Η Zivasart Gallery με ιδιαίτερη χαρά φιλοξενεί ένα σύνολο έργων του μεγάλου Έλληνα γλύπτη Λάζαρου Λαμέρα από τη συλλογή του σημαντικού συλλέκτη και εικαστικού Νάσου Κοτσανά.
Ο τίτλος του “Πατέρα της Αφαίρεσης” της σύγχρονης ελληνικής γλυπτικής, ο οποίος συνοδεύει την “ανατρεπτική” πλευρά του έργου του Λαζάρου Λαμέρα, χαρακτηρίζει όλα τα εκτιθέμενα έργα στους χώρους της Zivasart Gallery, με την καλλιτεχνική επιμέλεια του Νίκου Ζήβα.
Από το πρώτο αφαιρετικό έργο “η Ανάσταση” του 1932 έως την εγκατάσταση των ειδωλίων της “Δίκης” της δεκαετίας του ’70 καθώς και των εικαστικών εκπαιδευτικών παιγνίων του, η έκθεση παρακολουθεί διάφορους σημαντικούς σταθμούς της πορείας της αφαιρετικής δουλειάς του Λάζαρου Λαμέρα, παράλληλης της κλασσικής δημιουργίας του από την οποία ενδεικτικά εκτίθεται η προτομή του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη σε έναν διάλογο με το μικρό δοκίμιο για το βραβευμένο διεθνώς αφαιρετικό έργο του “Μνημείο του Άγνωστου Πολιτικού Κρατούμενου”, που εκτέθηκε στην Tate gallery του Λονδίνου (1953).
Το αποτέλεσμα της ευτυχούς συνεργασίας με τον Νάσο Κοτσανά και της ανάδειξης του συλλεκτικού του πάθους θεωρούμε ότι θα ικανοποιήσει, θα τέρψει και θα διευρύνει τη γνώση για το έργο και την προσωπικότητα του πρωτοπόρου Λαζάρου Λαμέρα, όσων επισκεφθούν αυτήν τη σημαντική και εμβληματική για το χώρο μας έκθεση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Λάζαρος Λαμέρας
Ο Λάζαρος Λαμέρας γεννήθηκε στην Αθήνα το 1911. Ήταν γιος του μαρμαροτεχνίτη Ιωάννη Λαμέρα από τα Υστέρνια της Τήνου και σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας (1932-1938) και του Παρισιού με υποτροφία της Ακαδημίας Αθηνών. Φοίτησε κοντά στον Ζαν Μπουσέ και το 1939 τιμήθηκε με το Α’ βραβείο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της πρωτοποριακής ομάδας “Ακραίοι”, με επικεφαλής τον Αλέκο Κοντόπουλο. Το 1953 το μνημείο του για τον Άγνωστο Πολιτικό Κρατούμενο βραβεύθηκε σε διεθνή διαγωνισμό και στη συνέχεια εκτέθηκε στην Tate Gallery του Λονδίνου. Το 1956 εξελέγη τακτικό μέλος του Διεθνούς Ινστιτούτου Γραμμάτων και Τεχνών και το 1957 βραβεύθηκε από τον Δήμο Αθηναίων με το Α’ βραβείο γλυπτικής. Το διάστημα 1960-1987 διετέλεσε καθηγητής στην έδρα της Πλαστικής της Αρχιτεκτονικής Σχολής του Ε.Μ.Π. Το 1969 δημοσίευσε μελέτη με τίτλο “Πλαστική” και το 1975 το “Χωροθετικό διάγραμμα γλυπτών έργων Δήμου Αθηναίων Νεωτέρας Ελλάδος”. Τιμήθηκε, επίσης, με το παράσημο του Ταξιάρχη του Φοίνικα. Ανέπτυξε πλούσια εκθεσιακή δραστηριότητα, η οποία ξεκίνησε με συμμετοχή σε ομαδικές εκθέσεις. Το 1933 εξέθεσε με την “Ομάδα Τέχνη” και στη συνέχεια με τους “Ελεύθερους Καλλιτέχνες” (1937-1939). Έλαβε επίσης μέρος σε Πανελλήνιες Εκθέσεις, στις Μπιενάλε του Σάο Πάολο (1955, 1961) και της Βενετίας (1960), καθώς και στην έκθεση Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου, που έγινε στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Το 1979 οργανώθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη ατομική έκθεση έργων του για τα κωφάλαλα παιδιά με τίτλο “Αφή-Τέχνη-Παιδί”. Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ο Λάζαρος Λαμέρας δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους, για τους περιστεριώνες της Τήνου, τιμώντας έτσι τους ανώνυμους λαϊκούς αρχιτέκτονες του νησιού του, που από μικρός θαύμαζε. Το 1992 δημοσίευσε ποιητική συλλογή με τίτλο, “Αντί πολλών”. Πέθανε στις 24 Σεπτεμβρίου 1998 στην Αθήνα.
Photo Credit: Ηλίας Γεωργουλέας