Κύκλος Αρχαιολογικών Διαλέξεων 2019-2020 με θέμα την Κρήτη στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης

Σημαντικές επιστημονικές ανακοινώσεις για ανασκαφικά ευρήματα και ερευνητικά προγράμματα στην Κρήτη, φέρνει στο φως ο νέος Κύκλος Αρχαιολογικών Διαλέξεων που διοργανώνει το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης από τον Δεκέμβριο του 2019 έως και τον Δεκέμβριο του 2020.

Με αφορμή την επιτυχημένη αρχαιολογική έκθεση «Κρήτη. Αναδυόμενες πόλεις: Άπτερα –Ελεύθερνα–Κνωσός», που διοργανώθηκε στο Μουσείο το 2018, περιλαμβάνοντας 500 περίπου αρχαιότητες από παλαιές και νέες ανασκαφές στην Κρήτη, οι περισσότερες εκ των οποίων ήρθαν για πρώτη φορά στο φως της δημοσιότητας, ο νέος κύκλος διαλέξεων αφορά στις πολυσχιδείς ανασκαφικές και ερευνητικές δραστηριότητες στο νησί των Εφορειών Αρχαιοτήτων του ΥΠΠΟΑ, καθώς και των Ξένων Αρχαιολογικών Σχολών και του Πανεπιστημίου Κρήτης που δραστηριοποιούνται στη μεγαλόνησο.

Στον κύκλο διαλέξεων θα συμμετέχουν οι:

Εφορεία Αρχαιοτήτων Λασιθίου
Εφορεία Αρχαιοτήτων Ρεθύμνου
Εφορεία Αρχαιοτήτων Χανίων
Αμερικανική Σχολή Κλασικών Σπουδών
Βελγική Σχολή Αθηνών
Βρετανική Σχολή Αθηνών
Γαλλική Σχολή Αθηνών
Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή Αθηνών
Institute for Aegean Prehistory (INSTAP)
Πανεπιστήμιο Κρήτης

Οι νέες διαλέξεις εντάσσονται στους Κύκλους Αρχαιολογικών Διαλέξεων με θέμα την έρευνα που πραγματοποιούν οι Εφορείες Αρχαιοτήτων της χώρας και τα ελληνικά και ξένα Ιδρύματα, τους οποίους διοργανώνει το Μουσείο τα τελευταία χρόνια, με ελεύθερη είσοδο για το επιστημονικό αλλά και το ευρύ κοινό. Από το 2013 έχουν φιλοξενηθεί αρχαιολόγοι των Εφορειών Αρχαιοτήτων της Αττικής, της Βοιωτίας, της Εύβοιας και της Φωκίδος, οι οποίοι παρουσίασαν μία σειρά ανακοινώσεων για τα πρόσφατα ανασκαφικά ευρήματα κάθε Εφορείας, καθώς και για το πολύπλευρο έργο συντήρησης, αποκατάστασης αλλά και προστασίας-προβολής των αρχαιολογικών θησαυρών της περιοχής τους.

Όλες οι επιστημονικές ανακοινώσεις που πραγματοποιούνται στο πλαίσιο των διαλέξεων δημοσιεύονται κατόπιν στη σειρά «Αρχαιολογικές Συμβολές», που εκδίδεται από το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Οι ανακοινώσεις του Κύκλου Διαλέξεων 2019-2020 θα δημοσιευθούν στην εν λόγω σειρά υπό τον γενικό τίτλο «ΚΡΗΤΗ».

Ο νέος κύκλος διαλέξεων πραγματοποιείται στο πλαίσιο της αποστολής του Μουσείου να προβάλλει τον αρχαίο ελληνικό πολιτισμό με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Με τον τρόπο αυτό, το Μουσείο συμβάλλει στη διάδοση στο επιστημονικό αλλά και το ευρύτερο κοινό δεδομένων και πληροφοριών για νέες αρχαιολογικές θέσεις και ευρήματα, δίνοντας, παράλληλα, το βήμα για γόνιμη συζήτηση και διάλογο σχετικά με αυτά.


ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ – Ιανουαρίου 2019

Δευτέρα 2 Δεκεμβρίου 2019, Ώρα έναρξης 19:00

Χρύσα Σοφιανού
«Ένας ασύλητος θαλαμοειδής τάφος Υστερομινωικής ΙΙΙΑ-Β περιόδου στο Κεντρί Ιεράπετρας»

O ασύλητος θαλαμοειδής τάφος Υστερομινωικής ΙΙΙΑ-Β περιόδου που βρέθηκε το 2018 στο Κεντρί Ιεράπετρας είναι το θέμα της διάλεξης της Χρύσας Σοφιανού, Προϊσταμένης της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λασιθίου.

Τον Αύγουστο του 2018 σε ελαιώνα κοντά στο χωριό Κεντρί Ιεράπετρας ανασκάφτηκε ένας λαξευτός θαλαμοειδής τάφος με τρεις εσωτερικές κόγχες. Ο τάφος ήταν ασύλητος και όλα τα κτερίσματά του ήταν αμετακίνητα στα σημεία που τα είχαν εναποθέσει οι συγγενείς των νεκρών.

Στη νοτιοδυτική κόγχη ήταν τοποθετημένη μια κιβωτιόσχημη λάρνακα με πώμα, καθώς και δεκατρείς ψευδόστομοι αμφορείς. Στη βόρεια κόγχη βρισκόταν μία λουτηροειδής λάρνακα, έξι ψευδόστομοι αμφορείς, δύο μικύλλα αγγεία και μια πρόχους. Η λάρνακα φέρει μια πολύ ενδιαφέρουσα παράσταση με ανθρώπινες μορφές και άλογο σε άρμα.

Στη νοτιοανατολική κόγχη βρέθηκε ένας ψευδόστομος αμφορέας, ένα άωτο κύπελλο και ένας αμφοροειδής κρατήρας διακοσμημένος με σχηματικό χταπόδι και πτηνό.

Χρύσα Σοφιανού: Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λασιθίου.

Έχει συμμετάσχει σε πολλά Διεθνή Αρχαιολογικά Συνέδρια και έχει δημοσιεύσει αρχαιολογικά άρθρα για τη μινωική διατροφή, την υφαντική τέχνη στην αρχαιότητα, την αρχαία Πραισό, την αρχαία Ιεράπυτνα, την ελληνιστική πόλη στον Τρυπητό Σητείας, τον μινωικό οικισμό στον Παπαδιόκαμπο Σητείας κ.ά., καθώς επίσης και μία μονογραφία σε συνεργασία με τον Γιάννη Παπάδατο με τίτλο Livari Skiadi: A Minoan Cemetery in Lefki, Southeast Crete (Volume I, Excavation and Finds», INSTAP 2015). Διενεργεί συστηματικές ανασκαφές στο αρχαίο θέατρο της Ιεράπετρας, στη νησίδα Χρυσή και στο ιερό κορυφής Σταυρωμένος.

Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2019, Ώρα έναρξης 19:00

Professor Jan Driessen
«Στη σκιά του Μινώταυρου – Πρόσφατες ανασκαφές στο Σίσι Λασιθίου Κρήτης»

H διάλεξη του καθηγητή Jan Driessen παρουσιάζει τα δύο πενταετή προγράμματα ανασκαφής, έρευνας και μελέτης που έχουν πραγματοποιηθεί από το 2007 στο Σίσι Λασιθίου Κρήτης από την ομάδα του Καθολικού Πανεπιστημίου της Louvain, υπό την αιγίδα της Βελγικής Σχολής Αθηνών.

Ο κύριος στόχος της αποστολής είναι η λεπτομερής έρευνα του οικισμού και του νεκροταφείου στον λόφο Κεφάλι, προκειμένου τα δεδομένα τους να συγκριθούν με τα αντίστοιχα των γειτονικών Μαλίων. Λόγω της ταυτόχρονης χρήσης τους, η θέση αποτελεί μια ιδανική περίπτωση μελέτης για να διερευνηθούν οι διαχρονικές σχέσεις ανάμεσα σε ένα κύριο ανακτορικό κέντρο (Μάλια) − όπου το ανάκτορο θα ανεγέρθηκε στη Μεσομινωική I ή στον 20ό αι. π.Χ. (εάν όχι νωρίτερα )− και σε μια δευτερεύουσα θέση στην άμεση επικράτειά του.

