Το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης παρουσιάζει, στο πλαίσιο του Διεθνούς Εικαστικού Φεστιβάλ Πάτρας “Re-Culture 2”, την έκθεση “Live/Actionandthecamera”.
Το φεστιβάλ ανοίγει τις πόρτες του, τόσο στο ελληνικό όσο και στο ευρωπαϊκό κοινό, από την 1η Σεπτεμβρίου και για δυο μήνες ενώνει για οκτώ εβδομάδες τη δυτική Ελλάδα και συγκεκριμένα την πόλη της Πάτρας με το διεθνές εικαστικό γίγνεσθαι. Στα εγκαίνια του Φεστιβάλ την ημέρα των εγκαινίων, θα πραγματοποιηθεί επίσης στον χώρο του Σκαγιοπουλείου Ιδρύματος (Σολωμού 85 & Ιεροθέου, Πάτρα), η περφόρμανς «Συνοδοιπόροι» των Αλέξανδρου Πλωμαρίτη & Αλεξίας Φάλλα, η οποία παρουσιάστηκε πρώτη φορά στο ΚΜΣΤ στο λιμάνι με μεγάλη επιτυχία τον περασμένο Μάιο.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Οι καλλιτέχνες της έκθεσης “Live/Action and the camera” – HOPE, Κάρεν Τζίνα Γεωργούδη, Μαίρη Ζυγούρη, Μιχαήλ Καρίκης, Αλέξανδος Πλωμαρίτης & Αλεξία Φάλλα και Λέλα Ράμογλου- αντιδρώντας στην παραδοσιακή απεικόνιση των αντικειμένων και υπογραμμίζοντας τις απαράμιλλες αισθητικές διαστάσεις της τέχνης, μεταχειρίζονται το σώμα τους ως ένα ουσιαστικό κομμάτι της εικαστικής τους δραστηριότητας. Μέσα από τη δουλειά τους αναδεικνύουν το ανθρώπινο σώμα ως επιφάνεια μιας ενδελεχούς εξερεύνησης και καλλιέργειας αισθητηριακών εμπειριών.
«Η έκθεση “Live/Action and the camera” θα εξερευνήσει» όπως αναφέρει η επιμελήτριά της και ιστορικός τέχνης του ΚΜΣΤ Ειρήνη Παπακωνσταντίνου, «τις ετερόκλητες μορφές της τέχνης της performance τόσο ως προς την παρουσίασή της όσο και το μέσο μετάδοσης των εννοιών της. Η δυναμική της performance βασίζεται, κατά κύριο λόγο, στον τρόπο με τον οποίο υφίσταται ως ένα δυνατό μέσο επικοινωνίας και άμεσης εμπειρίας χάρη στη «ζωντάνια» της. Επιπλέον, η αναπαραγωγή και αναπαράστασή της μέσω του φακού (φωτογραφικού και βίντεο) κατέχει ένα εξίσου συστατικό ρόλο, αφού αποτελεί αποδεικτικό στοιχείο και έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως ένα δυναμικό εργαλείο περιγραφής και αφήγησης μιας στιγμής που κάποιος δεν είχε την ευκαιρία να βιώσει. Μια φωτογραφία ή ένα βίντεο δεν υπάρχει ως απλή καταγραφή μιας δράσης που συνέβη στο παρελθόν, αλλά ως μαρτυρία που μπορεί να αποκαλύψει ανυπέρβλητες έννοιες και σημασίες, όπως και να φανερώσει την υπέρτατη αξία του ανθρώπινου σώματος ως προς τη μορφή και το περιεχόμενο του, κάτι που αποτελεί δηλωτικό χαρακτηριστικό της τέχνης της performance.»
