορ και σκληρές κοινωνικές νύξεις για την περίοδο και τα ήθη της Αμερικής του ’60. Το σινεμά του Μπίλι Γουάιλντερ σε όλη του τη μεγαλοπρέπεια.
ΠΡΟΓΕΥΜΑΣΤΟΤΙΦΑΝΙ / BREAKFAST AT TIFFANY’s (1961) 115′, του Μπλέικ Έντουαρντς
Η ιστορία της Χόλι Γκολάιτλι και του Πολ… «baby». Ψάχνουν το όνειρο στη Νέα Υόρκη. Θα βρουν το μοναδικό πράγμα που δεν τολμούσαν να φανταστούν.
Η κοσμοπολίτικη φινέτσα του Μπλέικ Έντουαρντς, η iconic φιγούρα της Όντρεϊ Χέπμπορν (με εκείνη την γκαρνταρόμπα του Givenchy), το Όσκαρ μουσικής και τραγουδιού στον Χένρι Μανσίνι και το βούρκωμα σε κάθε άκουσμα του «Moon River», από το πρώτο πλάνο, ξημέρωμα μπροστά στη βιτρίνα του Tiffany‘s, μέχρι το μουσκεμένο φινάλε με την ιστορική απάντηση απόλυτης αγάπης: «So plenty»! Δεν μπορεί να αγαπάς και να μην έχεις δει αυτή την ταινία στο σινεμά.
ΣΑΒΒΑΤΟ 27 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΟΙ ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΟΥ ΑΡΚΤΙΚΟΥ ΚΥΚΛΟΥ / LOS AMANTES DEL CIRCULO POLAR (1998) 112′, του Χούλιο Μέντεμ
Ο Όττο γνωρίζει την Άνα. Είναι παιδιά. Είναι μοιραίο. Τα ονόματά τους είναι καρκινικά, οι ζωές τους κάνουν κύκλους γύρω από μια αγάπη που ξεκίνησε σαν από… τηλεπάθεια, για να ολοκληρωθεί όπως προστάζει το πεπρωμένο και όχι εκείνοι…
Η αιώνια αγάπη αποκτά διαστάσεις μεταφυσικές, όπως ίσως της αξίζει, σε τούτη την κλασική για το ευρωπαϊκό σινεμά ερωτική ιστορία (που ανέδειξε το ταλέντο του Μέντεμ), αν και ελαφρώς παραγνωρισμένη από το πλατύ κοινό, ακόμη. Οι παράλληλες οπτικές γωνίες του αγοριού και του κοριτσιού αποτελούν ένα μοτίβο που πολλοί αντέγραψαν μετέπειτα, η μουσική του Αλμπέρτο Ιγκλέσιας σε στοιχειώνει κυριολεκτικά και το φινάλε θα σε τινάζει από το κάθισμά σου κάθε φορά που θα ξαναβλέπεις αυτή τη μοναδική σε συναισθήματα ταινία.
ΟΙ ΑΓΡΙΕΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ / A FEI JINGJYUHN (1990) 94′, του Γουόνγκ Καρ Γουάι
Ο Γιούντι, μεγαλωμένος από μια αλκοολική πρώην πόρνη, έχει αποφασίσει να κάνει τη ζωή των γυναικών δύσκολη σε αντάλλαγμα της άσχημης μοίρας του. Μια αθώα ταμίας κι ένα κορίτσι του cabaret ζητάνε τη δική τους θέση στην καρδιά του, χωρίς εκείνος να μπορεί ποτέ να επιλέξει το ταίρι του.
