Η Odeon παρουσιάζει την πολυαναμενόμενη ταινία του Στίβεν Σπίλμπεργκ με τίτλο «Λίνκολν» από την Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2013.
Το αδιαφιλονίκητο φαβορί των φετινών Όσκαρ, δεν είναι τυχαία το πιο πολυαναμενόμενο φιλμ του 2013, καθώς έχει ήδη αποσπάσει μια Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ανδρικής Ερμηνείας, κέρδισε την εμπιστοσύνη των Ενώσεων Κριτικών Κινηματογράφων και συγκεντρώνει, για φέτος, τις περισσότερες (12) υποψηφιότητες για Όσκαρ:
Καλύτερης Ταινίας
Σκηνοθεσίας (Στίβεν Σπίλμπεργκ)
Α’ ανδρικού ρόλου (Ντάνιελ Ντέι-Λιούις)
Β’ ανδρικού ρόλου (Τόμι Λι Τζόουνς)
Β’ γυναικείου ρόλου (Σάλι Φίλντ)
Διεύθυνσης Φωτογραφίας
Ενδυματολογίας
Διασκευασμένου Σεναρίου
Πρωτότυπης Μουσικής
Καλλιτεχνικής Διεύθυνσης
Μοντάζ
Καλύτερου ήχου
Ο πιο παθιασμένος υπερασπιστής της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, ο κινηματογραφικός «Λίνκολν» έρχεται να ξεγυμνώσει όλα τα ιστορικά κενά που παρουσίαζαν ως ανέφικτη την κατάργηση της δουλείας:
“Αν η δουλεία δεν θεωρείται λάθος, τότε τίποτα δεν είναι λάθος”
Αβραάμ Λίνκολν, σε ένα γράμμα (Δεκέμβριος 1865)
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Η ταινία είναι βασισμένη στο βιβλίο της Ντόρις Κιρνς Γκούντγουιν «Team of Rivals», το οποίο αφηγείται τις τελευταίες εβδομάδες της ταραχώδους ζωής, ενός από τους πιο σημαντικούς προέδρους της Αμερικής, του Αβραάμ Λίνκολν, πριν από τη δολοφονία του. Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ φωτίζει τις πιο επικίνδυνες και αποκαλυπτικές στιγμές του Αμερικανού ηγέτη, σε μια περίοδο όπου η σκοτεινή πλευρά της δουλείας ανυψώνεται και η χώρα οδηγείται σε απίστευτες καταστροφές από τον πόλεμο.
Ένα μεγαλειώδες ανθρώπινο δράμα, μέσα από το οποίο ο Λίνκολν όχι μόνο προσπαθεί να δώσει ένα τέλος στον καταστροφικό εμφύλιο πόλεμο αλλά μάχεται ταυτόχρονα να περάσει την 13η Τροπολογία σχετικά με τη μόνιμη κατάργηση της δουλείας. Μια πράξη αληθινής εθνικής τόλμης μέσα από την οποία θα πρέπει να καταθέσει όλες του τις δυνάμεις, ψυχικές και ηθικές, γεγονός που θα τον μετατρέψει σε θρύλο. Θα καταπιαστεί με τις επιπτώσεις των πράξεών του στον κόσμο και σε αυτούς που αγαπά. Αυτό που κρύβεται από πίσω είναι αυτό που νοιάζει τον Λίνκολν: να πείσει τον αμερικανικό λαό και αυτούς που απαρτίζουν την κυβέρνησή του που έχουν αντίθετη γνώμη, να αλλάξουν πορεία και να στοχεύσουν ψηλότερα προς ένα καλύτερο δρόμο για όλη την ανθρωπότητα.
Η ταινία πήρε σάρκα και οστά μέσα από το πολυεπίπεδο σενάριο του βραβευμένου με Πούλιτζερ, Τόνι Κάσνερ, την άκρως ανθρώπινη αφήγηση του Σπίλμπεργκ και την εξαιρετική ερμηνεία του Ντάνιελ Ντέι –Λιούις, που ηγείται ενός ολοκληρωμένου καστ ηθοποιών, ενώ καλεί το κοινό να εισχωρήσει απευθείας στην καρδιά και την ψυχή του Λίνκολν, μιας προσωπικότητας ακατέργαστων αντιθέσεων και σπουδαίων επιτευγμάτων. Αστείος και σοβαρός, ευχάριστος αφηγητής, δυνατός και δαιμόνιος αρχηγός και ταυτόχρονα ευαίσθητος πατέρας, αλλά στη σκοτεινότερη στιγμή για το έθνος του, όταν οι καιροί απαιτούν τον καλύτερο εαυτό του καθενός, ο ηγέτης Λίνκολν αναζητά εντός του την αιώνια και άφθαρτη εκδοχή του χαρακτήρα του.
