Η Omikron Gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Λευτέρη Τάπα. Εφτά χρόνια μετά την τελευταία του ατομική, ο καλλιτέχνης παρουσιάζει …
από τις 26 Φεβρουαρίου μέχρι τις 29 Μαρτίου, μια καινούρια σειρά έργων που φέρουν χαρακτηριστικά της προσωπικής του εικαστικής έκφρασης. Στη νέα του δουλειά, ο Τάπας ταλαντεύεται μεταξύ του οργανικού και του πλαστού, του επεξεργασμένου και του ακατέργαστου, του αρχιτεκτονικά κτισμένου περιβάλλοντος και του άβατου δάσους. Μέσω αυτών, θέλει να προβάλει την ιδέα ενός «ψυχικού τοπίου, της χαρτογράφησης του μυαλού, της γεωγραφίας της μνήμης και της τοπογραφίας της ανθρώπινης ψυχής», όπως ο ίδιος αναφέρει.
Με αναφορές τόσο στο συνειδητό όσο και στο ασυνείδητο, στη γραφιστική τέχνη και τη φολκλορική χειροτεχνία και με τη χρήση του πιο απλού και βασικού υλικού στην τέχνη, του χαρτιού, ο Τάπας επιτυγχάνει μια ελκυστική δημιουργία. Το χαρτί στα χέρια του γίνεται πολυμορφικό, αφού άλλοτε κρατά τα αρχικά του χαρακτηριστικά και άλλοτε μιμείται ιδιότητες άλλων υλικών.
Κόβοντάς το δημιουργεί «χάρτινα κεντητά», όπως ένα πλέγμα γεμάτο απ’ άκρη σ’ άκρη με φιγούρες πουλιών. Επεμβαίνει στα μαυρόασπρα, φυλλώδη τοπία που φτιάχνει με νύξεις χρωματικών στοιχείων: Στο αυστηρά μαυρόασπρο τοπίο ξεπετάγονται γραμμές από επιλεγμένα με προσοχή χρώματα. Οι επιφάνειες που επιλέγει για την καινούρια του δουλειά ξεφεύγουν από την ιδέα της τετριμμένης ορθογώνιας κορνίζας, αφού επιλέγει τις κυκλικές φόρμες και τις ροτόντες ως τη βάση του.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Αυτές, γίνονται άλλοτε φορείς εικόνων και σε άλλες περιπτώσεις παραλληλίζουν μικρά σύμπαντα: Σε μια στρογγυλή, μαύρη επιφάνεια, ο Τάπας αφαιρεί πολλά μικροσκοπικά, στρογγυλά σημεία. Η απλότητα που χαρακτηρίζει τις τεχνικές του, αλλά και το προσιτό αίσθημα που τα έργα του επικοινωνούν, καθιστούν την τέχνη του ευανάγνωστη.
Στις σημειώσεις του, ο Τάπας αναφέρει χαρακτηριστικά πως: «Δυο πραγματικότητες υπάρχουν ταυτόχρονα: η φύση και η αρχιτεκτονική». Έτσι και ο ίδιος πλάθει με αρχιτεκτονικό τρόπο ένα περιβάλλον που συνειρμικά παραπέμπει σε ένα δάσος, το οποίο αλληγορικά συμβολίζει τα σκοτεινά κομμάτια του μυαλού του καθενός μας. Στα μεγάλων διαστάσεων έργα του στην Omikron Gallery, ο ρομαντισμός πλέκεται με ένα παιχνιδιάρικο αίσθημα προς τη δημιουργία του ονειρικού και του αφηγηματικού περιβάλλοντος.