Τόσο τα Μάλια όσο και το Σίσι παρέμειναν σε χρήση μέχρι την οριστική εγκατάλειψή τους στα τέλη του 13ου αι. π.Χ. Αυτό προσφέρει μια ενδιαφέρουσα μελέτη περίπτωσης για τη σύγκριση του υλικού πολιτισμού σε επίπεδο περιοχής − τόσο αναφορικά με την παραγωγή όσο και με την κατανάλωση − και δημιουργεί ενδιαφέρουσες ερευνητικές προοπτικές για τη διερεύνηση των διαφόρων μορφών εξάρτησης στη διαχρονία τους, καθώς και της ανάδυσης νέων κοινωνικών και οικονομικών σχέσεων. Η ανακάλυψη ενός συμπλέγματος διαμορφωμένου γύρω από μια κεντρική αυλή − ένα «ανάκτορο» (;) − έχει προσθέσει αναπάντεχα στοιχεία για τις ερευνητικές και ερμηνευτικές προσεγγίσεις που γίνονται στο πλαίσιο της συγκριτικής αυτής μελέτης. Η διάλεξη θα επικεντρωθεί στη λεπτομερή παρουσίαση και ανάλυση της ιστορίας του συμπλέγματος με την κεντρική αυλή, εξετάζοντάς το σε σχέση και με τις γνώσεις μας για την ιστορία των μινωικών «ανακτόρων».

Jan Driessen: Καθηγητής Ελληνικής και Μεσογειακής Αρχαιολογίας στο Καθολικό Πανεπιστήμιο της Louvain (Βέλγιο).

Ειδικός στις αρχαίες (μινωικές) κοινωνίες και τον μινωικό πολιτισμό. Διευθυντής στη Βελγική Σχολή Αθηνών, διευθυντής της ανασκαφής στο Σίσι Λασιθίου Κρήτης και συν-διευθυντής της ανασκαφής στη θέση Κοκκινόκρεμος στην Πύλα της Κύπρου.

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019, Ώρα έναρξης 19:00

Χρύσα Σοφιανού − Thomas Brogan − Melissa Eaby − Γιάννης Παπαδάτος
«Βραχογραφίες και Κυκλικά Κτήρια στην Ανατολική Κρήτη: Το παράδειγμα από τις θέσεις Σώπατα και Μεσόρραχη της Τελικής Νεολιθικής/Πρωτομινωικής Ι περιόδου»

Η παρούσα ανακοίνωση αποτελεί μια επισκόπηση της πρόσφατης έρευνας πεδίου που διενεργήθηκε στις θέσεις Σώπατα και Μεσόρραχη κατά το διάστημα 2013-2016. Αυτή η περιοχή της ανατολικής Κρήτης αποτελεί γεωγραφικά ένα φυσικό όριο στη βόρεια ακτή του νησιού, ανάμεσα στους κόλπους του Μιραμπέλου και της Σητείας. Στο μεγαλύτερο μέρος της διαχρονίας του νησιού υπήρξε μια αραιοκατοικημένη περιοχή.

Επιφανειακή έρευνα που πραγματοποιήθηκε το 2012 στο οροπέδιο εντόπισε 11 αρχαιολογικές θέσεις, οκτώ από τις οποίες ανήκαν στην Ύστερη Τελική Νεολιθική και την Πρωτομινωική Ι περίοδο. Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και δύο οικισμοί της Ύστερης Τελικής Νεολιθικής στο δυτικό οροπέδιο των Σωπάτων. Οι θέσεις αυτές εγκαταλείφθηκαν στην αρχή της Εποχής του Χαλκού και ιδρύθηκαν νέες στο πιο προστατευμένο διάσελο στα ανατολικά, στη θέση Μεσόρραχη. Οι ανασκαφές σε τέσσερεις από αυτές τις θέσεις έχουν αποδώσει πολύτιμες πληροφορίες για την καλύτερη κατανόηση της περιόδου, με έμφαση στην τέχνη της βραχογραφίας και την αρχιτεκτονική των κυκλικών κτηρίων.

Χρύσα Σοφιανού:Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λασιθίου.