Ανακαλύπτοντας τον Λίνκολν
Μεταξύ μύθου και πραγματικότητας, ο ιστορικός χαρακτήρας του Αβραάμ Λίνκολν, κατάφερνε πάντα να συγκεντρώνει στοιχεία που τον τοποθετούσαν ανάμεσα στα παγκόσμια σύμβολα ελπίδας, ισότητας και ελευθερίας. Ο «συνετός εξουσιαστής», που καταρρίπτει την παραδοσιακή έννοια της εξουσίας και καταφέρνει να συμμετάσχει στη λαϊκή φαντασίωση της ισονομίας κοιτάζει κατάματα το ενδεχόμενο κατάργησης του μεγάλου πειράματος της Αμερικανικής Ένωσης, ανακαλύπτοντας ότι οι ελαττωματικοί, πολύπλοκοι άνθρωποι μπορεί να καταφέρουν το ακατόρθωτο, και να εμπνεύσουν ακόμη και εκείνους που έχουν παγιδευτεί στον πόλεμο και στις σκοτεινές κληρονομιές. Όραμά του, να εμφυσήσει την ελπίδα για οικουμενική ενότητα στους υπόλοιπους συνανθρώπους αλλάζοντας τον ρου της ιστορίας προς νέα μονοπάτια ξεκάθαρα και προσιτά.
Αυτό που εντυπωσίαζε τον Σπίλμπεργκ από νεαρή ηλικία ήταν η σπάνια και σαγηνευτική ανθρώπινη πλευρά της ιστορικής αυτής φιγούρας. «Πάντα ήθελα να διηγηθώ την ιστορία του Λίνκολν. Είναι μια από τις πιο συναρπαστικές μορφές ολόκληρης της ιστορίας και της ζωής μου», λέει ο Σπίλμπεργκ. «Θυμάμαι τον εαυτό μου γύρω στα τέσσερα ή πέντε, που πρωτοείδα το Lincoln Memorial και ήμουνα τρομερά εντυπωσιασμένος από το μέγεθος αυτού του αγάλματος που κάθεται στην καρέκλα, και καθώς πλησίαζα πιο κοντά, με είχε αιχμαλωτίσει το πρόσωπό του. Δε θα ξεχάσω ποτέ εκείνη τη στιγμή, έχοντας με αφήσει να αναρωτιέμαι για αυτόν τον άνθρωπο που καθόταν εκεί ψηλά.» Όσο περισσότερα μάθαινα σχετικά με τον Λίνκολν, αυτή η αίσθηση της έκπληξης όλο και μεγάλωνε. Συνεχίζει λέγοντας: «Ο Λίνκολν καθοδήγησε τη χώρα κατά τη διάρκεια της χειρότερης περιόδου και επέτρεψε στα ιδανικά της Αμερικανικής δημοκρατίας να επιζήσουν και επιβεβαίωσε το τέλος της δουλείας. Αλλά ήθελα να κάνω μια ταινία που θα δείξει πόσο πολύπλευρος ήταν ο Λίνκολν. Ήταν πολιτικός, στρατιωτικός αρχηγός, και ταυτόχρονα πατέρας, σύζυγος και άντρας, ο οποίος πάντα έψαχνε βαθιά μέσα του.
«Συγκεντρωθήκαμε στους τελευταίους τέσσερις μήνες της ζωής του Λίνκολν γιατί ότι κατάφερε εκείνο το διάστημα ήταν πραγματικά τεράστιο. Θέλαμε όμως να δείξουμε ότι και εκείνος ήταν άνθρωπος, όχι ένα μνημείο. Νιώσαμε ότι για να δείξουμε την πολυπλοκότητα αυτού του ανθρώπου, θα έπρεπε να απεικονίσουμε και να εστιάσουμε στον πιο δύσκολο αγώνα: την περίοδο που προσπαθούσε να περάσει την 13η Τροπολογία στη Βουλή.»
Αποκαλύπτοντας τις τελευταίες ημέρες του Λίνκολν μέσα από τις πιο ηλεκτρισμένες και έντονες συζητήσεις, πολιτικές μηχανορραφίες, οικογενειακούς δεσμούς και προσωπικούς φόβους και ελπίδες, ο Σπίλμπεργκ και ο Κάσνερ ξετύλιξαν τη συναρπαστική και – απρόβλεπτα ανθρώπινη – φύση μιας εκ των μεγαλύτερων μαχών της δημοκρατίας.
Ο Σκηνοθέτης
Ένας από τους πιο επιτυχημένους και επιδραστικούς σκηνοθέτες όλων των εποχών, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ καταφέρνει να φιγουράρει στις πρώτες θέσεις των πιο εμπορικά αποδοτικών δημιουργών, αλλάζοντας κάθε φορά τα δεδομένα του box office. Έχοντας στο βιογραφικό του τεράστιες εισπρακτικές επιτυχίες όπως τα «E.T. Ο Εξωγήινος», «Ιντιάνα Τζόουνς», και «Τζουράσικ Πάρκ», έχει αποσπάσει κάποια από τα σημαντικότερα τιμητικά κινηματογραφικά βραβεία διεθνώς, όπως το διπλό Όσκαρ, Σκηνοθεσίας και Καλύτερης Ταινίας, για την ταινία «Η Λίστα του Σίντλερ», η οποία συνολικά απέσπασε επτά Όσκαρ, επτά BAFTA και τρεις χρυσές σφαίρες αλλά και το Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία «Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν», ανάμεσα σε πέντε, συνολικά, Όσκαρ και δυο χρυσές σφαίρες.
