«Εδώ και περισσότερο από είκοσι χρόνια που γράφω θεατρικά έργα, μου φαίνεται πως πάντα το σκεφτόμουν αυτό λίγο ή πολύ, παρόλο που δεν το διατύπωνα πάντα με τόσο επιγραμματικό τρόπο (κάτι για το οποίο ζητώ συγγνώμη από εκείνους που με άκουσαν μερικές φορές να ρητορεύω επί μακρόν κατά το διάστημα αυτών των είκοσι-τριών χρόνων…). Ωστόσο, δεν κατόρθωσα ποτέ να μιλήσω πραγματικά –τουλάχιστον να εξηγηθώ ξεκάθαρα– σε τι το θέατρο –ιδιαιτέρως το θέατρο– μπορούσε να με βοηθήσει ώστε να μην «ζω και σκέφτομαι σαν γουρούνι». Και σε αυτή την ερώτηση θα ήθελα να επιχειρήσω να καταθέσω σήμερα κάποια στοιχεία απάντησης.»
«Ο Félix Guattari μού ζήτησε να περιγράψω πώς θεμελιώνεται κατ’ εμέ η θεατρική πράξη. Πώς αυτή η πράξη γινόταν αντιληπτή από μέρους μου και πώς εξελισσόταν σε μια τελετουργία της υποκειμενικότητας. Σαν διαδικασία της μοναδικότητας. Ποια κατ’ εμέ ήταν τα κίνητρα, τα διακυβεύματα. Μού ζήτησε να αναφερθώ συνοπτικά σ’ εκείνο που ο ίδιος ονομάζει μοναδικές διευθετήσεις της εκφώνησης απ’ όπου πηγάζει κατ’ εμέ η θεατρική πρακτική.»
«Θα διευκρινίσω εξ αρχής ότι μου ζητήθηκε να εκφραστώ περισσότερο “με την καρδιά μου”, παρά με το περίβλημα μιας εννοιολογικής αμφίεσης της οποίας τα όρια δεν θα δυσκολευθείτε να αντιληφθείτε […]. Οι απόψεις που ακολουθούν στηρίζονται σε μια ονειροπόληση πάνω στην πρακτική μου. Η μοναδική τους φιλοδοξία είναι εκείνη ενός ειδικού απεσταλμένου της άλλης πλευράς του τέταρτου τοίχου […].»
Ενζό Κορμάν – Πληροφορίες για τον συγγραφέα
Ο Ενζό Κορμάν (Enzo Cormann) είναι Γάλλος θεατρικός συγγραφέας. Είναι σκηνοθέτης, συνθέτης, Καθηγητής στην Εθνική Ανώτατη Σχολή των Τεχνών και της Τεχνικής του Θεάτρου της Λυών καθώς και του Πανεπιστημίου Charles III της Μαδρίτης.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Ευρωπαϊκού Εργαστηρίου Θεάτρου. Το 2020 τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του με το Μεγάλο Βραβείο Θεάτρου (Grand Prix du Théâtre).
Στα ελληνικά έχουν μεταφραστεί και ανέβει στη σκηνή τα έργα του: Ντικτάτ, σε μετάφραση του Ανδρέα Στάικου (εκδόσεις ΑΓΡΑ) και σκηνοθεσία του Μάνου Καρατζογιάννη, Η θύελλα επιμένει, σε μετάφραση της Μαρίας Ευσταθιάδη, (εκδόσεις ΑΓΡΑ) και σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Χατζή. Το 1999 μεταφράστηκαν οι Αδελφές ψυχές, από την Δήμητρα Μπίσια στις εκδόσεις του Γαλλικού Ινστιτούτου.