Έχει συμμετάσχει σε πολλά Διεθνή Αρχαιολογικά Συνέδρια και έχει δημοσιεύσει αρχαιολογικά άρθρα για τη μινωική διατροφή, την υφαντική τέχνη στην αρχαιότητα, την αρχαία Πραισό, την αρχαία Ιεράπυτνα, την ελληνιστική πόλη στον Τρυπητό Σητείας, τον μινωικό οικισμό στον Παπαδιόκαμπο Σητείας κ.ά., καθώς επίσης και μία μονογραφία σε συνεργασία με τον Γιάννη Παπάδατο με τίτλο Livari Skiadi: A Minoan Cemetery in Lefki, Southeast Crete (Volume I, Excavation and Finds», INSTAP 2015). Διενεργεί συστηματικές ανασκαφές στο αρχαίο θέατρο της Ιεράπετρας, στη νησίδα Χρυσή και στο ιερό κορυφής Σταυρωμένος.

Γιάννης Παπαδάτος: Αναπληρωτής Καθηγητής, Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών.

Είναι πτυχιούχος Αρχαιολογίας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΕΚΠΑ (1994). Έλαβε το διδακτορικό του δίπλωμα στην Προϊστορική Αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο του Sheffield (1999). Έχει εργαστεί ως μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο του Sheffield (2001-2002) και ως συμβασιούχος αρχαιολόγος στην Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία (2002-2007), ενώ έχει διδάξει και στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (2002-2008). Διευθύνει και συμμετέχει σε μια σειρά από ερευνητικά προγράμματα στο πλαίσιο των οποίων διεξάγει ανασκαφές και αρχαιολογικές έρευνες πεδίου στην Ανατολική Κρήτη, όπως οι ανασκαφές του μινωικού μεγαλιθικού κτηρίου στον Γαϊδουροφά Ανατολής (από το 2012) και των μινωικών ιερών κορυφής στο Σταυρωμένο και την Παντοτινού Κορυφή Ιεράπετρας (από το 2014), καθώς και η επιφανειακή έρευνα Ιεράπετρας (από το 2019).

Melissa Eaby: Ερευνήτρια στο Κέντρο Μελέτης για την Ανατολική Κρήτη του INSTAP (Institute for Aegean Prehistory).

Έλαβε πτυχίο Κλασικών Σπουδών από το Πανεπιστήμιο του Έβανσβιλ, μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών από το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Πολιτείας της Φλόριντα και διδακτορικό δίπλωμα από το Τμήμα Κλασικών Σπουδών του Πανεπιστημίου της Βόρειας Καρολίνα. Από το 2001 εργάστηκε σε δεκάδες ανασκαφές στην Κρήτη, συμπεριλαμβανομένης και αυτής στη θέση Αζοριάς, όπου είναι βοηθός Διευθυντή από το 2013. Οι πολυάριθμες δημοσιεύσεις της εστιάζουν στις ταφικές πρακτικές της Πρώιμης Εποχής του Σιδήρου, στον Αζοριά και σε άλλες θέσεις της ανατολικής Κρήτης. Το 2018 δημοσίευσε το βιβλίο Chalasmenos I. The Late Minoan IIIC Settlement: House A.2. Σήμερα εργάζεται ως Ερευνήτρια στο Κέντρο Μελέτης για την Ανατολική Κρήτη του Institute for Aegean Prehistory.

Thomas M. Brogan: Διευθυντής του Κέντρου Μελέτης για την Ανατολική Κρήτη του INSTAP (Institute for Aegean Prehistory).

Από το 1997 διευθύνει το Κέντρο Μελέτης για την Ανατολική Κρήτη του Institute for Aegean Prehistory και την ομάδα που επιμελείται τις δημοσιεύσεις του. Έλαβε πτυχίο στους Κλασικούς Πολιτισμούς από το Κολλέγιο Wabash, καθώς και μεταπτυχιακό και διδακτορικό δίπλωμα από το Τμήμα Κλασικής Αρχαιολογίας και Αρχαιολογίας της Εγγύς Ανατολής από το Κολλέγιο Bryn Mawr. Από το 1987 έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ανασκαφές στην ανατολική Κρήτη, συμπεριλαμβανομένης και της ανασκαφής στον Μόχλο, όπου είναι βοηθός Διευθυντή από το 1990.

