Είναι ευτυχές αλλά και σπάνιο συνάμα κάθε φορά που συναντάμε ένα βιβλίο που μιλάει για το βιβλίο. Στο «Καλό μυθιστόρημα» λοιπόν η πρόταση μου και όχι άδικα. Η Laurence Cossé, μετά την Απόδειξη επανέρχεται στο λογοτεχνικό προσκήνιο με ένα βιβλίο που συνεπαίρνει μικρούς και μεγάλους, ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όλους όσους αγαπούν το μυθιστόρημα και δη το καλό! Τι πραγματεύεται θα είναι η επόμενη ερώτηση σας και εύλογα!
Του Γιάννη Αντωνιάδη
Η συγγραφέας πλάθει μία πολύ ευρηματική ιστορία που έχει και φαντασία και ουσία και μας την καταθέτει με χιουμοριστικό τρόπο που όμως κρύβει και ερωτισμό και δράση. Έχει δημιουργήσει με λίγα λόγια ένα μωσαϊκό χαρακτηριστικών που κρατάει τον αναγνώστη σε πλήρη εγρήγορση. Είναι ένα βιβλίο έξυπνο στην γραφή του, τόσο ιδιαίτερο στην πλοκή του όσο και διασκεδαστικό μέσα από την παράλληλη πληροφόρηση περί καλών μυθιστορημάτων.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Μια ομάδα, μία επιτροπή ανθρώπων, σκέφτονται και επιτυγχάνουν με πολλή διάθεση και μεράκι να δημιουργήσουν το ιδανικό βιβλιοπωλείο το οποίο και ονομάζουν «Στο καλό μυθιστόρημα». Είναι αυτό που κάθε λάτρης του καλού βιβλίου θα επιθυμούσε να χτίσει και να ζήσει εντός του τις ώρες εργασίας του. Αν και οι λογοτεχνικές προτιμήσεις είναι καθαρά υποκειμενικές και δεν υπόκεινται σε κριτική, παρ’ όλα αυτά στο συγκεκριμένο αυτό βιβλιοπωλείο πρωταγωνιστούν κατά βάση Γάλλοι συγγραφείς και μάλιστα οι επιφανέστεροι και πιο αξιόλογοι με βάση πάντα τις αρέσκειες των μελών της επιτροπής, ενώ το υπόλοιπο αφορά σε ξένους κορυφαίους συγγραφείς.
Μας θυμίζει λίγο τον κύκλο των χαμένων ποιητών αυτή η επιτροπή για να δανειστώ έναν κινηματογραφικό τίτλο καθώς τα μέλη έχουν κρυφούς κωδικούς και οι πληροφορίες που κυκλοφορούν μεταξύ τους είναι άκρως μυστικές, σαν να είχαμε να κάνουμε με ένα κονκλάβιο. Το κάθε μέλος επιλέγει τα βιβλία που θαυμάζει και θέλει να δει τοποθετημένα στα ράφια του νέου βιβλιοπωλείου. Το εγχείρημα όμως δεν είναι τόσο απλό μιας και υπάρχουν διενέξεις μεταξύ των μελών, όπως είναι αντιληπτό όλα τα βιβλία δεν μπορούν να χωρέσουν. Αυτήν την παράμετρο τα μέλη δεν την είχαν προβλέψει και οι μικροπαρεξηγήσεις ξεκίνησαν. Γιατί να αποκλειστεί ο Michel Houellebecq και να ενταχθεί ο Pierre Michon; Το αδιέξοδο βρίσκεται προ των πυλών και το ερώτημα που προκύπτει έρχεται φυσιολογικά. Η ιστορία του βιβλίου εκτυλίσσεται στο Παρίσι, όμως η φήμη του βιβλιοπωλείου περνάει τα γαλλικά σύνορα και ανοίγει πανιά προς την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, τα προβλήματα όμως παραμένουν.
Το βιβλίο μας διδάσκει λογοτεχνία, μας αφοπλίζει με το ανατρεπτικό της πλοκής του και μας εντάσσει σε έναν άλλο κόσμο σαν εμείς οι ίδιοι να είμαστε στην θέση των μελών και να έπρεπε να λύσουμε τον γρίφο. Το τέλος της ιστορίας μας ξαφνιάζει και αυτό σας καλώ να ανακαλύψετε. Η ευχή η δική μου είναι καλό μυθιστόρημα να έχετε!
Υ.Γ. Να σημειώσω την εξαιρετική μετάφραση από τα γαλλικά του Αχιλλέα Κυριακίδη που κατορθώνει να μας μεταφέρει την ατμοσφαιρικότητα του γαλλικού πρωτοτύπου.