Δεύτερο στη φιλμογραφία του, αλλά πρώτο στην ερωτική του τριλογία (που ολοκληρώθηκε με την «Ερωτική Επιθυμία» και το «2046»), το πιο γνωστό στο δυτικό κοινό ως «Days of Being Wild» κάνει επίδειξη της εστέτ φόρμας του Γουόνγκ με τη σήμα κατατεθέν φωτογραφία του Κρίστοφερ Ντόιλ και την αβάσταχτα ναρκισσιστική καλλιτεχνική διεύθυνση των 60′s. Βγαίνεις με την ανάμνηση του κιθαριστικού θέματος των Los Indios Tabajaras καρφωμένη για πάντα στη μνήμη σου…
ΚΥΡΙΑΚΗ 28 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΠΕΡΣΙΣΤΟΜΑΡΙΕΝΜΠΑΝΤ / L’ ANNEE DERNIERE A MARIENBAD (1961) 94′, του Αλέν Ρενέ
Ένας άνδρας. Μια γυναίκα. Ένα χρόνο πριν, είχαν συναντηθεί ξανά σ’ αυτό το ξενοδοχείο στο Μαριενμπάντ. Είχαν σχέση; Είχαν, όντως, υπάρξει μαζί; Είχαν συμβεί τα όσα πιστεύει εκείνος; Μήπως εκείνη μπλοφάρει; Ή ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη μπλόφα απ’ όλες;
Η λέξη «σύμπαν» αποκτά ένα ολότελα μοναδικό, νέο νόημα μέσα σε τούτο το πρωτότυπο σενάριο του Αλέν Ρομπ-Γκριγέ (προτάθηκε μέχρι και για Όσκαρ!), μια πραγματική άσκηση φόρμας, ύφους και γραμμικότητας επάνω στην αφήγηση του σύγχρονου κινηματογράφου. Σαν ένα puzzle με κομμάτια που λείπουν και δε θα βρεις ποτέ σου, το φιλμ μοιάζει να αυτο-ευνουχίζει την απόλαυση του θεατή, ενώ την ίδια στιγμή τα πλάνα του Σασά Βιερνί αποθεώνουν το μπαρόκ και μαζί το ονειρικό. Χρυσό Λιοντάρι στο Φεστιβάλ Βενετίας του 1961.
ΑΣΑΝΣΕΡ ΓΙΑ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥΣ / ASCENSEUR POUR L’ ECHAFAUD (1958) 88′, του Λουί Μαλ
Μια μοιραία γυναίκα που σκηνοθετεί με τον εραστή της τη δολοφονία του συζύγου της, μετατρέπεται σε μοναχική, υποφωτισμένη μέσα στο νυχτερινό Παρίσι φιγούρα, ανίκανη να έρθει σε επικοινωνία με τον άνδρα που αγαπά, παντελώς αδύναμη να ανατρέψει τα παιχνίδια της μοίρας που, με έναν αστείο τρόπο, δε διαλέγουν να πάρουν το μέρος κανενός.
Από μια εισαγωγή σε μαύρο και άσπρο, η νύχτα φέρνει μαζί της μονάχα σκιερά συναισθήματα και ο Μαλ επιλέγει ως αγαπημένο του «ήρωα» το σκοτάδι, το οποίο ζευγαρώνει ιδανικά με τις κατάμαυρα moody, jazzy συνθέσεις του Μάιλς Ντέιβις και τονίζει τις ειρωνικές συμμετρίες της πλοκής καθ’ οδόν προς την καταστροφή. Η απόλυτη αμφισβήτηση των κλισέ του αμερικανικού νουάρ σε ένα από τα σημαντικότερα ντεμπούτα για σκηνοθέτη στην ιστορία του σινεμά!
ΔΕΥΤΕΡΑ 29 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΠΑΠΟΥΤΣΙΑ / THE RED SHOES (1948) 133′, των Μάικλ Πάουελ & Έμερικ Πρέσμπεργκερ
Νεαρή, ανερχόμενη χορεύτρια βιώνει τις πιέσεις ενός στρόβιλου συναισθημάτων, διχασμένη ανάμεσα στην τυφλή αφοσίωσή της στο μπαλέτο και τον άνδρα που αγαπά.
Ταινία – σύμβολο για το βρετανικό σινεμά, με μια εικαστική ματιά αξεπέραστη, το φιλμ μπλέκει τη μαγεία του παραμυθιού του Χανς Κρίστιαν Άντερσεν με το εμμονικό πάθος της ερωτευμένης ηρωίδας αλλά και με τα σύνορα της ονειρικής, ξεκάθαρα επηρεασμένης από έργα τέχνης του ιμπρεσιονισμού καλλιτεχνικής διεύθυνσης (με βραβείο Όσκαρ, φυσικά). Ο Σκορσέζε κόβει φλέβα!
ΑΝΝΑ ΚΑΡΕΝΙΝΑ / ANNA KARENINA (2012) 129′, του Τζο Ράιτ
Στα τέλη του 19ου αιώνα, η ρωσική υψηλή κοινωνία σοκάρεται από την ερωτική σχέση απιστίας της αριστοκρατικών καταβολών Καρένινα με τον νεαρό Κόμη Βρόνσκι.