Έχει συνδιοργανώσει συνέδρια στην Αθήνα για την Υστερομινωική ΙΒ κεραμική και στην Κύπρο για την ύπαρξη παραγωγής πορφύρας στην ανατολική Μεσόγειο. Έχει συγγράψει μονογραφίες και έχει συμμετάσχει στη δημοσίευση συλλογικών τόμων για θέματα που εστιάζουν στη Συνοικία των Τεχνιτών στον Μόχλο, την Υστερομινωική IB κεραμική, την Πρωτομινωική ΙΙΙ βραχοσκεπή στην Παχειά Άμμο και τα Ελληνιστικά Στρατιωτικά Μνημεία Νίκης. Το έργο του για την Μεσομινωική ΙΙ Βιοτεχνική Συνοικία στην Παχειά Άμμο αναμένεται να δημοσιευτεί στις αρχές του επόμενου έτους.

Δευτέρα 13 Ιανουαρίου 2020, Ώρα έναρξης 19:00

Καθηγητές Didier Viviers και Aθηνά Τσιγγαρίδα «Η Ύστερη Κλασική και Ελληνιστική Νεκρόπολη της Ιτάνου»

Οι ανασκαφές που διενεργήθηκαν στην καρδιά της Νεκρόπολης της Ιτάνου απέδωσαν λίγο λιγότερους από 70 τάφους, σε έκταση 123 τ.μ., σε χώρο όπου η Γαλλική Σχολή Αθηνών είχε προηγουμένως πραγματοποιήσει έρευνες πεδίου το καλοκαίρι του 1950. Η διάλεξη θα πραγματευθεί τη χρονολογική ακολουθία αυτού του τομέα της νεκρόπολης (7ος − 1ος αι. π.Χ.) και την οργάνωση του ταφικού τοπίου της περιοχής, με ιδιαίτερη έμφαση στην Ύστερη Κλασική και Ελληνιστική περίοδο.

Θα επικεντρωθεί περαιτέρω σε εξέχουσες ταφικές συστάδες διαφορετικών περιόδων χρήσης, οι οποίες αντανακλούν την πολιτιστική ταυτότητα της πόλης, περιστασιακά συνδεόμενη με την επιρροή της Δυναστείας των Λαγιδών. Τέλος, θα παρουσιαστούν οι εργασίες αποκατάστασης που έχουν διενεργηθεί σε αυτόν τον τομέα, ούτως ώστε τα αποτελέσματα των ανασκαφών να είναι διαθέσιμα στους επισκέπτες της περιοχής.

Καθηγήτρια Αθηνά Τσιγγαρίδα

Η Καθηγήτρια Αθηνά Τσιγγαρίδα έλαβε πτυχίο Κλασικής Αρχαιολογίας και πτυχίο Βυζαντινών Σπουδών από το Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών (Universite libre de Bruxelles – ULB) και ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης με την Υποτροφία Cecil Rhodes. Διδάσκει Ελληνική Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο Βρυξελλών (ULB). Είναι ειδικός στην Αρχαϊκή και Κλασική Ελλάδα και η έρευνά της εστιάζει κυρίως στους τομείς της αρχαίας ελληνικής κεραμικής, των πολιτιστικών αλληλεπιδράσεων σε όλο τον Μεσογειακό κόσμο και της πρόσληψης της κλασικής τέχνης στην Ευρώπη του 19ου αιώνα. Συνδιηύθυνε ένα διεθνές ερευνητικό πρόγραμμα με τίτλο «Κεραμική στις αρχαίες κοινωνίες.

Παραγωγή, διανομή και χρήσεις» καθώς και ένα ερευνητικό πρόγραμμα σε συνεργασία με την Καθηγήτρια Ειρήνη Λαιμού (Οξφόρδη) με τίτλο «Πέραν της πόλεως. Συλλογικές τελετουργίες και οικοδόμηση κοινωνικής ταυτότητας στην Πρώιμη Ελλάδα (12ος-6ος αιώνας π.Χ.)». Μεταξύ άλλων θεμάτων, ανέλαβε επίσης μια μελέτη σχετικά με τις Βρετανικές και Βελγικές συλλογές αρχαιοτήτων του 19ου αιώνα σε συνεργασία με την Καθηγήτρια Donna Kurtz (Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης).

Ως αρχαιολόγος πραγματοποίησε ανασκαφές και έρευνες πεδίου στην Ελλάδα (Σίφνος και Κρήτη) και στη Συρία (Απάμεια). Σήμερα, συνδιευθύνει (με τον Didier Viviers) τις ανασκαφές, τα έργα αποκατάστασης και τις μελέτες του ανασκαφικού υλικού στην Ίτανο (Ανατολική Κρήτη).

