Η σαρκική, ενύπνια και γλωσσική περιπέτεια ενός άντρα από την παιδική ηλικία έως την ωριµότητα. Ο Φάις αφουγκράζεται το σεξουαλικό πένθος του ήρωα και αφηγητή του. Φορώντας τη µάσκα του ίµερου, απ’ την καλή και απ’ την ανάποδη, επινοεί και µεταµορφώνει την αφροδισιακή µηχανή του µονήρους πρωταγωνιστή σε µικροϊστορίες, παραληρήµατα, ηµερολογιακές εγγραφές, αναγνωστικές σηµειώσεις, ντοκουµέντα, στιχοµυθίες, παραµύθια, ποιήµατα και τραγούδια. Μινιµαλισµός και θρυµµατισµένη πρόζα της ερωτικής µνήµης, παραφοράς και απουσίας.
Μια παραβατική µυθιστορία («πλαστή ιστορία ερωτικών παθηµάτων», κατά τον Κοραή), όπου το υψηλό φρόνηµα και η συναρπαστική περιπέτεια καταβυθίζονται στην απόγνωση της σάρκας. Μια μελαγχολική ερωτική μασκαράτα των πιο σωματικών εμμονών του αφηγητή. Μια μαύρη ερωτογραφία υπό το βορειοανατολικό φως της καταγωγής αλλά και της βιβλιοθήκης του συγγραφέα. Οι ασπρόμαυρες φωτογραφίες που παρεμβάλλονται στο κείμενο δεν τέμνουν µόνο τη ροή του σε άτυπα κεφάλαια, υποδόρια αποτυπώνουν τη θερμοκρασία και την υγρασία της γραφής, δηλαδή τη μέθοδο ανασκαφής/ανακοµιδής ερωτικών κτερισµάτων.
Ο Μισέλ Φάις (Κοµοτηνή, πρωταπριλιά 1957) είναι πεζογράφος. Κατά καιρούς γράφει κριτικά κείµενα, θεατρικά έργα και σενάρια. Βιοπορίζεται από τη δηµοσιογραφία, την επιµέλεια λογοτεχνικών σειρών και τα μαθήματα δημιουργικής γραφής. Του αρέσει να φωτογραφίζει και να πεζοπορεί.
ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ: «Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου» (1994, αναθεωρημένη επανέκδοση 2005), «Απ’ το ίδιο ποτήρι και άλλες ιστορίες» (1999, αναθεωρημένη επανέκδοση 2011• Κρατικό βραβείο Διηγήματος 2000), «Aegypius Monachus» (2001), «Το μέλι και η στάχτη του Θεού» (2002), «Ελληνική αϋπνία» (2004), «Πορφυρά γέλια» (2010).
Το μυθιστόρημα «Αυτοβιογραφία ενός βιβλίου» μεταφράστηκε στα γαλλικά και στα ρουμάνικα, η συλλογή των διηγημάτων «Απ’ το ίδιο ποτήρι» στα γαλλικά, ισπανικά κα αγγλικά. Διηγήματά του συμπεριλήφθησαν σε ισπανικές, γερμανικές, αγγλικές, τσέχικες και κινέζικες ανθολογίες και δημοσιεύτηκαν σε αμερικανικά περιοδικά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
ΘΕΑΤΡΟ: «Είμαι αριστερόχειρ ουσιαστικά» (Παράσταση για τον Μανόλη Αναγνωστάκη. Δραματουργική επεξεργασία, σκην. Α. Καλτσίκη, Φεστιβάλ Φιλίππων-Θάσου 2012, Θέατρο Θησείον, 2012), «Κάποιος να τους πονέσει» (24hour plays Athens, 2012, σκην. Κ. Μπερδέκα), «Πουπουλένιο τίποτα» (Εθνικό Θέατρο – Αναγνώσεις, 2011, σκην. Ν. Κουρής-Μ. Καλλιμάνη-Α. Καλτσίκη), «Μετά τις τελευταίες μας λέξεις» (Συνεργείο, 2011, σκην. Λ. Μελεμέ), «Πέστροφα Δουνάβεως» (Φεστιβάλ Φιλίππων, 2010, Λ. Μελεμέ), «Το κίτρινο σκυλί» (Από Μηχανής Θέατρο, 2009, σκην. Λ. Μελεμέ & Θέατρο Αμαλία 2011, σκην. Α. Σπυριδάκης), «Ελληνική αϋπνία» (Θέατρο Εμπρός, 2006, Ρ. Πατεράκη), «Η πόλη στα γόνατα» (Θέατρο Αμόρε-Δοκιμές, 2006, σκην. Θ. Αναστόπουλος), «Αντρόγυνα» (Μονόλογοι Πολιτιστικής Ολυμπιάδας, Θέατρο Μεταξουργείο, 2003, σκην. Π. Χούρσογλου).
ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ: Συνεργάστηκε με τον Νίκο Παναγιωτόπουλο στο σενάριο «Delivery» (Επίσημη Συμμετοχή Φεστιβάλ Βενετίας και Μόντρεαλ, 2004) και «Αθήνα-Κωνσταντινούπολη», 2008).
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: «Ύστερο βλέμμα», 1996 και «Η πόλη στα γόνατα», 2002 [Λευκώματα και ατομικές εκθέσεις]. Συμμετείχε στην Photosynkyria 2003 και έλαβε μέρος σε ομαδικές εκθέσεις φωτογραφίας-ζωγραφικής.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Ασχολήθηκε με τη φιλολογική και καλλιτεχνική αποκατάσταση του Τζούλιο Καΐμη [7 τίτλοι]. Έχει επιμεληθεί πολλούς συλλογικούς τόμους λογοτεχνίας και εικαστικά λευκώματα. Τελευταία διευθύνει: «Η κουζίνα του συγγραφέα/σκηνοθέτη/ιστορικού/αρχιτέκτονα» [εξομολογητική σειρά από προσωπικότητες της λογοτεχνίας, της τέχνης και της δημόσιας ζωής – 9 τόμοι] και το «Hotel-Ένοικοι Γραφής» [πανελλήνιος θεματικός διαγωνισμός διηγήματος – 6 χρόνια, 6 τόμοι].