Η νέα παραγωγή του καλλιτεχνικού συνόλου “Θέατρο της Εμπειρίας” με τίτλο “Λήθη: Ένας κινηματογραφικός μύθος” παρουσιάζεται για τρεις παραστάσεις στο Ναύπλιο, στο Φουγάρο στις 19, 20 και 21 Σεπτεμβρίου 2014.
Η ιδέα, το κείμενο και η σκηνοθεσία είναι του Νίκου Φυτά, τα σκηνικά της Κωνσταντίνας Μαρδίκη, τα κοστούμια του Παναγιώτη Ανδριανού, ενώ την πρωτότυπη μουσική της παράστασης έχουν συνθέσει ο Γιώργος Κορδαλής και ο Νίκος Χρόνης.
Σε ένα πολύπτυχο από εικόνες παρουσιάζεται ένας κόσμος, ο οποίος σε κατάσταση κρίσιμη, έχει χάσει τον ‘προσανατολισμό’ του. Η παράσταση επιχειρεί ένα σχόλιο πάνω στην κοινωνία, την πολιτική, τη θρησκεία, τους θεσμούς, το δίπολο άνδρας-γυναίκα και αναζητάει τις συντεταγμένες του ανθρώπου μέσα σε αυτά τα τοπία.
Η “Λήθη” είναι ένας κινηματογραφικός μύθος, ένα σύγχρονο καμπαρέ, μια μακάβρια επιθεώρηση. Μια κραυγή αγωνίας σε στιγμή πανικού. Εικόνες από εμπόλεμη ζώνη. Μια σπουδή στη σφοδρότητα. Μια ανορθόδοξη προσευχή. Η αφήγηση μιας ιστορίας που ξέρουμε διατυπωμένη με άλλες λέξεις και άλλους ήχους. H “Λήθη” είναι ένας παραμορφωτικός καθρέφτης στραμμένος προς το κοινό.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο σκηνοθέτης, Νίκος Φυτάς, με τη σύμπραξη δεκαεπτά ερμηνευτών, συνθέτει μια σπονδυλωτή παράσταση, προσπαθώντας να χαρτογραφήσει το ανάγλυφο μιας σύγχρονης τραγωδίας. Σπαράγματα από θεατρικά, λογοτεχνικά και φιλοσοφικά κείμενα, ιστορικά ντοκουμέντα, αποσπάσματα από σκηνές του παγκόσμιου κινηματογράφου αποτελούν το πρωτογενές υλικό για τη συγκρότηση του βασικού δραματουργικού ιστού της παράστασης. Φαινομενικά ετερόκλιτα στοιχεία τα οποία συνομιλούν κάτω από μια κοινή θεματική.
Αποσπάσματα από το ‘Πεθαίνω σαν Χώρα’ του Δημήτρη Δημητριάδη, από το “Ένας εχθρός του λαού” του Henrik Ibsen, από την “Αντιγόνη” του Σοφοκλή, από τον “Εκκλησιαστή” του Luther Blisset, από το “Ο Χειμώνας της Πίκρας μας” του Steinbeck, από το “Η Ανοιχτή Κοινωνία και οι Εχθροί της” του Karl Popper, από τον “Άγριο Λίβελλο της Αληθινής Ελευθερίας” του Γιάννη Ζαμπαρδίκου καθώς και ένα ποίημα του Renzo Novatore αποτελούν το βασικό σκελετό της παράστασης.
Η ταυτότητα της παράστασης:
Ιδέα-Κείμενο-Σκηνοθεσία: Νίκος Φυτάς
Σκηνικά: Κωνσταντίνα Μαρδίκη
Κοστούμια: Παναγιώτης Ανδριανός
Μουσική: Γιώργος Κορδαλής, Νίκος Χρόνης
Κίνηση: Γεωργία Μήκου
Φωτισμοί: Στράτος Κουρλής
Δημιουργικό: Sugahtank Γιάννης Ρουμπάνης
Promo clip: Παντελής Φραντζής
Φωτογραφίες: Angelo Lakouras-Hess
Προβολή-Επικοινωνία: Γιώργος Κατσώνης
Παίζουν: Νάλια Ζήκου, Αρρήτη Κεχαγιά, Κωνσταντίνος Αμαραντίδης, Μανώλης Μαμαλάκης, Αμαλία Πασχαλίδη, Νίκη Κύρκα, Τζένη Πετρίδη, Κωστας Κόκλας, Νατάσσα Μούγιου, Κωνσταντίνος Μαρκόπουλος, Χριστίνα Αθανασοπούλου, Ιφιγένεια Κυράνου, Ανδρέας Γαρουνιάτης, Γεωργία Μήκου, Φαίδρα Γκούβερη, Βίκυ Διαμαντοπούλου, Άννα Μαρία Μούντριχα
Διάρκεια: 100 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
*Η παράσταση δεν ενδείκνυται για άτομα ηλικίας κάτω των 13 χρόνων
Ο Παντελής Φραντζής σκηνοθετεί το promo clip για την παράσταση ‘Λήθη: Ένας κινηματογραφικός μύθος’
Σημείωμα του Παντελή Φραντζή:
Εικόνες ενός κόσμου, στον οποίο η ζωή βάλλεται.
Μέσα από οθόνες έξυπνων συσκευών και σήματα δορυφορικά.
Η γη συνταράσσεται, τα ύδατα αποτραβιόνται.
Όσα ο άνθρωπος χτίζει, παραδίδονται στη φωτιά.
Τα κεριά ανάβουν και σβήνουν, οι άνθρωποι περνούν.