Καθηγητής Didier Viviers

Ο Καθηγητής Didier Viviers είναι Πρόεδρος (Secrétaire perpétuel) της Βασιλικής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Καλών Τεχνών του Βελγίου και καθηγητής στο Ελεύθερο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (Université libre de Bruxelles – ULB), του οποίου υπήρξε Πρύτανης από τον Δεκέμβριο του 2010 μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2016. Σήμερα είναι Γενικός Γραμματέας της Διεθνούς Ακαδημαϊκής Ένωσης (Union académique internationale − UAI), η οποία ιδρύθηκε το 1919, και περιλαμβάνει περισσότερες από εκατό Aκαδημίες 63 χωρών από όλες τις ηπείρους, Είναι, επίσης, πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Réseau français des instituts and études avancées (RFIEA – Γαλλία) και πολλών άλλων βελγικών ιδρυμάτων, καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Casa de Velázquez (Μαδρίτη) και διαφόρων βελγικών και διεθνών επιστημονικών επιτροπών.

Ως ιστορικός και αρχαιολόγος του αρχαίου ελληνικού κόσμου, πρώην μέλος και Αναπληρωτής Καθηγητής της Γαλλικής Σχολής στην Αθήνα, ο Didier Viviers διδάσκει αρχαία ελληνική ιστορία και αρχαιολογία στο Πανεπιστήμιο των Βρυξελλών (ULB), έχοντας προηγουμένως υπηρετήσει ως επισκέπτης καθηγητής σε αρκετά ευρωπαϊκά πανεπιστήμια.

Η έρευνά του εστιάζεται στην ελληνική Μεσόγειο κατά την πρώτη χιλιετία π.Χ., την οποία εξετάζει με τη βοήθεια διαφόρων πηγών: της αρχαιολογίας, της επιγραφικής και της ιστορίας της τέχνης. Τα κυριότερα πεδία του επιστημονικού του ενδιαφέροντος είναι η ιστορία των κρητικών πόλεων, που αποτέλεσε αντικείμενο της διδακτορικής του διατριβής, η ιστορία της έρευνας και της εθνικής κληρονομιάς, η ελληνική αστική ιστορία και η οικονομία των ελληνικών πόλεων, με ιδιαίτερη έμφαση στην κοινωνική θέση των τεχνιτών, ο ρόλος τους στην ελληνική οικονομία ή οι αστικές ταυτότητες και η χρήση των υπογραφών.

Ως αρχαιολόγος πραγματοποίησε ανασκαφές σε πολλές αρχαιολογικές θέσεις στην Ελλάδα (Δελφούς, Θάσο, Ίτανο) και τη Συρία (Απάμεια). Σήμερα είναι διευθυντής των Βελγικών Ανασκαφών στην Απάμεια (Συρία) και συνδιευθυντής (με την Αθηνά Τσιγγαρίδα) των ανασκαφών στην Ίτανο (Κρήτη). Μεταξύ άλλων δημοσιεύσεων, είναι συγγραφέας ενός βιβλίου για τα εργαστήρια γλυπτικής στην αρχαϊκή Αθήνα και ενός βιβλίου για τον Γάλλο αρχαιοδίφη Antoine Galland. Το τελευταίο βιβλίο του δημοσιεύθηκε το 2018: «Χρήσεις και προκλήσεις της αρχαιολογικής κληρονομιάς. Μεταξύ της επιστήμης και της πολιτικής» (“Usages et enjeux des patrimoines archéologiques. Entre science et politique”). *

Δευτέρα 20 Ιανουαρίου 2020, Ώρα έναρξης 19:00

Florence Gaignerot-Driessen, Διευθύντρια Προγράμματος Αναβλόχου Νομού Λασιθίου

«Πριν από την πόλη: Πρόσφατες ανακαλύψεις στον Ανάβλοχο Λασιθίου»

