Από τις εκδόσεις Άγρα κυκλοφορεί το βιβλίο, Λίγη φλόγα, πολλή στάχτη του Γιάννη Ατζακάς.
AΚΟΥΓΟΝΤΑΣ ΠΑ ΩΡΑ ΑΜΙΛΗΤΟΙ τον Νικήτα Μπελή να μιλά για την προδομένη αγάπη του, ο γέρο-Τρύφωνας είπε μόνο Λίγη φλόγα, πολλή στάχτη, παλικάρι μου. Ήξερε ο ξεκληρισμένος ξωμερίτης, που κακοί καιροί τον ξόριασαν στη Μονή της Μεγίστης Λαύρας, πως όλα τα ξύλα δεν βγάζουν την ίδια φλόγα ούτε κι αφήνουν πίσω τους την ίδια στάχτη.
Στην ομότιτλη συλλογή των οκτώ διηγημάτων, οι ήρωες γνωρίζουν στην αρχή λίγη αναγνώριση, μια πρόσκαιρη ανάδειξη, μιαν ελάχιστη, όσο το φως μιας αστραπής, έκλαμψη ευτυχίας· κι ύστερα, άλλοι από τις τροπές της Ιστορίας, άλλοι από τις μετεμφυλιακές διώξεις και τα κολαστήρια της χούντας,κάποιοι από ανεκπλήρωτους και προδομένους έρωτες, μερικοί από κακοτυχία, αρρώστιες και θάνατο, όλοι τους κατακρημνίζονται, καταβυθίζονται στο σκοτάδι. Ένας αλαφροΐσκιωτος μόνο, ο Πετρής Χαρκόβας, αφήνει τη στάχτη πίσω του και αξιώνεται τη θέρμη μιας αδύναμης αλλά άσβεστης φλόγας – αυτόν όμως, από παιδί ακόμη, τον είχαν αγγίξει οι νεράιδες των νερών.
Στις οκτώ αυτές ιστορίες μια μακριά «κόκκινη κλωστή» κόβεται και δένεται ξανά: βγαίνει από τις τέφρες της Μεγάλης Καταστροφής, περνά από τον Μεσοπόλεμο, χάνεται στις σκοτεινές διαδρομές του Εμφυλίου και της Δικτατορίας και φτάνει ώς την ύστερη Μεταπολίτευση, όταν οι πρώτοι τριγμοί της επερχόμενης κατάρρευσης είχαν αρχίσει κιόλας να ακούγονται – από όσους,βέβαια, είχαν αυτιά για να τους ακούσουν.
Ο Γιάννης Ατζακάς γεννήθηκε το 1941 στον Θεολόγο της Θάσου. Αποφοίτησε το 1966 από τη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και από το 1975 εργάστηκε στην ιδιωτική και τη δημόσια Μέση Εκπαίδευση.
Τα έργα του Διπλωμένα φτερά (Άγρα, 2007), Θολός βυθός (Άγρα,2008) και Φως της Φονιάς (Άγρα, 2013) αποτελούν τριλογία.Δημοσίευσε επίσης την πολιτική νουβέλα Κάτω από τις οπλές(Άγρα, 2010).
Ο Θολός βυθός τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος 2009.
Φωτογραφεία εξώφυλλου: Σράτος Καλαφάτης
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ο Γιάννης Αντωνιάδης γράφει κριτική για το βιβλίο.
Γιάννης Ατζακάς: Έζησα κοντά σε μυθικούς ανθρώπους που τηρούσαν το μέτρο