Το Γαλλικό Ινστιτούτο της Ελλάδος μας προσκαλεί σε μία βραδιά με τον Salah Stétié, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Λέξεις επί σκηνής και της Γιορτής της Γαλλοφωνίας.
Η 18η διοργάνωση της Άνοιξης των ποιητών με τίτλο «Ο μεγάλος 20oς», προτείνει μια αναδρομική ματιά στον εξαιρετικό πλούτο της ποίησης που γράφτηκε στη γαλλική γλώσσα τον 20o αιώνα. Αυτόν τον αιώνα άνθισαν ποιητές τεράστιας αξίας και στο πλαίσιο αυτό είμαστε ιδιαίτερα υπερήφανοι που παρουσιάζουμε στο ελληνικό κοινό μια συνάντηση γύρω από την ποίηση και την απαγγελία ενός από τους μεγαλύτερους ποιητές της γαλλικής γλώσσας, τον Salah Stétié.
Παρουσίαση: Ιουλίτα Ηλιοπούλου
Ανάγνωση: Μαρία Αποστολακέα
Με τη συμμετοχή του Θανάση Χατζόπουλου
Μουσική: Alekos Vretos Trio
Με την ευγενική υποστήριξη της Πρεσβείας του Λιβάνου στην Ελλάδα.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Salah Stétié γεννήθηκε στη Βηρυτό το 1929. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Παρίσι, στη Σορβόννη, αναπτύσσει φιλίες με μεγάλους συγγραφείς και ποιητές της εποχής, όπως, μεταξύ άλλων ο Pierre-Jean Jouve, ο André-Pierre de Mandiargues και ο André du Bouchet. Επιστρέφει στη συνέχεια στο Λίβανο και ξεκινά μια λαμπρή διπλωματική καριέρα που τον οδηγεί στην ανάληψη σημαντικών θέσεων, όπως αυτή του Πρέσβη του Λιβάνου στις Κάτω Χώρες ή το Μαρόκο. Το αυτοβιογραφικό του βιβλίο L’Extravagance, που απέσπασε το 2015 το βραβείο Saint-Simon, εξιστορεί τα ουσιαστικά σημεία της καριέρας του και της πορείας της ζωής του.
Ο Salah Stétié είναι ο δημιουργός ενός σημαντικού ποιητικού έργου που ξεδιπλώνει σε μια πυκνή και βαθιά γλώσσα την αντίληψή του για τον κόσμο που -όπως είπε ο Saint-John Perse στον λόγο του κατά την απονομή του βραβείου Νόμπελ το 1960, «μας βγάζει από τον εθισμό».
Ο Salah Stétié δεν διστάζει να πάρει θέση για τα σύγχρονα προβλήματα και ιδιαίτερα για την στροφή προς τον θρησκευτικό φανατισμό: « Ο θρησκευτικός φανατισμός που ζουν όλες οι μουσουλμανικές χώρες είναι το αποτέλεσμα αυτής της τρομερής και απλοποιημένης μέσα από τη θρησκευτική της μορφή ύφεσης, που εξαπλώνεται σε όλη την αραβική περιοχή (το ήμισυ της Μεσογείου), νοσταλγού, θα λέγαμε, αυτής της παρακμής, που φαίνεται να την προφυλάσσει από τις τεχνικές, τεχνολογικές και επιστημονικές παγίδες ενός μοντέρνου κόσμου ο οποίος την ξεπερνά και την κατακλύζει από παντού».
Για την Ελλάδα, είπε: «Η Ελλάδα είναι ένας ολόκληρος πολιτισμός, ένα υπέρτατο δώρο, φιλοσοφικό, που βρίθει ανθρωπισμού, το οποίο οι θεοί πρόσφεραν στους ανθρώπους. Είμαστε όλοι Έλληνες, με μια από τις διαστάσεις της ύπαρξής μας στον κόσμο. Ο ανθρωπισμός είναι η άλλη θρησκεία, που θρέφεται από ζωή, που αυτή η τόσο μικρή χώρα όμως τόσο μεγάλη στη μνήμη μας, χάρισε στους ανθρώπους όλων των χρωμάτων, σε κάθε γωνιά της γης, και τούτο από τότε, για το σήμερα και το αύριο.