Στην τεράστια κινηματογραφική του καριέρα απαριθμεί εκατοντάδες τιμητικά κινηματογραφικά βραβεία και διακρίσεις όλων των ειδών από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους και κριτικούς τις έβδομης τέχνης. Η καριέρα του όμως δεν περιορίζεται εκεί καθώς έχει συνεισφέρει – μέσα από διαφορετικά πόστα – και σε κάποια από τα πιο σημαντικά τηλεοπτικά πονήματα, όπως τα «Στην Εντατική», «Band of Brothers», «Falling Skies», «Smash», «Taken» κ.α.
Εκτός της ανεκτίμητης συνεισφοράς του στη βιομηχανία του θεάματος, η πιο σημαντική ίσως πλευρά του χαρακτήρα του συνοψίζεται στην αξιοσημείωτη φιλανθρωπική του δράση, η οποία επεκτείνεται πέρα από τη διάσωση της κουλτούρας και του οπτικού πολιτισμού στη διαφύλαξη των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, των παιδιών και των κοινωνικά ασθενέστερων.
Λίγα λόγια για την Παραγωγή
Το «Λίνκολν» δεν παρασέρνει τον Σπίλμπεργκ, απλά, σε μια σημαντικότατη στιγμή της αμερικάνικης ιστορίας αλλά του επιβάλει την αναζήτηση μιας ολόφρεσκης ματιάς προκειμένου να καταφέρει ο ίδιος τελικά να αποτυπώσει τη σημαντικότητα της ιστορικής συγκυρίας. Στην προσπάθεια αυτή ο διάσημος σκηνοθέτης επιλέγει να συνεργαστεί με τους αγαπημένους του συνεργάτες, τον Γιάνους Καμίνσκι στη διεύθυνση φωτογραφίας, τον Μάικλ Καν στο μοντάζ, τον Ρικ Κάρτερ στα σκηνικά, την Τζοάνα Τζόνστον στα κοστούμια και φυσικά τον αγαπημένο του Τζον Γουίλιαμς στη μουσική της ταινίας.
«Πρόκειται για μια πολύ προσωπική εμπειρία», παρατηρεί η Κάθλιν Κένεντι, συμπαραγωγός της ταινίας, «σε μια παραγωγή ιδιαίτερα άμεση και αθόρυβη, μιας και ο Στίβεν επέλεξε να δώσει μεγάλη βαρύτητα στα λόγια και την υποκριτική», ενώ ο Γιάνους Καμίνσκι επαυξάνει, σημειώνοντας πως «πρόκειται για μια ιστορία που απαιτεί την απόλυτη προσοχή του κοινού, καθώς η γλώσσα και οι ερμηνείες δεσπόζουν στο κέντρο των γεγονότων αποκαλύπτοντας στο κοινό έναν Λίνκολν άμεσο, αβέβαιο και ευάλωτο, όπως δεν τον είχαν φανταστεί ποτέ».
Σκηνοθεσία: Στίβεν Σπίλμπεργκ
Σενάριο: Ντόρις Κέρνς Γκούντγουιν, Τόνι Κούσνερ, Τζον Λόγκαν, Πολ Γουεμπ
Παραγωγή: Κάθλιν Κένεντι, Στίβεν Σπίλμπεργκ
Ηθοποιοί: Ντάνιελ Ντέι-Λιούις, Τζόζεφ Γκόρντον Λέβιτ, Τόμι Λι Τζόουνς, Τζέιμς Σπέιντερ, Ντέιβιντ Στράθερν, Σάλι Φιλντ
Μοντάζ: Μάικλ Καν
Φωτογραφία:Γιάνους Καμίνσκι
Σκηνικά: Ρικ Κάρτερ
Κοστούμια: Τζοάνα Τζόνστον
Μουσική: Τζον Γουίλιαμς
Διάρκεια: 150’
Διανομή: Odeon
Επίσης, παρόλο που το φιλμ τοποθετείται σε παρελθοντικό χρόνο, η αισθητική του επιμελήθηκε κατά τρόπο τέτοιον ώστε να μην μεταφέρει τον θεατή απλά στο παρελθόν αλλά σε σκηνές οι οποίες θα μπορούσαν να εκτυλίσσονται σήμερα, μιας και ο ίδιος ο σκηνοθέτης ήθελε την ταινία του «ζωντανή» και σύγχρονη.
«Δεν πρόκειται απλά για μια ακόμη ταινία», παρατηρεί συνολικά ο Καμίνσκι. «Ναι, είναι ψυχαγωγία, αλλά βασισμένη σε μια τόσο σημαντική ιστορία που την καθιστά ιδιαιτέρως καταλυτική για τη σημερινή κοινωνία».