Μια πιο «θεατρικής» αντίληψης εκδοχή του ομώνυμου, κλασικού έργου του Τολστόι στη μεγάλη οθόνη, τολμά και τοποθετεί τη δράση και το δράμα των ηρώων σε κάθε χώρο του εσωτερικού ενός θεάτρου, για να υπογραμμίσει με ειρωνεία το πλαστό συναίσθημα και τους κοινωνικούς ρόλους της περιόδου, ως κακέκτυπο ενός δυτικού τρόπου ζωής. Το αισθητικό μέρος του φιλμ είναι αδιανόητα μεγαλειώδες και τολμηρό σε σύλληψη (σκηνικοί χώροι μεταλλάσσονται μπροστά στην κάμερα, ανάλογα με τις ανάγκες της σκηνής), ενώ τα βραβευμένα με Όσκαρ κοστούμια θαμπώνουν με μια επιπλέον αναχρονιστική διάθεση.
ΤΡΙΤΗ 30 ΙΟΥΛΙΟΥ
TRUST (1990) 107′, του Χαλ Χάρτλεϊ
Μαθήτρια ανακοινώνει στους γονείς της πως είναι έγκυος. Ο πατέρας σωριάζεται νεκρός, η μάνα τη διώχνει από το σπίτι, ο γκόμενος την παρατάει. Ώσπου η ζωή της φέρνει το Μάθιου…
Boy meets girl φάση, αντι-ρομαντικοί τόνοι, φαρσικά μακάβριο χιούμορ και μια χειροβομβίδα… «just in case»! Η δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία του Χάρτλεϊ, βουτηγμένη μέσα στην indie rock μινιμαλιά τής δεκαετίας του ’90, ζηλεύει τον φιλμικό κόσμο του Γκοντάρ και θα κερδίζει την εμπιστοσύνη μας όσα χρόνια κι αν περάσουν. Αν είχε γυριστεί σήμερα, θα ήταν η κινηματογραφική Βίβλος των hipsters! Βραβείο σεναρίου στο Φεστιβάλ του Sundance το 1991.
ΟΝΕΙΡΕΜΕΝΗ ΑΠΟΔΡΑΣΗ / NOI ALBINOI (2003) 93′, του Ντάγκουρ Κάρι
Ο 17χρονος albino Νόι ξυπνάει κάθε πρωί με την καραμπίνα της γιαγιάς του, για να προκαλέσει μονάχα προβλήματα στο σχολείο του, αν και διάνοια κατά βάθος! Η Λίνα, κόρη ντόπιου βιβλιοπώλη που αναμασά τσιτάτα του Κίρκεγκορ, αποτελεί το αντικείμενο του ανικανοποίητου πόθου του, όταν δε βρίσκει καταφύγιο στο όνειρο, χαζεύοντας τροπικές εικόνες μέσα από ένα View-Master.
Σκηνοθετικό ντεμπούτο – έκπληξη από την Ισλανδία, με cool tempo που φέρνει στο μυαλό τις πρώτες ταινίες του Τζάρμους και μελαγχολικό χιούμορ που συγγενεύει με το σινεμά των αδελφών Καουρισμάκι. Η μοναξιά του παγερού τοπίου «ζωγραφίζει» τα πάντα γύρω από τους ήρωες με τάσεις… αυτοκτονικές και μια αίσθηση τραγωδίας σαρκάζει πάνω από το χιούμορ του φιλμ, που στο τέλος θυμίζει εκείνο το κλασικό ρητό για το ποιος γελά καλύτερα… Η καλλιτεχνική διεύθυνση «βρωμάει» 70’s και το νωχελικό soundtrack των Slowblow ολοκληρώνει το μακρινό ταξίδι ως τη βορειότερη πλευρά των φιόρδ.
ΤΕΤΑΡΤΗ 31 ΙΟΥΛΙΟΥ
ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΗΣ ΚΡΕΒΑΤΟΚΑΜΑΡΑΣ / PILLOW TALK (1959) 102′, του Μάικλ Γκόρντον
Ανέραστη interior decorator υποχρεώνεται, από λάθος της τηλεφωνικής εταιρείας, να μοιράζεται τη γραμμή της με ερωτύλο γείτονα και συνθέτη που… καίει το ακουστικό! Μια σχέση μίσους γεννιέται, όμως, με μια… πλαστοπροσωπία, πολλά μπορούν ν’ αλλάξουν.
Τεράστια εμπορική επιτυχία και το καλύτερο ζευγάρωμα της Ντέι με το Χάντσον, σε ένα πρότυπο χολιγουντιανής, ρομαντικής κωμωδίας που ξεκαρδίζει με τα… πολεμικά στερεότυπα των δύο φύλων και τις κλασικές συνταγές της ερωτικής κατάκτησης. Ο Αλμοδόβαρ δε θα υπήρχε χωρίς το γνήσιο, αμερικανικό camp του ’50! Με Όσκαρ πρωτότυπου σεναρίου.