Η δημιουργία της πλατφόρμας bouλouki project είναι αποτέλεσμα πολλών ιδεών και αναγκών προσωπικών των τελευταίων χρόνων.
Η ανάγκη να καταλάβω ένα χώρο και να δημιουργήσω έναν κόσμο που δηλώνει και υπογραμμίζει την ιδιότητα του ως περιπλανώμενου, έκανε τα πρώτα της βήματα στο «Ο ξεπεσμένος Δερβίσης» και συνεχίστηκε στο «Ο Έλλην Βρυκόλαξ» και στο «Ηλέκτρα, το τελευταίο αίμα» στο περσινό Φεστιβάλ Αθηνών.
Το Insomnia Greca που θα ολοκληρωθεί τον Απρίλιο στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά είναι, λοιπόν, το πρώτο project αυτής της πλατφόρμας όπου με τη σύμπραξη αγαπημένων φίλων που συστήνουν τη δημιουργική ομάδα (Ανδρέας Σκούρτης, Νεφέλη Σωτηράκη, Κωνσταντίνα Μαρδίκη), τη μουσική επιμέλεια (Αλέξανδρος Κτιστάκης), την επιμέλεια των φώτων (Παναγιώτης Λαμπής), αλλά και τη συμμετοχή διαφόρων καλλιτεχνών, πήρε μορφή και ουσία.
Τρεις Αγρυπνίες, τρεις μεταμεσονύκτιες εμπειρίες με αναφορά στην έννοια του ξένου, σε τρεις «διαβατήριες» περιόδους της λαϊκής μας παράδοσης, σε τρία περάσματα από το σκότος στο φως, αποτελούν τη δομή του project Insomnia Greca.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η πρώτη έγινε τη νύχτα της προπαραμονής προς παραμονή Χριστουγέννων. Ονομάστηκε The Nativitas Insomnia, η Αγρυπνία της Γέννησης και είχε τον υπότιτλο Γιορτάζοντας τη Γέννηση ενός Θεού Πρόσφυγα. Με βάση το ευαγγελικό κείμενο για τη Φυγή στην Αίγυπτο, δημιουργήσαμε έναν άξονα που ένωσε τις αναφορές μας ως λαού με το μεταναστευτικό και το προσφυγικό, με την πραγματικότητα που βιώνουμε ως κάτοικοι αυτής της χώρας σήμερα.
Η δεύτερη Αγρυπνία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή της Αποκριάς, ξημερώνοντας Καθαρά Δευτέρα. Ονομάστηκε The Adeus Carne Insomnia, η Αγρυπνία της Αποκριάς, με τον υπότιτλο Γιορτάζοντας την Έλευση ενός Θεού Ξένου. Ήταν μια άμεση αναφορά στο κείμενο των Βακχών όπου αναφέρεται ο Διόνυσος ως ένας Θεός ξένος, ένας Θεός που ήλθε για να εδραιώσει τη θρησκεία του. Το πέρασμα από τον Παγανισμό στον Χριστιανισμό, τα δάνεια των θρησκειών και οι μεταλλάξεις των αρχαίων σπαραγμάτων στη νεότερη λαϊκή μας παράδοση, ήταν ο βασικός μας άξονας.
Η τρίτη –και τελευταία– Αγρυπνία θα πραγματοποιηθεί Μεγάλη Πέμπτη προς Μεγάλη Παρασκευή, 28 προς 29 Απριλίου 2016 και έχει τον τίτλο The Christus Mortuus Insomnia, η Αγρυπνία του Πάθους. Κι εδώ προσεγγίζεται η έννοια του ξένου μέσα από ένα ψαλμικό κείμενο όπου ο Ιωσήφ ο Αριμαθαίας ζητά από τον Πιλάτο το νεκρό σώμα του Ιησού, λέγοντας: «Δος μοι τούτον τον ξένον». Οι έννοιες του πάθους, του θανάτου –κυριολεκτικού ή συμβολικού–, του θρήνου, της ταφής, η σχέση του ανθρώπου με τον άλλο κόσμο, η ξενιτειά του επέκεινα, είναι τα θέματα που θα διαπραγματευτούμε αυτή τη φορά, με τον σεβασμό που αρμόζει στο θέμα. Εξάλλου, ο Όσκαρ Ουάιλντ γράφει στο De profundis, «Όπου υπάρχει θλίψη, ο τόπος είναι ιερός».
Photo: Παναγιώτης Λάμπης
Info: O Κωνσταντίνος Ντέλλας γεννήθηκε στον Πειραιά το 1976. Παρακολούθησε μαθήματα στο θεατρικό εργαστήρι «Μαύρη Σφαίρα» της Τότας Σακελλαρίου, ενώ φοίτησε στην Ανωτέρα Εκκλησιαστική Σχολή Αθηνών και στη Δραματική Σχολή του Β. Διαμαντόπουλου. Έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις «Ηλέκτρα, το τελευταίο αίμα» (Φεστιβάλ Αθηνών 2015), «Ο Έλλην Βρυκόλαξ» (Μουσείο Μπενάκη, ΔΗ.ΘΕ.ΠΕΙ., Σαντορίνη, Σίφνο), «I Have a dream» (Ιανός), «Ο ξεπεσμένος Δερβίσης» (Πολυχώρος Βρυσάκι, Μυτιλήνη), «Ματωμένος Γάμος» (Πολυχώρος Ράγες). Έπαιξε στις παραστάσεις «Χαμογελαστά παπούτσια» του Π. Αποστολόπουλου (Θέατρο Βικτώρια), «Άμλετ στο σκοτάδι» των Γ. Κατινά και Π. Πανταζή (Τεχνόπολη), «Η ομορφιά κείται εξουθενωμένη στο δρόμο» των Δ. Κουρούμπαλη και Φ. Κορρού (Θέατρο Εντροπία), «Γιοί και Κόρες» του Γ. Καλαβριανού (Φεστιβάλ Αθηνών, Bios). Υπήρξε για τρία χρόνια σκηνοθέτης της θεατρικής ομάδας «Τέταρτο κουδούνι» του δήμου Σπάτων. Έχει υπάρξει δάσκαλος παραδοσιακών χορών από το 1998 και είναι μέλος της χορευτικής ομάδας του Λυκείου των Ελληνίδων Αθηνών όπου έχει συμμετάσχει σε παραστάσεις σε Ηρώδειο, Παρίσι, Κάιρο, Πεκίνο, Σανγκάη και Μαρόκο.
Photo πορτρέτο: Χριστίνα Μπρατούσκα
* Αναδημοσίευση από το περιοδικό Culturenow Mag, τεύχος 35