Ο Ανάβλοχος είναι μια ορεινή κορυφογραμμή στην περιοχή του Λασιθίου, στην ανατολική Κρήτη, που εποπτεύει το χωριό Βραχάσι και την κοιλάδα του Μιραμπέλλου. Λόγω της μακράς διάρκειας (περίπου 1200-650 π.Χ.) της οικιστικής του χρήσης, της θέσης του ανάμεσα στους παράκτιους οικισμούς της Ύστερης Εποχής του Χαλκού στο Σίσι και τα Μάλια και τις Αρχαϊκές πόλεις της Δρήρου και της Μιλάτου καθώς και λόγω της έκτασης και της φύσης των καταλοίπων του, ο Ανάβλοχος αποτελεί μια εξαιρετική περίπτωση μελέτης μιας καίριας περιόδου της ελληνικής ιστορίας που οδηγεί στη μετάβαση από τα ανάκτορα στις πόλεις. Μετά από μια διετή προκαταρκτική έρευνα (2015-2016), η Γαλλική Σχολή Αθηνών ξεκίνησε ένα πενταετές (2017-2021) Πρόγραμμα συστηματικών ανασκαφών στον Ανάβλοχο.

Με την ταυτόχρονη εξερεύνηση των οικιστικών, ταφικών και θρησκευτικών χώρων της αρχαίας θέσης, το πρόγραμμα του Αναβλόχου στοχεύει στην ανασύσταση της οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής οργάνωσης μιας κρητικής προ-αστικής κοινότητας. Παράλληλα επιδιώκει να εξετάσει τον σχηματισμό και τον μετασχηματισμό των κοινωνικών ομάδων που εγκαθιδρύθηκαν στον Ανάβλοχο κατά τη διάρκεια της μετάβασης από την Ύστερη Εποχή του Χαλκού στην Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου. Σε αυτή τη διάλεξη θα παρουσιαστούν συνοπτικά οι κυριότερες ανακαλύψεις των τριών πρώτων ετών της ανασκαφικής αποστολής: οι τύμβοι και οι άλλες ταφικές δομές της νεκρόπολης, μια ολόκληρη και ξεχωριστή συνοικία του οικισμού (Quartier de la Forge), ένα ιερό με θρανίο στο μέσον της οδού μεταξύ του οικισμού και της νεκρόπολης, καθώς και δύο αναθηματικοί αποθέτες στην κορυφή του λόφου. Η διάλεξη θα πραγματοποιηθεί στην ελληνική γλώσσα.

Δρ. Florence Gaignerot-Driessen: Ερευνητική Συνεργάτιδα στη Γαλλική Σχολή Αθηνών και στο εργαστήριο Archéorient, Διευθύντρια του Προγράμματος του Αναβλόχου.

Η Δρ. Florence Gaignerot-Driessen έλαβε το διδακτορικό της δίπλωμα στην Κλασική Αρχαιολογία από το Πανεπιστήμιο Paris-Sorbonne το 2013. Έχει διατελέσει επισκέπτης Λέκτορας Αρχαιολογίας και Αρχαίας Ιστορίας, διαδοχικά, στο Πανεπιστήμιο του Amiens, στο Πανεπιστήμιο του Louvain (UCLouvain), και στο Institut Catholique de Paris. Έχει λάβει διάφορες υποτροφίες και ειδικότερα από το ίδρυμα Alexander von Humboldt του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ανασκαφές στην Κρήτη (Μάλια, Ίτανος, Ελεύθερνα, Παλαίκαστρο, Σίσι, Δρήρος) και την Κύπρο (Πύλα-Κοκκινόκρεμος).

Από το 2015, είναι Διευθύντρια του Προγράμματος του Αναβλόχου εκ μέρους της Γαλλικής Σχολής Αθηνών. Έχει συγγράψει περισσότερες από 50 δημοσιεύσεις για την Ύστερη Εποχή του Χαλκού – Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου, μεταξύ των οποίων μία μονογραφία για την περιοχή του Μιραμπέλλου, της Σειράς Aegaeum και μία επιμέλεια συλλογικού τόμου με τίτλο Κρητικές Πόλεις: Σχηματισμός και Μετασχηματισμός (Cretan Cities: Formation and Transformation).


Κεντρική φωτογραφία θέματος: Το σύμπλεγμα με την κεντρική αυλή στο Σίσσυ Λασιθίου/The court- centred complex at Sissy (Lasithi) © Βελγική Σχολή Αθηνών/ Belgian School at Athens

x
Το CultureNow.gr χρησιμοποιεί cookies για την καλύτερη πλοήγηση στο site. Συμφωνώ