Η Αίθουσα Τέχνης Καππάτος παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Αλίκης Παππά με τίτλο «Leaving-room»…
… στις 22 Νοεμβρίου 2012-12 Ιανουαρίου 2013.
Η Αλίκη Παππά σπούδασε Ζωγραφική και Γλυπτική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας και αποφοίτησε το 2010. Η έκθεση Leaving-Room περιλαμβάνει Ζωγραφικά έργα, σχέδια μεσαίων και μεγάλων διαστάσεων, κάρβουνο σε μουσαμά, καθώς και μια ενότητα κεραμικών γλυπτών.
Ο όρος “Living-Room”, ως οικιακός πυρήνας, οικογενειακός κόμβος, αλλά και κοινωνικός καθρέφτης, παραφράζεται και μετατρέπεται από σημείο σταθερής αναφοράς σε χώρο που τελικά επιβάλλει την επιλογή της φυγής. Γυναικείες φιγούρες, διπλές, αλληλοκαθρεφτίζονται, προβάλλοντας σκηνοθετημένες προτάσεις δυνητικής φυγής. Η διπλή ταυτότητα, ως σύμβολο διλημματικής αφήγησης ή και ερωτοαπάντησης, επιτάσσει την ανάγκη της επιλογής και διαπραγματεύεται με μια μπαρόκ υπερβολή το απλό ερώτημα «να μείνω ή να φύγω».
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Παράλληλα, τα κεραμικά γλυπτά, υπό τον γενικό τίτλο κουαουχσικάλλι (quauhxicalli), προκύπτουν από μια διαδικασία σύγκρουσης μ’ ένα προδιαγεγραμμένο μηδενιστικό σύστημα μέσω της «χρονοθυσίας», κατ’ αναλογία με την ανθρωποθυσία στον κόσμο των Αζτέκων. Η συλλογική συνείδηση ενός λαού υπό την απειλή του τέλους επινοεί τελετουργικούς μηχανισμούς άμυνας. Τα δοχεία στα οποία τελούνταν οι θυσίες, προκειμένου να αναβληθεί η αναπόφευκτη καταστροφή και να συνεχιστεί η καθημερινή πορεία του ήλιου, γίνονται σύγχρονα σκεύη εναπόθεσης χρόνου και ενέργειας, μετατρέπονται σε επίκαιρα τοτέμ προστασίας απέναντι στην πιθανή επερχόμενη διάλυση.
Η έννοια της σύγκρουσης, οπτικοποιημένης ή λανθάνουσας, συνιστά θεματικό πυρήνα και συνδετικό στοιχείο ανάμεσα στα έργα, όπως άλλωστε και η έννοια του μη χώρου, του κενού. Αλληλοσυγκρουόμενες δυνάμεις έντασης και συμπίεσης οργανώνονται σε τοτεμική δομή και διατηρούν μια οριακή ισορροπία.