Η Λένα Ταταρίδα δημιουργεί παλίμψηστα τεκμήρια χρόνου, χώρου και συναισθήματος, με τον τρόπο που ένα αντικείμενο ή μια εικόνα αποκαλύπτουν την ιστορία τους, με τον τρόπο που λίγες μισοσβησμένες φράσεις αναπαύονται για καιρό μετά επάνω σε έναν εγκαταλελειμμένο μαυροπίνακα, φωτίζοντας τις στιγμές, τις εναλλακτικές οδούς και τις απόπειρες που προηγήθηκαν.
Η ενότητα των έργων που θα παρουσιαστεί στην gallery genesis ολοκληρώθηκε κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων ετών και αποπειράται να προσδιορίσει και να επαναθέσει τα φυσικά και τα εννοιολογικά όρια με τα οποία συνδιαλέγεται και αναμετράται η ζωγράφος. Η ιδέα της μετάλλαξης είναι κυρίαρχη, διατρέχει και ενίοτε διαπερνά τον εσωτερικό πυρήνα του έργου, προτείνοντας νέα σύμπαντα, απροσδόκητες γεωγραφικές συντεταγμένες, νέες χώρες κατοίκησης.
Τσιμέντο και άμμος, σπάγκος, χαρτί, κερί και λάδια επιστρατεύονται, ενεργοποιούνται, συμπλέκονται και μεταποιούνται, ενθέτοντας ίχνη και συντάσσοντας τη ρευστή επιφάνεια: χαράζοντας δρόμους, ποτάμια, σπήλαια, δένδρα, πύλες, λαγούμια, λίμνες και τοξωτές γέφυρες.
Τα «Όρια» της Λένας Ταταρίδα, ασάλευτοι και ταυτόχρονα ευκίνητοι τόποι που ακροβατούν ανάμεσα στο σκοτάδι και λιγνές δέσμες φωτός, παλλόμενοι από φυσικά ερωτήματα και μεταφυσικές εντάσεις, κατοικούνται από θνησιγενή επιμέρους περιστατικά που παραμένουν αόρατα στο γυμνό βλέμμα. Πέρα από τη χαρά ή τη λύπη μιας στιγμιαίας μετατόπισης, βλασταίνει εδώ η βεβαιότητα μιας ήμερης διαχρονίας, ο ορισμός μιας εύφορης κοιλάδας του νου που με όχημα τη σωματοποίηση του ζωγραφικού άχθους, επιζητεί σταδιακά την αυτογνωσία. -Ίρις Κρητικού Ιανουάριος 2019
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
I can never read all the books I want; I can never be all the people I want and live all the lives I want. I can never train myself in all the skills I want. And why do I want? I want to live and feel all the shades, tones and variations of mental and physical experience possible in my life. And I am horribly limited. – Sylvia Plath, The Unabridged Journals of Sylvia Plath
What’s left is palimpsest – one memory bleeding into another, overwriting it. -Natasha Trethewey
Λένα Ταταρίδα
Η ζωγράφος Λένα Ταταρίδα γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Αρχικά σπούδασε μηχανικός. Στην συνέχεια παρακολούθησε μαθήματα στην Σχολή Καλών Τεχνών του Παρισίου (ENSBΑ), στα τμήματα ζωγραφικής ζωντανού μοντέλου (Peinture d’Apres Modele Vivant) και μορφολογίας του ανθρωπίνου σώματος (Morphologie I & II) με καθηγητές την Caroline Challan Belval και τον Philippe Comar.
Μετέπειτα (2007-2011), υπήρξε μέλος της ομάδας τέχνης «Σημείο», που είχε ως αντικείμενο την ενασχόληση με την κλασσική, σύγχρονη και μοντέρνα ζωγραφική. Η ομάδα παρακολουθούσε, συμμετείχε και οργάνωνε πολιτιστικές δραστηριότητες που έχουν σχέση με την τέχνη της ζωγραφικής, με δασκάλους τους ζωγράφους Γιώργο Ρόρρη και Αντώνη Στάβερη.
Ο δρόμος που ακολούθησε την οδήγησε από την παραστατική ζωγραφική στον ιμπρεσιονισμό και στην συνέχεια στον αφηρημένο εξπρεσιονισμό. Η πορεία της καθορίζεται από την επιθυμία για πρωτοποριακή έρευνα και την ανάγκη για μεταμόρφωση της ματιάς σε δημιουργική πνοή.
Έχει πάρει μέρος σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με έργα της να υπάρχουν σε Ελληνικές και Αμερικάνικες συλλογές, καθώς και στην συλλογή της Πινακοθήκης της Βουλής των Ελλήνων.