Ο Λευτέρης Ελευθερίου τα τελευταία χρόνια απολαμβάνει μεγάλη αναγνωρισιμότητα. Συνταυτισμένος κυρίως με την κωμωδία και με συμμετοχές σε επιτυχημένες παραστάσεις, έχει διαμορφώσει ένα δικό του κοινό από μικρούς και μεγάλους θεατές.
Αυτήν την εποχή, εκτός από το «Δοξαπατρή» στο Μικρό Παλλάς, τον συναντάμε σε μία ξεχωριστή παιδική παράσταση, τον «Κύριο Κιχ και το μυστικό κουτί των ήχων». Με αφορμή το έργο αυτό, μας μιλάει για το παιδικό θέατρο, τις νέες προκλήσεις που θα ήθελε να δοκιμαστεί και την παράδοση του νησιού του, που επιθυμεί να αναδείξει περισσότερο μελλοντικά.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Συνέντευξη: Αναστασία Ρίζου
Cul. N.: «Ο κύριος ΚΙΧ και το μυστικό κουτί των ήχων» παρουσιάζεται αυτόν τον καιρό στο Dancevacuum στο Χαλάνδρι. Πείτε μας δύο λόγια για το συγκεκριμένο έργο και κυρίως για ποιο λόγο, ως γονιός θα το προτείνατε σε έναν θεατή.
Λ. Ε.: Πρόκειται για την ιστορία του κύριου Κιχ που αποφασίζει να εγκαταλείψει την ταχτοποιημένη αλλά μίζερη ζωή του και παίρνει το ρίσκο να ακολουθήσει το όνειρο του. Τα παιδιά μαθαίνουν ότι διαλέγοντας τον δύσκολο δρόμο έρχεσαι αντιμέτωπος με εμπόδια και δυσκολίες όμως στο τέλος το πείσμα, το θάρρος και η υπομονή ανταμείβονται. Επίσης μαθαίνουν πως να διαχειρίζονται τα προβλήματα με δημιουργικό τρόπο χωρίς να καταφεύγουν στη βία.
Cul. N.: Ποια στοιχεία του ρόλου σάς «ιντρίγκαραν» περισσότερο όταν πρωτοδιαβάσατε το κείμενο;
Λ. Ε.: Ο κύριος ΚΙΧ είναι ένας βουβός ρόλος. Ήταν ευκαιρία για μένα να μάθω πως να αφηγούμαι μια ιστορία χρησιμοποιώντας μόνο το σώμα και όχι τον λόγο
Cul. N.: Θα θέλατε να μας πείτε δύο λόγια και για την βραβευμένη ομάδα ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ, η οποία έστησε την όλη ιδέα;
Λ. Ε.: Η ομάδα ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ είναι μια καλλιτεχνική ομάδα που απαρτίζεται από ηθοποιούς, μουσικούς, σκηνοθέτες, συγγραφείς, εικονογράφους κ.α. που συνδυάζουν τις ιδιότητές τους στοχεύοντας πάντα στην ποιοτική, χειροποίητη και καινοτόμα δημιουργία. Από το 2006 μέχρι σήμερα, έχει δημιουργήσει παιδικά CD, έχει εκδώσει παιδικά βιβλία, έχει δημιουργήσει ραδιοφωνικές εκπομπές και έχει παρουσιάσει παιδικές παραστάσεις σε σχολεία, θέατρα και χώρους πολιτισμού που έχουν ενθουσιάσει μικρούς και μεγάλους (Δυο ξεροκέφαλες κουτάλες, Απαγορεύεται η μουσική, Τα μεγάλα ψέματα του μικρού Ερμή κ.α.).
Cul. N.: Τα τελευταία χρόνια βλέπουμε ξανά με ευχαρίστηση, αρκετούς αναγνωρίσιμους ηθοποιούς είτε να «επιστρέφουν» είτε να «πρωτογνωρίζονται» με την παιδική σκηνή. Κατά τη γνώμη σας γιατί συμβαίνει αυτό; Τι σας ώθησε προσωπικά στο να συμμετέχετε σε μία ανάλογη παράσταση;
Λ. Ε.: Δεν μπορώ να απαντήσω εκ μέρους όλων των ηθοποιών που ασχολούνται με το παιδικό θέατρο. Θα απαντήσω προσωπικά… Γνωρίζουμε ότι η εξέλιξη του παιδικού θεάματος είναι τέτοια που πολλές φόρες πρέπει να ανταγωνιστεί κινηματογραφικές υπερπαραγωγές. Η παράσταση προσπαθεί με τον αντίθετο τρόπο, τον αφαιρετικό, με τα πιο λιτά σκηνικά μέσα, να αφηγηθεί μια ιστορία. Τα σκηνικά αντικείμενα μετατρέπονται, ανάλογα με τις ανάγκες, σε ήρωες, αντικείμενα ή ορίζουν χώρους της παράστασης. Στο τέλος της τα παιδιά μιμούνται τις κινήσεις του κύριου ΚΙΧ και περιγράφουν χαρακτήρες όπως τους έπλασαν με την φαντασία τους, χωρίς να τους έχουν δει καν επί σκηνής . Αυτό είναι που με ενθουσιάζει ιδιαίτερα σε αυτή την παράσταση.
Cul. N.: Υπάρχει κάτι που θα θέλατε ο κόσμος να ξέρει για εσάς ως καλλιτέχνη και ακόμα δεν έχει δοθεί η ευκαιρία να το «επικοινωνήσετε»;
Λ. Ε.: Ακόμα δεν έχουν γνωρίσει αρκετά την “σκοτεινή” μου πλευρά στο θέατρο. Μέσα από το σκοτάδι μαθαίνουμε πολλά για τα λάθη μας και γινόμαστε καλύτεροι. Θα είναι ένα στοίχημα για μένα να κάνω έναν “κακό” και να δείξω αυτή μου την πλευρά χωρίς να φοβηθώ την αποδοκιμασία που δείχνει πολλές φόρες ο κόσμος όταν άθελα του σε ταυτίζει με τον ηρώα που παίζεις. Μου αρέσει η κωμωδία και η αποδοχή που κερδίζεις μέσα από αυτήν κάνοντας τους άλλους να γελάνε, αλλά πλέον είμαι σε φάση της καριέρας μου που ζητώ προκλήσεις.
Cul. N.: Τι να περιμένει το κοινό στη συνέχεια; Κάποια ανακοινώσιμα σχέδια για το «μετά»;
Λ. Ε.: Η συνεργασία με την ομάδα ΚΟΠΕΡΝΙΚΟΣ συνεχίζεται και ποιος ξέρει, οι περιπέτειες του κύριου ΚΙΧ μπορεί να συνεχιστούν και σε μια καινούργια παράσταση…
Cul. N.: Κλείνοντας, αποκαλύψτε μας τι θα τοποθετούσατε μέσα σε ένα δικό σας «Μυστικό κουτί»…
Λ. Ε.: Η παράδοση του τόπου μας και κυρίως της πατρίδας μου της Νάξου είναι ένας θησαυρός που παλεύω να γνωρίσω και να επικοινωνήσω με τους γύρω μου. Με τροφοδοτεί με δύναμη και με εμπνέει στη δουλειά και στην προσωπική μου ζωή.
