Μου ζήτησαν να επιλέξω ένα ανάμεσα σε καμιά δεκαριά θέματα σχετικά και με την Τέχνη, ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις μου μέσα σε 400 με 500 λέξεις…

Αντί γι’ αυτό μου φάνηκε ιδιαιτέρως πιο ενδιαφέρον να αναπτύξω όλα τα θέματα μονολεκτικά και περιεκτικά …

Η Κρίση επηρεάζει τον καλλιτέχνη στη δημιουργία ή η δημιουργία του μπορεί να δώσει μια μικρή, ελάχιστη διέξοδο στην κρίση;

Έσπασε η αποχέτευση: Περίπλοκο σύστημα: Πήξαμε στο σκατό μας. Δεν έχουμε εργαλείο, δεν έχουμε μάστορα. Η λύση; Κόβουμε τις συντάξεις απ’ τις γριές.

Αλλάζει ατζέντα η Τέχνη τώρα με την οικονομική ύφεση ή συνεχίζει κάθε δημιουργός με τα θέματά του, τη μανιέρα του, τον ρυθμό του, τη σχολή του, την τεχνοτροπία του;

Η οικονομική «ύφεση» είναι συστατικό του συστήματος. Τα εργαλεία της Τέχνης είναι δεδομένα και απλά. Η χρήση και οι συνδυασμοί κάνουν ένα έργο τέχνης αξιόλογο ή αδιάφορο.

Πρέπει η Τέχνη να προηγείται της εποχής της, να την καταγράφει ή να είναι ανεπηρέαστη από αυτήν;

Η Τέχνη ούτε αδιαφορεί ούτε ενδιαφέρεται για την εποχή, δεν είναι εποχικό είδος. Είναι η ίδια η εποχή.

Πόση ελπίδα εναποθέτει κανείς στην Τέχνη; Μπορούμε να ελπίζουμε σε έναν ζωγράφο όπως βασιζόμαστε σε έναν φιλόσοφο, έναν συγγραφέα, έναν ψυχαναλυτή, έναν γενετιστή;

Η Τέχνη αφορά – απευθύνεται στις πιο κρυφές, στις πιο προσωπικές στιγμές του καθ’ ενός. Είναι καταφύγιο. Ό,τι είναι για τα παιδιά το παιχνίδι.

Ποιο έργο σας (διάσημο) αποκηρύσσετε και γιατί;

Το λάθος είναι ανώτερο της Τέχνης. Δεν μπορώ να αποκηρύξω κανένα έργο μου. Τότε όλα τα άλλα είναι αριστουργήματα;

Ποιο έργο ποιού καλλιτέχνη ζηλεύετε και θα θέλατε (ή θα μπορούσατε ) να είχατε φιλοτεχνήσει;

Χαζή ερώτηση.

Η τέχνη είναι δουλειά και ταλέντο, δουλειά σκέτη, ταλέντο σκέτο ή κάτι άλλο;

Το ταλέντο είναι σαν την επιταγή. Εξοφλείται εις τον φέροντα, εφ’ όσον παρευρίσκεται αυτοπροσώπως.

Υπάρχουν πεφωτισμένοι καλλιτέχνες σήμερα; Ο εργασιακός και οικονομικός μεσαίωνας που διάγουμε ευνοεί για τη γέννηση νέων προσωπικοτήτων, ρυθμών και τάσεων στον χώρο των εικαστικών;

Αν φοβάσαι μήπως χαθείς μην πας πουθενά (κλεμμένο από τοίχο).

Τελικά η επιτοίχια ζωγραφική πέθανε ή ζει και βασιλεύει; στις εκθέσεις και τις γκαλερί μεγαλουργεί η καινοτομία ενώ στα ντεπό των συλλεκτών η πλειονότητα είναι κλασική ζωγραφική.

Η επιτοίχια ζωγραφική παραμένει αξιόπιστο χρηματιστηριακό προϊόν.

Νιώθει εδώ και χρόνια η Ζωγραφική περισσότερο αμηχανία από κάθε άλλη μορφή τέχνης να εκφραστεί μέσα από έναν εικαστικό κίνημα. Η μουσική έχει βρει μια διέξοδο, το σινεμά επίσης, η Λογοτεχνία… Η Τέχνη όμως μετά το μεταμοντέρνο αρνείται να βρει νέα ταυτότητα. Η κρίση θα γεννήσει πιο δυνατούς καλλιτέχνες ή απογοητεύονται πλέον γρήγορα και αποσύρονται για εφαρμοσμένες τέχνες, ή άλλες εργασίες;

Η ζωγραφική του τελάρου είναι εξίσου ικανό εκφραστικό είδος τέχνης, όπως η λογοτεχνία π.χ.

Ζούνε μεγάλοι καλλιτέχνες σήμερα ή όλοι βρίσκονται στο πάνθεον των δημιουργών;

Ζούνε μεγάλοι καλλιτέχνες σήμερα.

Μπορεί η Ελλάδα να πει κάτι στις ελληνικές γκαλερί ή οι καλοί της καλλιτέχνες διαπρέπουν και αναγνωρίζονται μόνο στο Λονδίνο, το Παρίσι, το Βερολίνο, τη Νέα Υόρκη.

Δεν είμαστε αξιόλογο εξαγωγικό προϊόν ακόμη. Κάτι αρχίζει να κινείται τελευταία. Βλέπουμε.

Info:

Ο Κώστας Παπανικολάου γεννήθηκε στο Ριζοβούνι της Πρέβεζας, το 1959. Σπούδασε ζωγραφική στην Α.Σ.Κ.Τ. με δασκάλους τον Γιάννη Μόραλη και Δημήτρη Μυταρά. Έχει συμμετάσχει σε πολλές ομαδικές και έχει πραγματοποιήσει αρκετές ατομικές εκθέσεις. Έργα του βρίσκονται σε ιδιωτικές συλλογές και μουσεία σε Ελλάδα και εξωτερικό.