Lebensraum (Ζωτικός Χώρος), του Θανάση Τριαρίδη στο Faust

Μετά την πολυσυζητημένη Ισορροπία του Nash, η Πηγή Δημητρακοπούλου επανέρχεται με ένα ακόμη έργο-πρόκληση. Από τις 13 Δεκεμβρίου παρουσιάζεται στη θεατρική σκηνή του Faust το Lebensraum (Ζωτικός Χώρος) του Θανάση Τριαρίδη που ήδη αποτελεί έναν ασυνήθιστο φαινόμενο της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας καθώς ξεκίνησε τις παραστάσεις του στο Βερολίνο (μεταφρασμένο στα γερμανικά – σε σκηνοθεσία της Έλενας Σωκράτους) και ταξίδεψε σε τρεις χώρες και εφτά πόλεις, δημιουργώντας κυριολεκτικά το αδιαχώρητο όπου κι αν παίχτηκε.

Πρόκειται για ένα έργο-πείραμα που καταργεί τα όρια ανάμεσα στους ηθοποιούς και το κοινό, στην αθωότητα και την ενοχή, στην κωμωδία και το θρίλερ, στην αλήθεια και το ψέμα. Το έργο έχει ως αφετηρία την ναζιστική επεκτατική θεωρία του Ζωτικού Χώρου (Lebensraum) και την μεταγράφει εφιαλτικά στο σήμερα.

Δύο άντρες συναντιούνται στη σκηνή ενός θεάτρου. Ο ένας είναι ο Χειριστής του Πειράματος, ο άλλος προσφέρεται να γίνει πειραματόζωο έναντι αμοιβής. Όλα μοιάζουν σχεδόν αστεία, ώσπου κάποια στιγμή τα πράγματα “στραβώνουν” και το Πειραματόζωο έρχεται αντιμέτωπο με την ηθική του. Πόση διαπραγμάτευση του είναι επιτρεπτή; Και πόσο μπορούν να αντέξουν οι θεατές τη θεατρική σύμβαση και να παραμείνουν “θεατές”;

«Συναυτουργούς» στο εγχείρημά της η Πηγή Δημητρακοπούλου θα έχει τους ηθοποιούς Πάνο Ζουρνατζίδη και Σήφη Πολυζωίδη στους δύο ρόλους του Χειριστή και του Αποδέκτη του εφιαλτικού πειράματος.

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Κείμενο: Θανάσης Τριαρίδης
Σκηνοθεσία: Πηγή Δημητρακοπούλου
Σκηνικά: Κώστας Παππάς
Κοστούμια: Μαρία Κοντοδήμα
Φωτισμοί: Κοραής Δαμάτης
Επιμέλεια Κίνησης: Βαγγέλης Πιτσιλός

Παίζουν: Πάνος Ζουρνατζίδης, Σήφης Πολυζωίδης

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Θανάσης Τριαρίδης γεννήθηκε το 1970 στη Θεσσαλονίκη. Υπήρξε ακτιβιστής για τα κοινωνικά δικαιώματα των τσιγγάνων στα χρόνια 1996-2001 και από το 2009 είναι αντιρρησίας συνείδησης. Από το 2000 έχει εκδώσει περισσότερα από 40 βιβλία με αφηγήσεις και δοκίμια – ανάμεσά τους τα μυθιστορήματα Ο άνεμος σφυρίζει στην Κουπέλα (2000), τα μελένια λεμόνια * η διαθήκη των γκαβλωμένων ανθρώπων (2005), Τα χλωρά διαμάντια * το δειλινό των γκαβλωμένων ανθρώπων, Βιβλίο Πρώτο, δειλινά 1-333 (2011). Επίσης έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 300 αισθητικά και πολιτικά δοκίμια και άρθρα, ενώ έχει φτιάξει και επιμεληθεί διάφορα εκδοτικά σχήματα, σειρές και περιοδικά. Από το 2007 οργανώνει κύκλους σεμιναρίων πάνω σε θέματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Όλα τα βιβλία του και όλα τα δημοσιευμένα κείμενά του βρίσκονται στην ιστοσελίδα http://triaridis.gr/

Έχει εκδώσει (έντυπα ή ηλεκτρονικά) δεκατέσσερα θεατρικά έργα: La ultima noche ή οι καρχαρίες (2010), Ηistoria de un amor ή τα μυρμήγκια (2011) και Μένγκελε (2012), Liberté (2013), Égalité (2013), Fraternité (2013), Humlet (2013), Οιδίνους (2013), Zόοτ (2013), Lebensraum (2014), Zyklon ή το πεπρωμένο (2014), Lacrimosa ή το απέπρωτο (2014), Dämmerung (2015), O Νανουριστής (2015). Οχτώ από αυτά έχουν ανεβεί σε σκηνές της Αθήνας και άλλων πόλεων της Ελλάδας, της Γερμανίας και της Κύπρου και έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, τα γαλλικά και τα γερμανικά.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗ ΣΚΗΝΟΘΕΤΙΔΑ

Η Πηγή Δημητρακοπούλου εργάστηκε για χρόνια ως σκηνοθέτης στην τηλεόραση – ανάμεσα στις τηλεοπτικές σκηνοθεσίες της δύο δημοφιλή σήριαλ των τελευταίων δεκαετιών, η “Αίθουσα του Θρόνου” (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Τάσου Αθανασιάδη) στο Mega) και το “Δέκα” (βασισμένο στο μυθιστόρημα του Μ. Καραγάτση) στον Alpha. Ανάμεσα στις σκηνοθεσίες της στο θέατρο, ο “Επαγγελματίας” του Ν. Κοβάσεβιτς, οι “Εκτελεστές” του Γ. Σκούρτη, η “Ισορροπία του Nash” στην Πειραματική Σκήνη του Εθνικού Θεάτρου κ.α.

Φωτογραφίες: © Γιάννης Ζαφείρης