Κώστας Λούστας – Ζωγραφική (1933-2014): έκθεση στην Πινακοθήκη Ν. Χατζηκυριάκου – Γκίκα

Δύο χρόνια μετά το θάνατο του Κώστα Λούστα (1933-2014) η Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου-Γκίκα παρουσιάζει έργα του ζωγράφου από την ιδιωτική συλλογή της οικογένειας, ένας αριθμός εκ των οποίων εκτίθενται για πρώτη φορά στο κοινό. Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 26 Νοεμβρίου 2016.

Η έκθεση περιλαμβάνει τοπιογραφίες, θαλασσογραφίες, γυμνά, προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις και εσωτερικά, δείγματα της εξαιρετικά γόνιμης πενηνταετούς πορείας του καλλιτέχνη. Μεταξύ άλλων, παρουσιάζονται έργα από τη σειρά «Χερσόνησος Κασσάνδρα» (1973-1974), δύο πίνακες από τη σειρά «Ρεπορτάζ ‘83» με θέμα τη Νήσο Αμμουλιανή και τους ντόπιους της,  όπως επίσης και η προσωπογραφία του Εμμανουήλ Κριαρά από τη σειρά «80+1 Πορτρέτα Προσωπικοτήτων της Θεσσαλονίκης», τα οποία είχαν παρουσιαστεί στο πλαίσιο των Δημητρίων, το 1993.

Ο Κώστας Λούστας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1933, μεγάλωσε στη Φλώρινα, και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1953-58) με δάσκαλο και μέντορα τον Γιάννη Μόραλη. Από το 1962, έζησε και εργάστηκε στην Νέα Υόρκη. Υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά στελέχη του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης της Φλώρινας, στέλεχος της εικαστικής επιτροπής των Δημητρίων επί σειρά ετών, και μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου Ελλάδος.

Στο έργο του, ο Λούστας καταφέρνει να συνδυάζει την παραστατική ζωγραφική με κυβιστικές αναφορές και εξπρεσιονιστικά στοιχεία. Πέρα από την ακαδημαϊκή παιδεία, η ζωγραφική του φανερώνει μια βαθειά γνώση των ρευμάτων της ευρωπαϊκής τέχνης, αλλά και του τρόπου με τον οποίο διαχειρίστηκε η προηγούμενη γενιά των ελλήνων ζωγράφων τα διδάγματά της. Ο Λούστας πειραματίστηκε με τις τεχνικές και τα υλικά, καταλήγοντας συνειδητά σε ένα προσωπικό ιδίωμα ήπιου εξπρεσιονισμού.

Όπως σημειώνει ο επιμελητής της Πινακοθήκης Γκίκα Κωνσταντίνος Παπαχρίστου, «ένας από τους θεμελιώδεις στόχους της Πινακοθήκης Γκίκα είναι να φέρει στο φως τις καλλιτεχνικές, πνευματικές και προσωπικές σχέσεις μεταξύ των δημιουργών που έδρασαν σε μια κρίσιμη εποχή. Με την παρούσα έκθεση, η διαδικασία αυτή μπορεί να επεκταθεί και στους δημιουργούς της επόμενης γενιάς. Αποφεύγοντας, έστω και προσωρινά το σκόπελο της περιοδολόγησης, το κοινό μπορεί να διακρίνει στην ζωγραφική του Κώστα Λούστα όλα τα συστατικά που έρχονται από το παρελθόν, επεξεργασμένα από την άριστη τεχνική κατάρτιση του ζωγράφου και κυρίως διυλισμένα από το προσωπικό του πάθος. Δυστυχώς, ο περιορισμένος εκθεσιακός χώρος δεν επιτρέπει την διοργάνωση μιας μεγαλύτερης έκθεσης με αναδρομικό χαρακτήρα, ώστε να μπορέσει να αναδειχτεί ένα μεγαλύτερο μέρος της τεράστιας εικαστικής του παραγωγής. Αυτό είναι κάτι που μένει για το μέλλον, προς το παρόν η έκθεση μπορεί να αποτελέσει την αφορμή για την επανεκτίμηση του έργου του Κώστα Λούστα, υπό το πρίσμα της «συνομιλίας» με τους υπόλοιπους σπουδαίους καλλιτέχνες που έχουν τη στέγη τους στην Πινακοθήκη Νίκου Χατζηκυριάκου – Γκίκα.»

Έργα: 1. Ammouliani island, 1983, oil on hardboard, 35Χ51cm
2. Girls returning from the beach, 1978, oil on hardboard, 122x69cm