Και κρύβονται κάτω από το νερό της Λήθης.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΑ
Ο Νίκος Φυτάς γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Deree College και στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στο Ναύπλιο. Ζει και εργάζεται στο Ναύπλιο.
Είναι ιδρυτικό μέλος του καλλιτεχνικού συνόλου ‘Θέατρο της Εμπειρίας’ με το οποίο έχει παρουσιάσει τις παραστάσεις ‘Όχι αυτή η χώρα’, ‘Απομόνωση’, ‘Redemption’, ‘Not I’, ‘Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ’ στο Ναύπλιο και την Αθήνα, ενώ έχει σκηνοθετήσει και την παράσταση ‘Οκτώ γυναίκες κατηγορούνται’ με ανάθεση από το Δημοτικό Θέατρο Ναυπλίου.
Στον κινηματογράφο έχει εργαστεί ως βοηθός σκηνοθέτη για την ταινία ‘Flashbacks from Tenerife’ σε σκηνοθεσία Τάσου Ζουγανέλη, ως βοηθός διευθυντή φωτογραφίας για την ταινία ‘Τελόνια’ σε σκηνοθεσία Σήφη Μάινα, ενώ έχει κινηματογραφήσει trailers για παραστάσεις. Τελευταία, γράφει το σενάριο για την ταινία μεγάλου μήκους ‘Όνειρα σε τεκνικόλορ’ η οποία θα γυριστεί σε δική του σκηνοθεσία και παραγωγή της Ρούλας Νικολάου και του Ε.Κ.Κ.
Η Κωνσταντίνα Μαρδίκη γεννήθηκε στη Λάρισα. Σπούδασε στο Παιδαγωγικό Τμήμα του ΑΠΘ και σκηνογραφία – ενδυματολογία στη Σχολή Καλών Τεχνών στο Ναύπλιο και τη Σχολή Βακαλό στην Αθήνα. Εργάζεται ως art director για το θέατρο και για video projects.
Ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας ‘Tubiacanga’. Έχει σχεδιάσει σκηνικά και κοστούμια για τον ‘Εραστή’ του Χ. Πίντερ (Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης), σκηνικά για το ‘Play’ του Σ. Μπέκετ (Φουγάρο, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Κινητήρας Studio, 2013) και έχει επιμεληθεί το art direction για το βίντεο ‘Le bouffon était confuse’.
Ως βοηθός ενδυματολόγου έχει συνεργαστεί με την Άση Δημητρολοπούλου και τον Άγγελο Μέντη στην παράσταση ‘Το μανιφέστο του πολέμου – Μέρος Α’’ (Φεστιβάλ Αθηνών-Επιδαύρου, 2014).
Θεατρικά κοστούμια, μακέτες σκηνικών και εικαστικές εγκαταστάσεις της, έχουν εκτεθεί σε χώρους όπως το Metamatic Taf, το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, το Θέατρο Εμπρός, ο Χώρος Τέχνης & Δράσης Βρυσάκι, η Σχολή Βακαλό κ.α.
Παντελής Φραντζής
Ο Παντελής Φραντζής σκηνοθετεί video για το θέατρο και το χορό, για τη μουσική, για εκθέσεις και το διαδίκτυο. Πιστεύει στις αφηγήσεις, τις εικόνες και τα θαύματα με την ίδια αφοσίωση που πίστευαν οι άνθρωποι την εποχή των σπηλαίων. Έργα του έχουν παρουσιαστεί στην Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία, στο Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιταλία.
Καλλιτεχνικό σύνολο “Θέατρο της Εμπειρίας”
Καλλιτεχνική ομάδα, προσανατολισμένη στις παραστατικές τέχνες, το ‘Θέατρο της Εμπειρίας’ σχηματίστηκε στο Ναύπλιο από τον Νίκο Φυτά το 2012 ως τόπος συνάντησης ανθρώπων εστιασμένων στη μελέτη της ζωής μέσα από το πρίσμα των τεχνών. Με πυρήνα της ομάδας τη Νάλια Ζήκου, τον Μανώλη Μαμαλάκη, την Αρρήτη Κεχαγιά και τον Κωνσταντίνο Αμαραντίδη, το ‘Θέατρο της Εμπειρίας’ βρίσκεται πάντα σε ανοιχτό διάλογο με νέα πρόσωπα και νέους χώρους επιθυμώντας διαρκώς τον επαναπροσδιορισμό του σχήματός του. Δείγματα της εργασίας του αποτελούν οι παραστάσεις: ‘Όχι αυτή η χώρα’, ‘Απομόνωση’, ‘Redemption’, ‘Not I’, ‘Άμλετ: Μια αποδόμηση’, ‘Η ψεύτρα’, ‘Το φάντασμα της Μασαλίας’, ‘Ποιος φοβάται τη Βιρτζίνια Γουλφ’.
Φουγάρο
Όνειρο ζωής που έγινε πραγματικότητα, το Φουγάρο είναι έργο της Φλωρίκας Π. Κυριακοπούλου. Εικαστικός, συλλέκτρια, επιχειρηματίας, κάποτε δημοσιογράφος και ανταποκρίτρια ξένου Τύπου, η Φ.Π.Κ. εργάστηκε για 15 χρόνια με τους συνεργάτες της για να μεταμορφώσει το ιστορικό βιομηχανικό ερείπιο της κονσερβοποιίας ‘Ανθός’ σ’ έναν πολυχώρο πολιτισμού, που είναι συγχρόνως ένα τεράστιο, δυναμικό, έργο τέχνης.
Το Δεκέμβριο του 2013 το Φουγάρο βραβεύτηκε με Ειδική Μνεία στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2013 του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής.